Drogredenaar Diederik Samsom

Diederik Samsom praat met gewone mensen op twitter. Een paar dagen geleden, toen ik over hem roddelde, viel hij zomaar de discussie binnen; zonder dat hij geadresseerd was. Dus hij weet wanneer je het over hem hebt.

Maar twitteren met het volk, net als de schijn wekken dat je een politicus van het volk bent, maakt je kwetsbaar: voordat je het weet, betrapt het volk je op een drogreden. Gisteren betrapte een pientere twitteraarster Samsom op een drogreden.

Het ging over illegalen en de vraag of je die mag opsluiten. Samsom redeneerde: “Vastzetten ter voorbereiding van terugkeer is… al vele jaren beleid.” De twitteraarster zag meteen de drogreden en antwoordde: “Hoe fijn zou u het vinden als u destijds vanwege actie voeren Greenpeace was vastgezet? Want al vele jaren beleid.”

Inderdaad, beleid uit het verleden is geen garantie voor de toekomst. Tradities en gewoontes zijn niet bij voorbaat goed. Stel je bijvoorbeeld voor dat Samsom een achterbuurt bezoekt en iemand hem berooft. “Beroven? Dat doen we al jaren,” zou de rover voor de rechter kunnen redeneren. Of de keeldoorsnijder in Woolwich zou kunnen zeggen “Wat is het probleem? Kelen snijden we al vele jaren door.”

Beroep op traditie

Deze drogreden heet het ‘beroep op traditie/het verleden’ (argumentum ad antiquitatem) . De drogredenaar meent dat we op dezelfde manier moeten handelen als in het verleden. Conservatieven hebben zo tegen stemrecht voor vrouwen geroepen: “Vrouwen hebben in het verleden nooit gestemd en het is goed gegaan. Waarom zouden ze nu dan wel mogen stemmen?” En eerder hebben de conservatieven hetzelfde argument gebruikt tegen algemeen stemrecht. Nog eerder tegen het stemrecht in het algemeen. Immers de koning stond al jaren boven de wet en alles ging goed. Conservatieven hebben zo ook voor slavernij bepleit: “Men heeft altijd slaven gehad en het zal altijd zo blijven.”

Misschien wordt Samsom oud en conservatief, net zoals andere PvdA’ers. Zoals vakbondsleider Wim Kok, die topmannen eerst ‘ordinaire zakkenvullers’ noemde, maar later zichzelf bijvulde als commissaris bij ING, TPG, Shell en de KLM; en bovendien de ING-topman Tilmant met 584% extra bonus volgooide. Of Wouter Bos die nu jaarlijks € 400.000 bij KPMG bijtankt. Hun eigen ideologische veren in de fik steken doen ze bij PvdA al vele jaren. En het gaat hen goed.

Is-ought

Een drogreden komt nooit alleen. Het beroep op traditie is een broertje van de ‘is-ought’  drogreden. In deze drogreden concludeert men dat iets goed is en zo moet blijven, slechts omdat het al zo is.

Betrapt op zijn klungelige redenatie, had Samsom door de achterdeur stilletjes kunnen verdwijnen, maar nee, hij tikte snel een tweede drogreden in. Hij reageerde op onze pientere twitteraarster over de arrestatie: “Dat is me diverse malen overkomen.” Dus? Zij vroeg niet of hij ooit is gearresteerd, maar of hij hetzelfde argument goed zou vinden als hij opgepakt zou worden en de flikkers zouden zeggen: “Wat is het probleem? Greenpeace-extremisten gooien we al vele jaren in de bak.”

Maar wat voor drogreden is dit? Ik zou het een rode haring noemen, een poging om van het onderwerp te veranderen. Een afleidingsmanoeuvre. Of een ignoratio elenchi , en dat betekent dat de debater niet weet wat het argument is en daardoor over andere dingen praat.

Nou heb ik me niet in de illegalen-kwestie verdiept, dus ik heb geen mening. Ik verdedig noch migratie, noch legalisering, noch ben ik tegen opsluiting, noch het tegenovergestelde van dit alles. Ik zeg slechts dat ik geen drogredenaars in mijn Tweede Kamer lust. Bovendien, wat is de kwaliteit van ons onderwijs als een academicus – vooral een fysicus die logisch moet denken – met zulke drogredenen kan debatteren?

Het zegt ook iets over ons land, dat zo iemand de top kan bereiken en slechts één van zijn 180.000 volgers op twitter ziet dat hij drogredeneert.

De winter komt.

CC foto: PvdA