Hoernalisten

De Telegraaf opende deze week de aanval op VVD-staatssecretaris Wiebes. Die zou nivellering afdwingen via kortingen op het vakantiegeld. Dat bericht was gebaseerd op de berekening van een softwarebedrijfje in Eindhoven dat al snel z’n percentages moest aanpassen omdat die niet klopten. Later bleek het hele verhaal grotendeels onzin, maar de krant nam niets terug.

Intussen hadden media als de NOS het ‘nieuws’ al klakkeloos overgenomen. Je zou willen dat die wat beter checken. Toen lang geleden nieuws nog voornamelijk op papier gedrukt werd, belden redacties berichten meestal na voordat ze werden overgenomen. Om te zien of het echt klopt, maar vooral ook omdat ze dan de concurrent niet als bron hoefden te noemen. Met internet wordt die moeite achterwege gelaten: knip, plak, link. Dat is goedkoper en sneller. Waarmee ik overigens beslist niet wil zeggen dat journalisten vroeger beter waren: er wordt nu meer nieuws geproduceerd door minder mensen.

De Telegraaf valt echter ook te mijden omdat de krant een nogal typische verontwaardigingsagenda heeft. Zo werd een verwarde man die een zwarte piet een klap gaf door de krant omschreven als een ‘laffe zwarte piethater’. Natuurlijk is het goed dat geweld veroordeeld wordt. Maar vreemd genoeg bleek daarvan geen sprake toen een paar weken eerder juist een activiste tegen Piet klappen kreeg. Toen besteedde  de krant zelfs aandacht aan begrip voor de dader. Geweld goedpraten of afkeuren al naar gelang het doel je uitkomt, we kennen dat voornamelijk van de wat onfrissere groeperingen.

Eenzelfde hypocrisie valt te bespeuren bij Powned, niet voor niets een spin-off van De Telegraaf. Merijn Oudenampsen wees er op hoe Dominique Weesie aan de haal ging met een foto van de intocht van Sinterklaas in Gouda. De Powned-baas verzon er een verhaal bij over een jongetje dat werd uitgemaakt voor racist. ‘Over de weg kwijt zijn’ constateerde de Powned-oprichter met z’n bekende dedain. Niet alleen gelogen maar ook een tikkeltje huichelachtig want vier jaar geleden vond Powned dat het juist erg grappig was om ten overstaan van kleine kinderen Sinterklaas zijn baard af te rukken.

Helaas is het niet alleen De Telegraaf. Dinsdag meldde het AD dat er ‘ophef’ was rond de opvang gezondheidswerkers uit Ebola-gebieden op de Veluwe. 

Op socialemedia is ophef ontstaan over het plan om buitenlandse artsen en verpleegkundigen die in gebieden werkten waar de ernstige ziekte ebola heerst, tijdelijk op te vangen in Nederland. Het gaat om een bestaande locatie van Artsen zonder Grenzen in de bossen op de Veluwe. 

Ter illustratie werden er drie tweets getoond. In de een vroeg iemand zich hardop af of het goed of slecht nieuws was. In de tweede stond ‘waarom niet naar Amsterdam’ maar die bleek afkomstig van een medicus die de afzondering overbodig vond. En tot slot was er iemand die een opmerking maakte over een zwijn met ebola. Afgezien van het feit dat de ziekte niet wordt overgedragen op varkens bleek de tweet afkomstig van een Waddeneilandbewoner. Zoeken op Twitter leverde ook geen andere ophef op. Behalve wat berichten die ná publicatie van het AD waren verschenen.

Joop Visser zong in zijn legendarische nummer De Journalisten:

De joe-hoe-hoernalisten, je weet niet wat je leest, wanneer je zelf toevallig ter plekke bent geweest. De brand die ze verslaan meneer als ze het land ingaan meneer steken ze zelf eerst aan meneer

Hij heeft helaas vaker gelijk dan je zou wensen.