Het opzichtig falen van de rechterlijke macht

Als een democratische samenleving in een bestaanscrisis duikt, moet de burger in ieder geval op een behoorlijke manier zijn recht kunnen halen. Dat is in Nederland niet meer het geval. De Paleizen van Justitie zijn in lockdown gegaan. Als het maar enigszins kan, worden rechtszaken uitgesteld. De toch al problematische achterstand loopt op die manier zo erg uit de hand dat het Openbaar Ministerie in arren moede maar een hoop zaken laat lopen.

Voor zover rechtszaken nog doorgaan, worden daarbij juist de verdachten op grote afstand gehouden. Dat was deze week voor de advocaten van Ridouan Taghi reden om de komende zitting te boycotten. Hun cliënt mag zich vanwege voorschriften in de bajes maar een uurtje via  een krakkemikkig videoverbindinkje laten gelden. Dat zet het Openbaar Ministerie op een voorsprong van jewelste.

Het is jammer dat deze kwestie juist rond Taghi tot uitbarsting komt. De verdachte heeft naar alle waarschijnlijkheid zoveel op zijn kerfstok dat niemand sympathie voor hem kan opbrengen behalve wellicht hijzelf. Dat leidt de aandacht van het werkelijke probleem af: de rechtzoekende burger wordt op afstand gehouden

De gemiddelde rechtszaal is groot genoeg om het anderhalvemeterprincipe toe te passen. Er is vrijwel altijd ruimte voor het Openbaar Ministerie, de advocaten, de verdachten en de rechter(s). En anders huur je in de buurt een zaal. De publieke tribune kan leeg blijven als je elke zitting streamt. Zolang de verdachte niet in beeld komt, is er niets aan de hand. Je zou trouwens net zo goed voor een audiostream kunnen zorgen. In dit land kan elke scholier streamen. Dat moet geen probleem zijn. Daarmee is de openbaarheid gewaarborgd. Nu half Nederland thuis zit, Zoomt en Teamt iedereen zich een ongeluk. Ikzelf ben nogal een fan van jitsi.org. Dat werkt hartstikke goed en Bits of Freedom wijdt er prijzende woorden aan. Het hoeft toch niet de inzet van een Einstein te vergen om deze hulpmiddelen ook in de Paleizen van Justitie te installeren.

Het is in strijd met de beginselen van de rechtsstaat dat verdachten vanwege gevangenisregels niet de hele zaak kunnen volgen als er echt geen mogelijkheden zijn alle betrokkenen op een onderlinge afstand van anderhalve meter in een rechtszaal bij elkaar te brengen zodat ze elkaar  in de ogen kunnen kijken.

Dat de rechterlijke macht dit niet voor elkaar krijgt, is een kwestie van onkunde en lamlendigheid. Wie weet ook wel van geld. Mocht dat laatste het geval zijn, dan dient het Ministerie van Justitie en (Schijn)Veiligheid onmiddellijk het budget aan te vullen. Wat voor de KLM mogelijk is, moet helemáál geen probleem zijn voor een hoeksteen van ons democratisch bestel.

Ook is het stuitend om te zien hoe de rechterlijke macht zich in feite aansluit bij de trend om de burger tot een onderdaan te maken die aan de oekazes van het blanke regime in Den Haag maar heeft te gehoorzamen. Dat het kabinet de kans krijgt om WOB-verzoeken over corona kwesties op de lange baan te schuiven zoals het AD schrijft  is daarvan een onmiskenbaar teken.

Van rechters mag je toch meer verwachten dan dit amateuristisch geknoei, dit getalm,  dit gebrek aan moed.