Discriminatie bestrijden? Oké. Misleiden? Nee!

Met de binnen een dag al ‘spraakmakende’ paginagrote kleurenadvertentie tegen ‘Jodenhaat’ in dagblad De Telegraaf is veel mis. Het Cidi, Centrum voor Informatie en Documentatie Israël, heeft de advertentie geïnitieerd, de tekst opgesteld, en de gang van zaken geregisseerd en gecoördineerd. Correspondentie van het Cidi laat daaraan geen twijfel.

Deze donderdag bestaat de achterkant van De Telegraaf uit een oproep aan de Nederlandse bevolking om zich te verzetten tegen Jodenhaat / antisemitisme. 

De strekking is: kritiek op Israel is prima, maar mag niet leiden tot haat tegen de Joodse gemeenschap in Nederland. In de bijlage treft u de advertentietekst, die voor zichzelf spreekt.

Wij hopen dat deze tekst onderschreven wordt door zoveel mogelijk bekende Nederlanders. Mensen met een voorbeeldfunctie: uit de sport, entertainment, politiek, etc. Hierbij willen we u vragen of u ook mee wilt doen, en deze tekst kan onderschrijven. We zouden dat enorm op prijs stellen want het geeft een krachtig signaal dat wij op dit moment hard nodig vinden. Als u de tekst leest, weet u waarom. 

Voor de duidelijkheid: deze tekst wordt geplaatst namens de mensen die hem onderschrijven en hun naam eraan verbinden. CIDI zal dit niet doen en is dus ook niet terug te vinden in de advertentie. 

Ik hoop spoedig van u te horen. De volledige lijst moet woensdag naar de Telegraaf, dus er is haast bij. Mocht u nog vragen hebben dan hoor ik graag van u.

De Telegraaf werkt op de voorpagina van donderdag keurig mee aan deze misleiding. In een opvallend kader in het midden links, een veel gelezen plaats, wordt de lezer geattendeerd op da dvertentie, onder de kop: ‘Vuist tegen antisemitisme’.

Vandaag nemen bekende Nederlanders in De Telegraaf stelling tegen het toenemende antisemitisme in ons land. Toonaangevende politici, opiniemakers, artiesten en televisie-persoonlijkheden roepen in een advertentie de Nederlandse bevolking op gezamenlijk een vuist te maken tegen de golf van Jodenhaat die ons land overspoelt. Tientallen prominente landgenoten onder wie (…) vragen de Nederlandse bevolking middels de leus ‘Kritiek op Israël? Oké. Jodenhaat? Nee’ het antisemitisme onder geen voorwaarde te tolereren.

Recordhoogte? Hoe, door wie en over welke periode gemeten, vergeleken met welk tijdvak? Geen vragen stellen svp. De Telegraaf schept zijn eigen werkelijkheid wel, als het zo uitkomt.

Het ‘spontane initiatief’ van de ‘bekende Nederlanders’ is dus door Cidi en Telegraaf van a tot z bedacht en ten uitvoer gebracht. ‘Tekenen bij het kruisje’, dat is wat de bekende Nederlanders nog mochten doen. Had het Cidi echt gedacht dat het onzichtbaar kon blijven? Kennelijk. Wat een naïviteit!

Geert Wilders hoorde tot de uitverkoren ondertekenaars, en wilde wat graag meedoen, maar werd op het laatste moment uit ‘de selectie gezet’. Rode kaart, had zich misprijzend uitgelaten over het onderhoud van Cidi maandag daarvoor met Rutte, Asscher en Opstelten. Cidi houdt niet van dwarsliggers.

In zijn kuif gepikt openbaart Wilders daarop nog dezelfde dag de brief van het Cidi, en kiest de aanval: “volgens Wilders steken Voet en het CIDI hun kop in het zand. Door afstand te nemen van zijn, Wilders’ opvatting dat de islam verantwoordelijk is voor het huidige antisemitisme, en hem daardoor van de advertentie af te halen “diskwalificeert Esther Voet zich als bestrijder van het antisemitisme en als belangenbehartiger van de Joodse gemeenschap in Nederland”. “Het is alsof zij niet tegen kritiek kan.”

Laat Voet vooral een voorbeeld nemen aan Wilders zelf, nietwaar? De man die altijd en overal bereid is gebleken om genuanceerd en uitgebreid op kritiek in te gaan.

Zijn er meer bezwaren tegen deze advertentie, dan alleen dat er sprake is van een opzetje tot misleiding over  de initiatiefnemers? Jazeker! Bezwaren tegen de tekst.

