Hoe de broeder mij als kind Taqiyya leerde

Al een paar dagen loop ik te denken aan die katechismus van vroeger. Het was een klein groen boekje vol vragen en antwoorden die in kleine hoofdstukjes bij elkaar stonden. Elke zaterdagochtend – vroeger stelde het onderwijs nog iets voor – hadden wij proefwerk. De broeder dicteerde de vragen van zo’n hoofdstuk en wij moesten de uit het hoofd geleerde antwoorden letterlijk opschrijven. Daarbij gingen wij als trotse leerlingen van de Sint Jozefschool tot het gaatje.

Ik graaf al een paar dagen diep in mijn geheugen, hopend dat ook de eerste zinnen me weer voor de geest komen. Dat is allemaal de schuld van Femke Halsema en Geert Wilders die een debat voerden over het begrip “Taqiyya”. Tot nog toe las je daar alleen op allerlei zenuwlijderssites over, die volhielden dat Taqiyya een koranische praktijk is die moslims oproept de ongelovigen te beliegen en te bedriegen omdat dit een Gode welgevallig werk zou zijn. Vrijdagavond nog lichtte de huisdenker aan het hof van Geert Wilders, het kamerlid Martin Bosma, dit concept bij Pauw en Witteman toe. Het maakt nu deel uit van het vaderlandse politieke vertoog.

Kijk, als die communisten nou op zoek waren naar de kelk en de ciborie om het allerheiligste te bespotten of om die te stelen, dan was het juist een plicht om te liegen en om ze de verkeerde kant op te sturen. En je verraadde natuurlijk nooit medekatholieken.

Er was trouwens nog een verhaal van een jongetje, dat de heilige hostie verborg en na ontdekking werd doodgeschoten. Hij was nu zalig verklaard. Ook van dat jongetje wil mij de naam niet te binnen schieten en slim googlen levert alleen maar onbruikbare kul op.

Hoe dan ook, de broeder prentte ons nadrukkelijk de plicht in om te liegen en te bedriegen en in het verzet te gaan (net als in de oorlog, voegde hij eraan toe, toen katholieken hier ook veel tegen de Duitsers en de NSB-ers gelogen hadden), als het allemaal fout ging en hier in Nederland de communisten ook aan de macht kwamen.

Is dat Taqiyya of is dat geen taqiyya? Ook hier hebben we weer te maken met een oude christelijke praktijk die in de Koran terecht is gekomen, want in Mekka kenden velen natuurlijk de verhalen over geloofsvervolging in het naburige Byzantijnse rijk, waar iedereen die iets geloofde wat afweek van de officiële gesanctioneerde vorm van katholicisme in de grootste moeilijkheden terecht kwam.

De broeder heeft ook mij taqiyya geleerd; soms gebiedt het geweten je te liegen.