En of we wat te vrezen hebben

Je hoort het steeds vaker om je heen. De politie mag best wat meer bevoegdheden krijgen. Justitie mag heus wel wat dieper speuren. Wie onschuldig is heeft immers niets te vrezen? Helaas.

Rechtbankverslaggevers weten het al langer. Als twee mensen in de maatschappij over je praten, noemen we het een roddel. Als ze het in de rechtszaal doen, noemen we het bewijs. En heb je een probleem. Zo simpel ligt dat.

Een rechtbank moet komen tot wettig en overtuigend bewijs. Dat klinkt heel bombastisch. Maar het stelt niet zo gek veel voor. Een verklaring is het wettige bewijs. Een redelijke verklaring de overtuiging. Voeg wat steunbewijs toe en veel meer heb je niet nodig.

Het is tegenwoordig niet meer zo vanzelfsprekend om de inperking van onze privacy ter discussie te stellen. Het lijkt wel of onze illusie van totale veiligheid alle deuren opent. Persoonlijk huiver ik bij die gedachte. Om de doodeenvoudige reden dat er nog wel eens wat grondig verkeerd gaat. Wat te denken van Peter?

Ergens in april loopt hij een politiebureau binnen en doet zijn verhaal. Hij is slachtoffer geworden van een straatroof. Drie onbekende mannen vielen hem op straat aan en maakten hem zijn telefoon en geld afhandig. De politie begint een onderzoek en stuurt Peter vervolgens een indringende brief. Hij is ineens officieel verdacht. Van het doen van een valse aangifte.

Wat is het geval? Opgevraagde gegevens van zijn telefoonprovider tonen onomstotelijk aan dat hij nooit op de plek kon zijn geweest waar hij was overvallen. Peter liegt. En liegende mensen hebben iets te verbergen. Zo ben je slachtoffer. Zo ben je bijna dader.

Peter verkeert lange tijd in onzekerheid. Krijgt hij nu een straf? En een strafblad?

Tot hij uiteindelijk toch het verlossende woord krijgt.

Sorry. De door uw telefoonprovider aangeleverde gegevens kloppen niet. We hebben u ten onrechte als verdachte aangemerkt. Het spijt ons.

Het is verleidelijk om te denken dat de maatschappij een 100% veilige plek zal worden als we politie en OM onbeperkte middelen geven.

Tot je door krijgt dat het gevaar dan ineens vanuit onverdachte hoek op kan duiken.

Volg Chris Klomp ook op Twitter

Dit artikel verscheen eerder op de website van Chris Klomp