Freek

Hij bedacht hiervoor een nieuw genre: Cabadocu. Het zijn documentaireachtige shows geworden van 45 minuten met als centraal thema de cultuur op locaties uit zijn jeugd. Geen nostalgische terugblik, maar een peiling van de lokale gevoelstemperatuur en wanneer mogelijk een vooruitblik naar nieuwe ontwikkelingen.

Dit was de officiële aankondiging. Bij Freek krijg ik gauw de blaséë houding: je kan hem te allen tijde overal zien, dus ik sla hem tegenwoordig nog al eens over. Je eet hem tegen (zoals je dat bij eten noemt) omdat hij zo te pas en te onpas in alle talkshows opdraaft.

Maar eigenlijk is dat jammer, want zijn theatershows zijn meesterlijk en zijn nieuwe programmareeks, zoals hierboven aangekondigd, belooft ook erg goed te worden. Deel 1 heb ik vanavond gezien (inclusief het vervolg op Holland Doc) en ik was erg verrast. Hij heeft een spannende nieuwe vorm gevonden, communiceert echt met het plaatselijke publiek en dat levert bijzondere televisie op. Mooi en spontaan en heel grappig en nieuw in het Freek-universum. Beetje minpunt: erg mateloos. Je moet er  uren voor uittrekken. Dat heb ik niet gedaan, ik moest ook nog even door met mijn leven. Maar ja, dat is een luxeprobleem. En tegenover alle ultrakorte soundbites is dit eigenlijk wel weer goed.