Hoe motiveer je een Wajonger?

Sinds ik in 2006 in de Wajong terechtgekomen ben, heb ik van alles geprobeerd om eruit te komen. Helaas is het ondanks verschillende pogingen niet gelukt om aan het werk te komen (zie vorige stukjes ). Nu Rutte herkozen is, blijven de zorgen om de toekomst van de Wajong.

Het is duidelijk dat de VVD geen positief beeld heeft van Wajongers en niet weet hoe ze ons op de juiste manier kan prikkelen. Heeft men geleerd van de fouten in het verleden of blijven ze ons op de verkeerde manier ‘motiveren’? Wat zijn de plannen van de komende regering? Dat zijn dingen waar ik benieuwd naar ben en waarvan ik hoop dat er de komende periode meer duidelijkheid over komt.

Het blijft belangrijk om mensen bewust te maken hoe het is om een beperking te hebben in een land als Nederland. Ik zal daarom ook mijn stukjes blijven schrijven in de hoop op meer begrip en dat mensen snappen dat het niet de juiste manier is om ons te straffen voor iets waar we niks aan kunnen doen.

Er worden dingen verwacht die niet altijd mogelijk zijn voor een kwetsbare doelgroep. Iedere situatie is uniek en daar moet beter naar gekeken worden.

Wat zeker niet helpt:

Wat mij wel motiveert is hoe ik kan zorgen voor een betere en meer inclusieve maatschappij. Ik wil mensen er bewust van maken dat het anders moet.

In de praktijk zitten nog teveel mensen thuis die net als ik graag een bijdrage zouden willen leveren. Iets wat mij de laatste tijd ook bezighoudt is hoe ik aan meer zinvolle tijdsbesteding kom. Ik merk dat ik toe ben aan een nieuwe uitdaging, ik ben nog lang niet uitgerangeerd en ben het aan de kant zitten wel beu.

Los van het feit dat in coronatijd er nog niet veel tijdsbesteding voorhanden is, is ook de vraag welke stappen ik nu kan gaan zetten. Het is en blijft een zoektocht naar wat kan en mogelijk is.

Gelukkig ben ik iemand die niet gauw opgeeft en ik zal blijven doorzoeken tot ik kan zeggen: het is mij gelukt, ook ik heb mijn plek gevonden waar ik mijn ding kan doen op mijn eigen manier.