Er zijn meer crises dan de eurocrisis

Voorspelbare politiek. Al die debatten die we voor onze kiezen kregen gingen vooral over de economie, de euro en Europa. Al willen we niet denken aan deze onderwerpen toch doet de kiezer het.

We zijn met z’n allen gehersenframed. Waarom ging het niet over de andere crises tijdens deze verkiezingsstrijd? De wereldvoedselcrisis, landbouwcrisis, de zoetwatercrisis, de energiecrisis, de biodiversiteitscrisis, de klimaatcrisis en dierziektencrises? Waar was het thema duurzaamheid in deze gladde campagne? Moeilijke kwesties waar ethiek aan bod komt en echte keuzes moeten worden gemaakt zijn niet behandeld. We dansen op een vulkaan maar spreken over de BTW verhoging van 2 % en het lekker hard rijden op de snelweg. Met 130 kilometer de afgrond in omdat we straks met 9,1 miljard mensen niet meer te eten en te drinken hebben.

De politieke debatten van 2012 gaan als kleurloos de geschiedenis in. Het lijkt of het ging om een tussenpausverkiezing. Saai, voorspelbaar en ideeënloos. Het kabinet was onverwacht – en toch ook weer niet – gevallen. De hoofdrolspelers leken nog niet klaar voor de strijd of kozen misschien gewoon voor de makkelijkste weg. We hebben maar drie zaken te bespreken: de economie, de euro en Europa. Framing, framing en framing. Er werd op safe gespeeld, waar de ingestuurde tekstjes, de politieke aanvallen, de grappen en de verontwaardiging prachtig waren ingestudeerd. Geen ideeën, geen visies op de toekomst, geen ruimte voor ideologische debatten.

Natuurlijk is er wel grote aanleiding om over groene onderwerpen te praten. De natuur, het milieu, het voedsel, duurzaamheid, dierenwelzijn, ze zijn aan de zijlijn geschoven door politici die allemaal kiezen voor safe politiek. Terwijl miljarden mensen binnen tientallen jaren niet meer te eten en te drinken hebben. Het pleidooi voor het nog intensiever maken van de intensieve landbouw, dat Aalt Dijkhuizen, voorzitter van de Raad van Bestuur van Wageningen Universiteit, hield was toch een prachtige aanleiding voor de lijstrekkers om op dit thema in te gaan. “Of je kiest voor intensieve landbouw of de groeiende wereldbevolking lijdt straks honger.” Dat was de duivelse lucifer die Dijkhuizen in het publieke debat gooide. We hebben de lijstrekkers er nauwelijks over gehoord. Ik had er graag een debat over gehoord.

Er zijn te veel mensen op aarde, heren politici – want de vrouwelijke lijstrekkers mochten al niet echt mee doen – wat is uw mening over deze stelling? Rutte, Roemer, Samsom, Wilders, Pechtold en Buma zullen waarschijnlijk zwijgen. De heilige drie-eenheid de euro, de economie en Europa, daar willen de jongens over spreken. De vlugge politieke daad is interessanter dan een lange duurzame politiek relatie. Snelle politieke bevrediging zoeken in de vorm van zetelwinst, dat is het politieke hoogtepunt van een lijstrekker in Nederland in deze eeuw. Even niet denken aan de problemen die groter zijn dan de euro.

In 2050 is de wereldbevolking met 40 procent gestegen tot 9,1 miljard mensen. Hoe in godsnaam moeten we al die mensen in de toekomst voeden, ze schoon drinkwater geven en een fatsoenlijk dak boven hun hoofd bieden op een plek waar geen oorlog is? Dijkuizen, de Wageningse fixer – die blijkbaar over dierenlijken gaat –  weet het wel.  Meer intensieve concentratiekampen waar de 9,1 miljoen mensen jaarlijks vele miljarden dieren kunnen vetmesten, uitbuiten en afmaken. Dat is de immorele oplossing voor het voedselprobleem die als lofzang werd gepresenteerd. We hebben VVD, PvdA, PVV, SP, CDA en D66 er niet of heel zacht iets over horen roepen.

Plant je niet voort. De overbevolking is een grotere dreiging dan de euro en Europa! Wat vindt u hiervan heren politici? Ik had er graag een antwoord op gekregen. Zou er iemand een heldere visie hebben kunnen geven over wat Nederland thuis, in Europa en in de wereld gaat doen om de aarde, de mensen, de dieren en de natuur te redden? Misschien dat we met wat meer stellingen die echt prikkelen tot een debat waren gekomen dat er wel toe deed.

De aarde is de komende 1 miljard jaar in ieder geval nog bewoonbaar. Daarna neemt de straling van de zon toe en wordt op grote delen de aarde te warm om te overleven. Lang voor die tijd gaat het alleen al vreselijk mis. Omdat er te veel mensen zijn die de aarde als een prostituee behandelen en haar naar veelvuldige verkrachting weggooien. Alleen gaan de daders ook zelf ten onder.

De misdaden tegen de aarde, wat zijn de mensen er trots op. Grootschalige ontbossing, watertekort, ernstige vervuiling, aantasting ozonlaag, uitputting landbouwgrond door eenzijdige bebouwing; allemaal veroorzaakt door de vleesindustrie. Hadden er een paar vragen over deze onderwerpen kunnen komen terwijl de politici via de rode loper naar de strenge journaliste liepen?

Natuurlijk we hebben Jolande en Marianne. Zij weten het wel. Net als Jeanne d’Arc staan zij alleen meer symbool dan dat zij macht hebben. Twee partijen met drie à vier zetels. Daar winnen we geen duurzaamheidsstrijd mee in Nederland. Ga toch eens samen in een partij die wel mee telt. De andere partijen hebben een krachtige groene tegenstander nodig.

Wat hebben Nederland en Europa aan samenwerking en de euro als straks in 2050 de wereld geen antwoorden heeft op de vele andere crises dan de economische? Oorlog, honger en ziekte herstellen niet langer het evenwicht. Of toch? Staan we aan de vooravond van enorme natuurrampen en oorlogen omdat politici in ons land, in Europa en in de wereld alleen oog hadden voor de euro, de dollar en de yen?

9,1 miljard mensen zijn straks vergeten dat we onderdeel zijn van de natuur en eerder oplossingen hadden moeten zoeken voor een duurzame samenleving waarbij we zorgvuldig met mens, dier en milieu omgaan.  De pretverkiezingen met politieke kwajongens die alleen over jongensonderwerpen willen spreken is voorbij. Mag het dan nu weer gaan om de echt belangrijke vraagstukken?