Een gemeen, laf en laaghartig voorstel

Steeds meer Nederlanders hebben een buitenlandse vader of moeder. Ze zijn volkomen tweetalig. Hun familie woont in verschillende landen. Zij voelen zich daar even thuis. Zij zijn zowel Nederlander als Amerikaan bijvoorbeeld, of Thai of Fransman. Daarom hebben beschaafde landen zoals de Verenigde Staten er ook geen enkel bezwaar tegen dat hun burgers er twéé paspoorten op na houden.

Minister Spies wil daar een einde aan maken. Zij heeft op aandrang van de PVV een wetsvoorstel omarmd dat dubbele nationaliteit verbiedt. Uitzonderingen zijn niet mogelijk.

Dit wetsvoorstel is kortzichtig want het schaadt de Nederlandse economie. Dat is al in geuren en kleuren uiteengezet.

Maar het voorstel is ook gemeen, laf en laaghartig.

Het dwingt mensen namelijk om een deel van hun achtergrond te ontkennen. In feite brult dat wetsvoorstel tegen iedereen met – laten wij zeggen – een Nederlandse en een Canadese moeder: ‘Wij vertrouwen jou niet’. Het is kiezen of delen. Er woont iets in je ziel waarvan we vinden dat het een beetje stinkt. Daarom moet jij openlijk verklaren dat je daarvan afstand neemt. Daarom moet je de nationaliteit van het land waar je moeder (of je vader) vandaan komt afwijzen. Anders rot je maar op. Of om het in het cliché van deze tijd te zeggen: wij van WC Eend eisen dat jij ook WC Eend wordt.

Onschuldige mensen die niets op hun geweten hebben dwingen om een deel van hun persoonlijkheid te ontkennen, is gemeen, laf en laaghartig. Het is het gedrag van de pesters op het schoolplein die klasgenoten isoleren en vernederen omdat zij de verkeerde schoenen dragen en daardoor anders lijken. Dat dreigt nu het uitgangspunt te worden van wetgeving.

Zo’n wet besmeurt de Nederlandse vlag en waar die tot nog toe voor stond; een samenleving die elk mens toestond zichzelf te zijn en te blijven.