Een macho hork die zich net één keer te veel misdroeg

Wat er precies is gebeurd in die hotelkamer, zullen we nooit weten. Althans niet de enige echte versie ervan. Voor het proces van DSK doet dat er toe, voor de rest is het niet erg relevant. De man is een hork, een predator, een typisch voorbeeld van een oversekste machtsmisbruikende rijke elitaire zelfingenomen kwast die door wat voor omstandigheden dan ook, net iets te ver is gegaan, of misschien net iets verder dan in het macho Frankrijk zou zijn toegestaan. Hij had al eerder zijn trekken thuis moeten krijgen. Het is goed dat Frankrijk en de wereld een dergelijke politicus, mogelijk een dergelijke president, bespaard zijn.

Natuurlijk is het een rare ontwikkeling. Maar een paar dingen blijven gewoon staan. Een klacht over verkrachting wordt serieus genomen, ongeacht de overtreder. De vraag in hoeverre er sprake is van verkrachting als zo’n roofdier zich aan je opdringt, is bij elk verkrachtingsproces een probleem. Jodie Foster speelde die rol met verve in The Accused, herkenbaar voor miljoenen vrouwen. Als de geloofwaardigheid van deze vrouw is aangetast omdat ze over allerlei dingen heeft gelogen, dan is het proces problematisch. Wat blijft staan is dat er seks is geweest. Consensual, zegt DSK. Maar dat is onzin. Waarom zou een kamermeisje zich lenen voor consensuele seks, zelfs met een monsieur trente centimetre? Niet voor het genot. Schijnbaar is mevrouw DSK de enige die plezier beleeft aan haar man.

Feit is dat sexual harassment, zoals dat ooit heel verstandig is gedefinieerd, altijd aan de orde is als een seksuele relatie tussen zeer ongelijkwaardige partijen is. Ongelijkwaardiger dan kamermeisje/rijke bankier, of stageaire/president kun je je moeilijk voorstellen. Vrouwen die meestal erg feministische klinken, lieten dat criterium rap varen toen hun favoriete hork, Bill Clinton, zich vergreep. En nu zijn het socialistische dames in Frankrijk die van DSK van alles accepteren omdat hij toevallig tot hun club behoort. Het is in die hotelkamer van tweeën één: of het was een verkrachting of het was prostitutie. Ik geloof niet dat deze dame als een blok viel voor DSK. Als er dan seks is geweest moet er iets tegenover gestaan hebben.

Is ze betaald? Door DSK? Of door een Sarkozy type? Want als deze vrouw DSK heeft uitgelokt, wat net zo moeilijk lijkt te bewijzen als verkrachting, dan moet er iemand achter zitten. Lijkt me interessant genoeg. Helaas gedijen samenzweringsverhalen het best als je niet weet wat er gebeurd is maar er van alles heeft kunnen plaatsvinden. Ik wacht geduldig op een smoking gun, als er een is. Maar verder is DSK, gelukkig, uitgerangeerd voor het Franse presidentschap. En kom nou niet met Mitterand aan, of die andere politici met minnaressen, dit is een heel ander soort politicus, van het ergste soort. Een misbruiker.

Was die perp walk nodig? Misschien niet, maar niemand klaagt er over als het met andere verdachten gebeurt en de aanklacht was serieus genoeg. Inderdaad, Amerika is anders. Een geval als dit zou in Frankrijk niet gauw vervolgd worden, laat staan in Italië waar ze een horkerige clown al veel te lang en veel te gemakkelijk tolereren. Verder was het een geval zoals alle andere, zij het dat DSK beter is behandeld dan de gemiddelde verdachte. Ja, het is de nachtmerrie van iedereen om in het Amerikaanse gevangenissysteem terecht te komen en het gebeurt behoorlijk vaak. We horen er zelden wat over.

Eén van de mooie gevolgen van DSK’s strapatsen is dat het voorgoed voorbij is met het toedekken van wangedrag in de Franse politiek. Misschien kan het nu ook voorgoed voorbij zijn met dat gezeur dat Amerikanen puriteinen zijn en Fransen liefhebbers van la dolce vita. Bullshit. Onder die vlag is een hoop wangedrag goedgepraat of genegeerd. Het is onwaarschijnlijk dat het in deze mate nog getolereerd zal worden. En als lui als Chirac en Sarkozy en die ontslagen voetmasserende minister zich daarvan bewust zijn en dus meer moeten oppassen, zoveel te beter.

Wat moeten we concluderen? De verkrachtingszaak heeft rafels. DSK is een hork. Frankrijk verdient een betere president. Het toedekkende puhpuh gedoe in Frankrijk is voorbij. En laat het recht verder zijn loop hebben.

Dit artikel verscheen eerder op de website van Frans Verhagen