Het geval Verdaas: een soap-hype in een glas water

Nu de rook opgetrokken is rond Co Verdaas blijkt er eigenlijk weinig aan de hand te zijn. Geen sprake van bijvoorbeeld twee auto’s van de zaak plus taxivergoeding plus OV-vergoeding. Wat heeft hij dan wel gedaan? Hij heeft niet-bestaande reiskosten gedeclareerd omdat de feitelijke reiskosten hoger waren en omdat hij feitelijk buiten de provincie woonde. Het bedrag waar het om gaat is …….. 800 Euro.

Erg zeg, ik ben geschokt en verbijsterd. Maakt niet uit dat Zwolle aan de grens tussen de provincie Overijssel en Gelderland ligt. Maakt niet uit dat provincies c.q. provinciegrenzen niemand een biet kunnen schelen. 

De onzinnige regel dat een gedeputeerde in de eigen provincie woont staat hier eigenlijk centraal. Die regel heeft hij overtreden. Kan het provincialer? Zijn administratieve leugen is het soort overtreding dat vele Nederlanders met hem maken. Eigenlijk geen probleem, maar strikt genomen gelogen. Een hand over het hart zou op zijn plaats zijn.

Helaas is dit, mede gezien de hoog oplopende emoties, onmogelijk. Verdaas had in hertogdom van Gelre moeten gaan wonen en trouw moeten zweren aan haar heilige grond. Nu ligt zijn hoofd op het hakblok. Gelukkig mag hij, aldus Hans Spekman, wel lid blijven van de PvdA. Joepie. 

Even serieus: wie kan – buiten Hans Spekman – Verdaas nou werkelijk iets kwalijk nemen? En diegenen die hem iets kwalijk nemen, hebben die zelf werkelijk niks op hun kerfstok? Niet zwart gewerkt? Niet jarenlang een zwarte hulp in de huishouding gehad? Niet jarenlang een aftrekpost opgevoerd die niet geheel terecht was? Altijd keurig 100 gereden op de nieuwe A2? 

We worden een samenleving van toezicht. De regels stipuleren precies wat wel en niet mag – en de ruimte om te leven wordt steeds kleiner. Niemand wordt iets gegund, iedereen wordt gewantrouwd. Iedereen staat onder toezicht van het mierenneuk-soort, inclusief de toezichthouders. De regels zijn nooit sluitend en vaak slecht van kwaliteit, dus gek genoeg veroorzaakt het woud van regels juist willekeur.

En aan de top staan de opper-toezichthouders zoals Loek Hermans. In hun handen rust het lot van de natie. Ik ben geschokt en verbijsterd.