Het Groninger gas is nog maar het begin

De problemen met het gas in Groningen drukken ons in Nederland nu keihard met de neus op de feiten: het boren heeft ook nadelen én het is binnenkort afgelopen met de gasinkomsten. Het is de Europese discussie over het toekomstig klimaat- en energiebeleid in nationaal formaat. Want voor heel Europa geldt dat het gebruik van fossiele brandstoffen tot grote klimaatproblemen zal leiden én dat we vrijwel geen eigen fossiele voorraden hebben.

Woensdag 22 januari komt de Europese Commissie met de klimaat- en energiedoelen voor het jaar 2030. Daar is veel om te doen. Hoe hoog moet het algemene CO2-reductie doel zijn? Moeten we aparte doelstellingen voor energiebesparing en hernieuwbare energie handhaven?   Voor mij staat één ding voorop: Europa heeft schone en betaalbare energie in de toekomst nodig, waarbij we ook zoveel mogelijk onafhankelijk zijn van derde landen. Over betaalbaar is iedereen het wel eens. Maar schoon? En onafhankelijk? Mwah, daar lopen de meningen behoorlijk uiteen. Maar het mooie is, dat we die drie doelen met één en hetzelfde beleid zullen bereiken. Europa heeft momenteel een probleem met de betaalbaarheid. De VS hebben dankzij schaliegas en eigen conventionele fossiele brandstoffen veel lagere energieprijzen. De EU daarentegen maakt jaarlijks meer dan €500 miljard over aan Rusland en andere gas- en olieleveranciers om onze verslaving te onderhouden. Veel fossiele brandstoffen heeft de EU zelf niet. En de voorraden die er zijn, beginnen, zoals ons eigen gas, op te raken.   Wat we wel hebben is kennis, wind, zon, waterkracht, getijdenstromingen, thermische warmte etc. Met andere woorden: de schone, betaalbare energie ligt in Europa voor het oprapen. En wat je zelf opwekt, hoef je niet voor veel geld bij de boze buren te kopen. Een win-win-win-situatie, dus.   Maar, daar is een ding voor nodig: gezamenlijk de schouders er onder. Oftewel, geloof in een Europese energiewende. Daarom moeten we onszelf scherpe doelen stellen. Zowel voor de reductie van CO2, als voor energiebesparing en hernieuwbare energie. En een veel grotere inzet op onderzoek naar nog betere hernieuwbare energiebronnen.   Volgens de geruchten durft de Europese Commissie deze enige juiste route niet in te slaan en komt het woensdag met een slap voorstel. Voorzitter Barroso is zich of aan het voorbereiden op een toekomstige baan bij bijvoorbeeld het Russische Gazprom, of hij is ieder vermogen kwijtgeraakt om vooruit te kijken. De grootste lidstaten Duitsland, het VK, Frankrijk en Italië hebben hem al opgeroepen om veel ambitieuzer te zijn. En Nederland? Nederland probeert de boel af te remmen. Blijkbaar niet in staat te leren van Groningen, het failliete Aldel, winstwaarschuwingen van Shell en vele andere voorbeelden.   Dit zou een zogenaamde ‘no brainer’ moeten zijn. Maar de lobby van de gevestigde macht is groot. Olie-, gas-, en energiebedrijven hebben miljarden zitten in de fossiele economie. En grootverbruikers zijn nog nauwelijks in staat hun oogkleppen af te werpen. Maar ik heb nog niet één steekhoudend argument gehoord waarom Europa zich niet eensgezind zou moeten richten op schone en betaalbare energie.

Volg D66-Europarlemtariër Gerben-Jan Gerbrandy ook op Twitter