De strijd tussen Israël en Hamas wordt steeds vaker ook in Nederland ‘uitgevochten’. Op sociale media, maar ook op straat wordt gescholden en gedreigd. Niet alleen tegen Israel, maar ook tegen Nederlandse Joden. Sommige demonstranten roepen hardop “Dood aan de Joden”.

In die zin is de ´analyse´waar de advertentie vanuit gaat zeer, zeer ontoereikend. En het valt eigenlijk nog mee hoe men, Goddank, bij zoveel sluimerende ergernis in Nederland ‘joden’ en ‘Israël’ tot nu toe gescheiden heeft weten te houden. Als de joodse instanties zich evenwel, wat hun goed recht is, met Israël associëren en verbonden weten als het oorlog voert en dat openlijk uitdragen met een manifestatie op de Dam (Cidi!), brieven, ingezonden stukken, op TV, radio you name it, huil dan niet te snel krokodillentranen als anderen het mooie –en volkomen terecht gemaakte!- onderscheid tussen Joden en Israël ook even kwijt zijn.  Ook dat aspect, de secundaire verantwoordelijkheid die de joodse instanties  zelf mede dragen voor de verwarring die hierover bij anderen bestaat, is in de advertentie kundig buiten beeld gelaten.

En, nog  z’n misvatting, het conflict tussen Israël en de Palestijnen is in Nederland  niet ‘geïntroduceerd’ door Turkse, Marokkaanse of om het even welke nieuwe Nederlanders, ‘steeds vaker ook in Nederland ‘uitgevochten’, in de Cidi-terminologie, het was hier altijd al, onder de ‘oude Nederlanders’. De bumperstickers tijdens de ‘Zesdaagse oorlog’ met de tekst: ‘wij staan achter Israël’ zijn uit 1967, toen er amper een Turk of Marokkaan door Neerlands straten liep. Ja, iedereen stond achter Israël, ik ook, en daarom viel het niet op dat het conflict levensgroot in de Nederlandse samenleving aanwezig was. De geheime wapendoorvoer naar Israël in oktober 1973 door minister Vredeling werd achteraf unaniem goedgekeurd.  Pas toen er in d ejaren tachtig heel geleidelijk kritiek kwam op Israëls optreden, LEEK het of het conflict naar binnen sijpelde. Gezichtsbedrog.

Zijn er nog meer bezwaren tegen de tekst van advertentie? Jazeker.

In Nederland moet iedereen veilig en in vrede kunnen wonen, ook de Nederlandse Joden. Ongeacht wat er in Israel gebeurt.

Er is sprake van een conflict tussen partijen, Israël en de Palestijnen. Waarom dan een advertentie met uitsluitend oog voor gevolgen in Nederland voor de aanhang van één van beide  partijen? Zou het niet evenwichtig zijn geweest, en zeker van het Cidi, dat het woord ‘eenzijdig’ voor critici van Israël in de mond bestorven ligt, als het in één moeite door aandacht had gevraagd voor  het ongelooflijke schelden en dreigen in de sociale media en ook op straat tegen Nederlandse en tegen alle Moslims? Het  is niet minder misselijkmakend dan gescheld op Joden. De anti-Islamitische onderbuik is minstens zo op toerenals de antisemitische onderbuik. Daarvoor is geen enkele aandacht in deze advertentie; het gaat weer uitsluitend over antisemitisme alsof dat een vorm van discriminatie is die uniek is en op zichzelf staat en abjecter dan alle andere. Men leze voor het  anti-Moslimsentiment…de Telegraaf, of beter: de denigrerende reacties waar de Telegraaf op internet ruim baan voor maakt.

Ben ik er nu? Bijna, nog dit. Diezelfde krant die gratis advertentieruimte beschikbaar stelt om “ een vuist te maken tegen de golf van Jodenhaat die ons land overspoelt”  sabelt critici, zelfs de meest integere, van Israëls politiek met gretigheid neer, ontziet zich niet hen te belasteren,  en heeft columnisten aan zich verbonden die behalve alles toedekken en goedpraten wat Israël doet, ook maar wat vaak het anti-Moslimvuurtje opstoken, De Winter, Marbe, Smalhout en anderen. Kon het Cidi geen geschikter medium vinden? Of, vond het Cidi de Telegraaf nu juist het ideale vehikel?

Kritiek op Israël oké? Welnee! Het Cidi oprecht, transparant en ‘genuanceerd’, , zoals het eist van anderen? Welnee! De Telegraaf de krant van ‘wakker Nederland’? Jazeker, zolang u zich door haar maar in slaap laat sussen!