Huffnagel mag alles zeggen, en anderen mogen hem een klootzak vinden

Frits Huffnagel is de nieuwe held van extreemrechts in Nederland. Of moet je nu radicaal rechts zeggen omdat je anders de boel demoniseert? Hoe dan ook, de controversiële VVD-politicus van weleer, moet aftreden als voorzitter van de Gay Pride en sleurt in zijn val het hele bestuur mee. Hij had het vertrouwen van de organisatorische achterban verloren door de volgende uitspraak op NPO Radio1:

Niet dat de Gay Pride nu gevaar loopt. Die wordt eerder bedreigd door het Corona-virus. Er komt gewoon over een week of wat een nieuw bestuur. Toch schreeuwt men in de bekende kringen moord en brand. Huffnagel is niet het slachtoffer van zijn eigen haatzaaierij maar van de intolerantie in Nederland waar links het echte debat smoort. Dat kun je zien aan het feit dat nu een held van de homo-emancipatie, die een volstrekt normale opmerking heeft gemaakt, wordt geofferd op het altaar van de politieke correctheid.

In dezelfde dagen dat Huffnagel op het schild geheven wordt, opent Thierry Baudet een offensief tegen de Postcode Loterij omdat het hem niet bevalt wat dit particuliere bedrijf met zijn enorme winsten doet: namelijk goede doelen ondersteunen die de grootste intellectueel van Nederland niet pruimt.

Het is geen wonder dat in dit giftige ideologische klimaat Frits Huffnagel ineens een nieuwe achterban krijgt. Hij heeft zichzelf namelijk uitgeroepen tot kampioen van discriminatie op grond van kleur en afkomst, een hoofdpunt op de agenda van PVV en FvD. Om dat te begrijpen herhalen we nog maar eens wat hij heeft gezegd want dit citaat kan niet vaak genoeg worden gepubliceerd:

Dit is het ontmenselijken van kinderen op grond van het feit dat zij zich met de verkeerde teint (‘licht getint’) op de verkeerde plaats bevinden en kunnen worden geassocieerd met de verkeerde godsdienst. Daarom – zo luidt de implicatie – kun je hen met gerust hart laten verdrinken of ziek laten worden aan de grens. Zij zijn immers besmet met de mogelijke zonde van hun ouders. Deze erfzonde is onvergeeflijk.

Mag je dat zeggen in Nederland? Ja dat mag je zeggen. Het is het heilig en onvervreemdbaar recht van Fits Huffnagel om dat in de kroeg, op de radio, en op alle plaatsen naar voren te brengen. Huffnagel mag dat overal.

Het is evenzeer het heilig en onvervreemdbaar recht van elke burger om hem dan een klootzak te vinden. Het is evenzeer het heilig en onvervreemdbaar recht van elke burger en elke organisatie om niet vertegenwoordigd te willen worden door iemand die zulke uitspraken doet.

De Gay Pride heeft ondanks het vrolijke en carnavaleske karakter een politiek doel. Zij is in het leven geroepen om te onderstrepen dat artikel 1 van onze grondwet geen dode letter is. Dit artikel luidt:

Net als de uitspraak van Huffnagel kan dit grondbeginsel van onze maatschappij, dat wortelt in de vaderlandse geschiedenis en de meest pregnante uitdrukking is van ons nationaal karakter, niet vaak genoeg in extenso geciteerd worden. Al was het alleen maar om te laten zien dat Huffnagel met zijn uitspraak zich daar niet achter maar recht tegenover gesteld heeft.

Blijkbaar vinden heel veel organisaties achter de Gay Pride dat dit artikel een is en ondeelbaar. Dat ze alleen veilig zijn als elke discriminatie wordt uitgebannen, dat homo´s, lesbiennes, transgenders zeker aan de beurt zullen komen als andere vormen van discriminatie worden genormaliseerd.

In dit verband is het van betekenis om vast te stellen dat in de Tweede Kamer alleen de fracties van PVV en FvD zich verzetten tegen een voorstel van 50PLUS om leeftijdsdiscriminatie expliciet in artikel 1 op te nemen.

Om die reden, om die uitspraak, kunnen verreweg de meeste organisaties achter de Gay Pride geen vertrouwen meer hebben in Frits Huffnagel. Zij zijn van oordeel dat de strijd tegen discriminatie bij hem in de verkeerde handen is. Hij heeft zich op die plek als voorzitter van die organisatie zelf onmogelijk gemaakt.

Voor het overige mag hij zijn wie hij is, zeggen wat hem voor zijn kop komt, doen wat hij wil. Niemand legt hem een strobreed in de weg. Hem is overkomen wat zovelen voor hem gebeurde in een democratische samenleving: hij heeft zich in een bepaalde functie onmogelijk gemaakt omdat hij op een cruciaal moment het gevoelen van zijn achterban niet behoorlijk wist te formuleren. Dan kun je uiteindelijk alleen maar de eer aan je zelf houden.