Er is een internationale aanpak nodig tegen stroperij

26 olifanten zijn de afgelopen dagen gedood in het park Dzanga-Ndoki in de Centraal-Afrikaanse Republiek. ‘’In het dorp’’ van de olifanten heeft de massa-executie plaatsgevonden. Op deze plek in het nationale park verzamelen zich dagelijks 50 tot 200 olifanten om te drinken. Het is geen incident. Jaarlijks worden duizenden Afrikaanse olifanten gestroopt voor hun slagtanden. De jagers en stropers lijken het te gaan winnen. Er zijn dan ook niet alleen meer vergaande veiligheidsplannen nodig, laat er een aanvalsplan zijn om stropers uit te schakelen.

In de jaren ’70 en ’80 van de vorige eeuw dreigde de Afrikaanse olifant uit te sterven. Kenia nam in 1989 het initiatief voor een handelsverbod op het ivoor.  De vraag naar ivoor nam  sterk af. De Afrikaanse olifant is nog steeds verre van veilig.  Hoe is de massamoord op dieren te stoppen?  We mogen niet langer machteloos toe zien hoe dieren worden vernietigd en soorten uitsterven.

Huidide afspraken volstaan niet Het huidige beleid gaat de olifant en de andere dieren niet redden.  Overheden hebben al in 1973 internationale handelsafspraken gemaakt. Om te voorkomen dat dieren uitsterven. Het Cites verdrag –  Convention on International Trade in Endangered Species of wild fauna and flora – is door 180 landen ondertekend. De bedreigde soorten zijn opgenomen in drie verschillende bijlagen. De bijlage waarin een soort is opgenomen bepaalt of internationale handel is toegestaan en onder welke voorwaarden.   De internationale gemeenschap, met de Europese Unie voorop moet een palet aan structurele activiteiten ondernemen. Dat kost menskracht, geld en tijd. Het behoud van diersoorten moet een van de drie topprioriteiten zijn van de VN en de EU. Wat betekent dit?

Investeren In ieder geval investeren in veilige gebieden. De beschermde gebieden voor dieren zijn de levensaders. Deze gebieden dienen dan wel ook echt veilig te zijn en op dit moment is dat vaak niet zo. Daar is geld voor nodig. Om het toekomstige uitsterven van soorten te voorkomen,  is ongeveer $80 miljard per jaar nodig. Dat betekent $11,42 dollar per jaar per persoon. Voor het effectief managen van 28 procent van de beschermingsgebieden is 7,2 miljard dollar per jaar nodig.   Er is meer dan alleen geld nodig. Er zullen meer anti-stropersbrigades moeten worden opgeleid in de landen waar de dieren leven Ook is het van belang om samen met de lokale bevolking alternatieve, bronnen van inkomen te creëren.  In de landen zelf – waar de dieren leveranciers van producten zijn is zeer strenge regelgeving en een veel betere handhaving van de wetten nodig.  De VN en de EU moeten de wetgevers in landen met een grote dierenhandel ertoe dwingen de gaten in hun wetten te dichten en ervoor zorgen dat de wetten worden nageleefd.

Consument is koning En de consument is altijd als laatste aan het woord. Er zijn veel meer confronterende consumentencampagnes in Azië, maar ook in Europa en Afrika nodig. Met gerichte langdurige campagnes met gebruik van sociale media is de consument van gedachten te veranderen en kunnen we het gedrag aanpassen. Bekende internationale en nationale helden zijn de ambassadeurs om mensen te laten inzien dat het moreel volstrekt onjuist is om de dieren te doden en hun leefgebieden af te pakken. De corrupte ambtenaren en politici moeten we aanspreken en hen er op wijzen dat zij mededader zijn van de massaslachtingen.   In Oost-Kameroen kregen stropers $160.000 boete tot 30 maanden cel. Het is te weinig. Drie neushoornstropers in Zuid-Afrika kregen echter gevangenisstraffen van 25 jaar opgelegd. De daders kregen ieder tien jaar celstraf voor illegaal jagen en vijftien jaar voor illegaal vuurwapenbezit. De Zuid-Afrikaanse autoriteiten zwoeren eerder keihard op te treden tegen stropers nadat in 1 jaar 448 neushoorns waren  gedood.

Mens of dier, moord is moord Het is tijd om het vermoorden van dieren gelijk te stellen aan moord op mensen. Ik zie niet in waarom we milder hoeven te zijn wanneer er een olifant, neushoorn of tijger op brute wijze wordt afgemaakt. Gelijkstellen van de strafmaat laat ook zien wat de waarde is van een dier.

De levenswaarde van een olifant, tijger, neushoorn is voor mij en velen met mij gelijk aan die van de mens. Alleen deze vreedzame maatregelen zijn echter onvoldoende. Het is werkelijk nodig om naast de veiligheidsontwikkelingen, de juridische maatregelen en mediacampagnes ook het gevecht aan te gaan met de misdadigers die dieren afslachten. Zo’n aanvalsplan is er nu niet.

Drones Beschermen van bedreigde diersoorten vraagt om harde acties tegen stroperij. In 1930 waren er naar schatting nog 5 miljoen Afrikaanse olifanten, in 1990 nog slechts 600.000 en nu maximaal de helft, zo’n 300.000. Laten we daarom de stropers in plaats van de olifanten vogelvrij verklaren. Het Wereld Natuur Fonds (WNF) heeft in Nepal met succes twee onbemande vliegtuigjes getest voor het monitoren van tijgers en neushoorns en het in de gaten houden van illegale activiteiten in beschermde gebieden. Het op afstand bestuurbare vliegtuigje is uitgerust met camera’s en GPS om beelden te maken. Prachtig en ik zie geen enkel moreel bezwaar om de drones ook in te zetten als aanvalswapen tegen diegenen die dieren doden in hun beschermingsgebied. Mensen die zich in de beschermde gebieden bevinden van diersoorten die met uitsterven worden bedreigd zijn wat mij betreft vogelvrij. Laten we prachtige dieren beschermen tegen die beesten van stropers en jagers. Opsporen en uitschakelen, die stropers. En de opdrachtgevers en handelaren langdurige gevangenisstraffen geven. Laten we wat minder netjes optreden tegen stroperij.

Bernd Timmerman is historicus en socioloog, gespecialiseerd in de mens-dierrelatie. Volg Bernd ook op Twitter