De wereld redden met een roestige robot

Nieuw op Joop: Wekelijks een filmrecensie door Bart Juttmann, bekend van de webserie Ideale Liefde.

Drie Transformers-films waren er drie te veel. Een Transformers rip-off is het laatste wat de wereld nodig heeft. Maar de monster versus robots-film Pacific Rim wordt een aangename verrassing dankzij de regie van Guillermo Del Toro (Hell Boy, Pan’s Labyrinth).

Robotpiloten In de nabije toekomst wordt de aarde bedreigd door gigantische buitenaardse monsters, die naar boven komen uit een poort op de bodem van de Stille Oceaan. De mensheid verdedigt zichzelf met gigantische robots, die worden bestuurd door piloten. Maar de beesten worden groter en gevaarlijker en de robots worden afgedankt. Een handvol robotpiloten onderneemt een clandestiene actie om de aarde voorgoed van hun plaag te verlossen.

De Engelse televisieacteur Charlie Hunnam speelt de typische Top Gun-sterpiloot: briljant, maar roekeloos en egocentristisch. Zijn kleurloos uitgewerkte trauma’s zijn het minst interessante deel van Pacific Rim. De bijrollen hebben meer te bieden: Rinko Kikuchi uit Babel speelt een vrouw die zich moet bewijzen in een mannenwereld, de immer betrouwbare Ron Perlman is een zwarthandelaar in monsterlichaamsdelen en uitschieters zijn Charlie Day en Burn Gorman als ruziënde wetenschappers.

Gevecht Bij een goede actiefilm hangt veel af van het plot. Het moet duidelijk zijn wat de helden moeten bereiken en wat de consequenties zijn als ze falen. In Pacific Rim wordt dit cruciale element helaas wat slordig uitgewerkt, waardoor je nooit op het puntje van je stoel komt te zitten. Wel weet Del Toro hoe hij actiescènes moet opbouwen waarin je midden in het gevecht zit, maar toch precies kan volgen wat er gebeurt.

In deze tijd waarin CGI alles mogelijk maakt, is het moeilijk om de kijker verbluffen, maar het lukt Pacific Rim. Del Toro en zijn team hebben een goed oog voor originele sets er en de details van de roestige robots. Wat erg goed werkt is het spel dat wordt gespeeld met groot en klein. Cameraman Guillermo Navarro vindt telkens originele momenten om het gigantische formaat van de robots en de monsters ten opzichte van de mensen te benadrukken, om die vervolgens ook weer kleine puntjes te maken in een veel grotere oceaan.

Met een iets strakker script en een interessantere hoofdrol had Pacific Rim een kleine klassieker kunnen zijn. Nu is het een lichtpuntje in een zomer die weinig te bieden had op het gebied van actie blockbusters.