Gehannes van Koenders steunt onze vijanden

“Hoe veilig moeten we ons voelen?”, vraagt dan zo’n radiojournalist die ondanks zijn hijgerige toon op de automatische piloot vaart. De minister zet een serieus gezicht op en zegt iets van: “Elk risico is niet uit te sluiten en wij moeten goed om ons heen kijken. Maar niemand heeft reden om bang te zijn.”

Afgelopen dinsdag heeft minister Koenders het publiek reden gegeven om zich erg veel zorgen te maken over de veiligheid op onze straten en pleinen. Toen pas heeft hij de visa ingetrokken voor drie ‘haatimams’ die dreigden te Rijswijk een spreekgestoelte te bestijgen. Achteraf immers was het de overheid duidelijk geworden dat deze heren niet deugden en misschien wel konden opwekken tot ondersteuning van IS. 

Géén idee Voor die tijd waren ze onder de radar gebleven. En dat terwijl het googlen van hun namen talloze hits oplevert van teksten, YouTube-opnames enzovoorts. Je weet echt binnen een paar minuten waar ze ongeveer staan, zeker als je ook nog Arabisch leest en spreekt. Zulke deskundigen zal de Nederlandse overheid toch wel bij de hand hebben?

Maar men zag en wist niets. Als men zo verschrikkelijk slecht op de hoogte is, dan heeft de burger reden om héél goed om zich heen te kijken voor hij zich op de openbare weg waagt en stations betreedt of andere drukke plaatsen. De overheid heeft immers, zo blijkt uit de woorden van minister Koenders géén idee. 

Stoomboot en postkoets De bewindsman blijkt ook nog te leven in de tijd van stoomboot en postkoets. Hij denkt dat de imams nu niet op het gala in Rijswijk te zien en te horen zijn. Tja, in tegenstelling tot de minister hebben de haatbaarden wel verstand van ict zoals blijkt uit de presentie van IS op internet. De gebannen imams zullen nu ongetwijfeld op groot scherm te zien zijn, prekend in hun eigen woning, de camera van de pc op hun van haat jegens het westen vertrokken gelaat gericht. Leer mij ze kennen. Berg je maar als joods-christelijke voorstander van vrouwenemancipatie, naaktstranden en een volledige vrijheid van meningsuiting. Je staat onder schot. 

Of is er misschien iets anders aan de hand? Heeft de regering, die met angst en beven de komende verkiezingen tegemoet ziet, zich laten leiden door de hysterie in de media die, met De Telegraaf voorop, pagina na pagina vult over de haatimams die godbetere het in die degelijke Haagse voorstad Rijswijk hun gala zullen houden? En elkaar maar blijven napraten en napapegaaien zonder eens te bekijken wat er zich daar werkelijk zal afspelen.

Uiterst controversiële predikers Op zondag 8 maart viert de stichting Romahaa  daar zijn jaarlijkse familiedag. Donateurs zijn uitgenodigd om naar Rijswijk te komen met het hele gezin voor een feestelijk programma met zang, muziek en gewijde sprekers. Deze stichting financiert ontwikkelingsprojecten en spreekt op zijn website over waterputten en hulp aan gehandicapte kinderen.

Het is allemaal van moslims voor moslims en het is volstrekt duidelijk dat leden en bestuurders streng in de leer zijn. Dat blijkt ook uit het feit dat men fundamentalistische, in moslimkringen zélf uiterst controversiële predikers heeft uitgenodigd, die ongetwijfeld het zondige westen ontzettend de mantel uit gaan vegen voor een bevend publiek met mannen en vrouwen gescheiden.

Het wordt vast een grote niqaab- en hoofddoekjesparade rond het fraaie congrescentrum dat de stichting voor de donateursdag heeft afgehuurd. Er zal in de zaal ongetwijfeld een sfeer heersen waar de moderne ietsist zich allesbehalve thuisvoelt. Die zal vaststellen dat hier niet de verbondenheid met de multiculturele samenleving wordt benadrukt maar het eigene, een zogenaamd gezuiverd maar in feite van alle kraak en smaak ontdaan geloof dat is verengd tot een set rigide leefregels en taboes, opgeluisterd met angst voor het seksuele en de erotische macht van de vrouw alsmede een volstrekte afwijzing van alles wat daarbuiten valt. Ongetwijfeld zullen er ook zeer harde woorden vallen over de slachtoffers van westers geweld en helden die zich daartegen te weer stellen en het paradijs dat hen wacht. 

Maar het is hier een vrij land en de stichting Romahaa aarzelt dan ook niet dat in zijn reactie op alle heisa te benadrukken. Het bestuur geeft een lesje Nederlands staatsrecht:

Wij vrezen dat dergelijke beslissingen slechts bijdragen aan een toenemend gepolariseerd klimaat in Nederland. Men zou hierdoor kunnen denken dat er in Nederland met twee maten wordt gemeten: de vrijheid van meningsuiting is een groot gemeenschappelijk goed, die ten alle tijden geborgd dient te zijn behalve wanneer het bepaalde minderheden betreft. Dit gevoel heerst al sinds langere tijd en wordt hierbij alleen maar bevestigd en vergroot. Een rechtsstaat als Nederland kent immers elementaire grondrechten zoals de vrijheid van godsdienst, vrijheid van meningsuiting en de vrijheid van vereniging”.

Wit voetje Hier is geen speld tussen te krijgen. Als zo’n jongen of meisje van zestien jaar op grond van dit alles concludeert dat het allemaal leugens zijn over die zogenaamde vrijheid en dan aan het ouderlijk gezag en dat van hun leraren ontsnapt om in Syrië het paradijs te zoeken, dan is dat allemaal voorstelbaar. Dan heeft minister Koenders jihadgedrag uitgelokt in zijn poging om het xenofobe deel van het electoraat te behagen. En om een wit voetje te halen bij de meer hysterische meningenmakers in de media. 

Hm, misschien geeft de minister de burger tóch reden om zich onveilig te voelen. 

Professionele overheden in democratische landen laten zo’n gala rustig voortgang vinden. Je sluist je mensen erin. Je stelt eens vast wie daar allemaal komen en voor wie en wat ze applaudisseren. Je weet wat er gaande is en je bent met je veiligheidsdiensten pro-actief bezig. Dus niet dat je die jongens in de gaten hebt maar niet over het personeel en/of het inzicht beschikt om ze tijdig te stoppen als ze eenmaal besloten hebben met die kalasjnikov de straat op te gaan.

Dát is de oorzaak van de terreur der laatste maanden en niet congressen of donderpreken.

Het gehannes van de laatste dagen heeft onze vijanden alleen maar extra ideologische wapens in de hand gegeven. Een minder trieste conclusie is niet mogelijk. Gelukkig is het allemaal net niet te gek voor woorden. Anders had ik niet eens dit stukje kunnen schrijven. 

Beluister dit opiniestuk hier 

Volg Han ook op Twitter

Het nieuwste boek van Han is De Mooiste Jaren van Nederland (1950-2000)