Geen feestje voor Egyptische jeugd

Het moet een feestdag worden, 25 januari, maar jonge revolutionairen zien na twee jaar ellende geen enkele reden om blij te zijn. Economische achteruitgang, armoede en een regering die totaal niet bij hen past. Het jubileum trekt hun wederom naar het Tahrirplein.

Roza De 23-jarige Roza Shoukry vindt dat de revolutie haar doel volledig heeft gemist. Morsi en zijn aanhangers zijn volgens haar nog erger dan Hosni Mubarak, de voormalige president van Egypte.

De Moslimbroeders staan enkel en alleen voor hun eigen organisatie en denken totaal niet aan de bevolking. De gezichten zijn misschien veranderd, maar de situatie is nog steeds hetzelfde. Erger zelfs.

De jonge studente was actief betrokken bij de protesten die er twee jaar geleden voor zorgden dat Mubarak na dertig jaar dictatuur opstapte. Het is geen geheim dat de Egyptische revolutie voornamelijk door de Egyptische twintigers gestart werd. Naar schatting is 60 procent van het Egyptische volk onder de 40 jaar.

Roza liep mee in marsen, was regelmatig op het Tahrirplein te vinden, werkte bij een liefdadigheidsinstelling en was actief betrokken bij de revolutie. “Zelfs toen ik mensen om me heen -vooral jongeren- dood zag gaan door het optreden van het leger, gaf ik de moed niet op. We moesten doorgaan, voor hen, maar ook voor de rest van Egypte.”

Gekaapt Net als duizenden andere jonge revolutionairen is ze ontevreden met het resultaat. Morsi is volgens haar een corrupte, religieuze fanaat die totaal niet uit is op sociale gelijkheid, één van de doelen die de Egyptische jeugd wel nastreeft. Bovendien zet ze zich iedere dag in voor de positie van vrouwen, die sinds de revolutie verslechterd is. Roza wordt de laatste maanden steeds vaker lastig gevallen op straat, net als haar vriendinnen.

De kersverse Egyptische president wekte al voor zijn benoeming weerstand op bij de Egyptische jeugd. Zij beschuldigen de Moslimbroeders ervan de revolutie ‘gekaapt’ te hebben. De laatste acties van Morsi gooien tevens olie op het vuur. Zo dook er een filmpje uit 2010 op waarin Morsi Egyptenaren vroeg hun kinderen en kleinkinderen haat voor joden en zionisten bij te brengen. De jongeren kunnen weinig met deze racistische en religieuze uitlatingen.

Mostafa “28 procent van de bevolking is werkeloos. Dat is het hoogste percentage sinds 1979. Kan de MB daar niet wat aan doen in plaats van over religie te zeiken?” zegt Mostafa Al Faramawy. De 29-jarige filmmaker heeft naar eigen zeggen totaal geen vertrouwen in een president die religie gebruikt om het volk voor zich te winnen.

Net als Roza, was Mostafa dagelijks op het Tahrirplein te vinden. Tijdens een uit de hand gelopen protest eind januari 2011 werd hij door het leger in elkaar geslagen. Met een gebroken kaak bivakkeerde hij een paar dagen in de cel. Toch keerde hij, met tientallen hechtingen in zijn mond en pijnstillers in zijn zak, terug naar het Tahrirplein.

“Toen Mubarak eindelijk de macht opgaf, was ik hoopvol en blij. De corruptie zou minder worden, we zouden een normale president krijgen en de economie zou aantrekken. En kijk eens wat ervan terecht is gekomen: niets. De ene idioot neemt de plaats van de andere idioot in.”

Tarek De vader van de 25-jarige Tarek Alaa behoort tot de Moslimbroeders, maar zelf heeft hij niets met de huidige regering. Alle negatieve veranderingen die in Egypte plaatsvinden, erkent hij. Toch is hij van mening dat de meeste problemen ooit opgelost kunnen worden.

Tarek:

Een democratie bouw je niet in een paar maanden op, dat kost tijd. Hopelijk is het land in de toekomst stabieler en hebben mensen weer vertrouwen in de toekomst. Daar gaan decennia overheen. Ik hoop dat ‘farao Morsi’ dan al lang weer van zijn troon is verstoten.”

Volgens jonge revolutionairen bestaat de kans op een burgeroorlog tussen aanhangers van de MB en andere groepen, die sinds het aantreden van Morsi steeds meer uit elkaar drijven en menigmaal met elkaar op de vuist gingen. “Ik zie het wel gebeuren”, zegt Roza. “Vooral wanneer de sociale ongelijkheid niet verbetert en de Moslimbroeders nog meer rare fratsen uithalen. Sinds de revolutie hebben Egyptenaren een kort lontje. Ze zijn niet meer bang om in opstand te komen en dat merk je.”

Een werkloosheidspercentage dat snel stijgt, toenemende onveiligheid op straat, spanningen tussen verschillende (religieuze) groepen, vrouwen die op straat lastig worden gevallen, corruptie die moeilijk te bestrijden is en sociale ongelijkheid waar niets aan gedaan wordt: jongeren als Roza en Mostafa sommen de problemen in een rap tempo op.

Voor veel Egyptenaren is 25 januari een feestdag, maar niet voor de revolutionaire jeugd. Toch blijven zij hopen op een betere toekomst. Aanstaande vrijdag is er weer een mars richting het Tahrirplein. Roza loopt mee, al is het alleen maar om haar stem te laten horen.

“Maar ik blijf daar niet hangen. Te onveilig en te veel Moslimbroeders. Ze hebben

na de revolutie niet alleen het Tahrirplein, maar heel Egypte overgenomen.”

Dit artikel verscheen eerder op het weblog van Brenda Stoter. Volg Brenda ook op Twitter.