In je eentje blijf je niet gezond

Ivan Wolffers schrijft elke dag een gezond weetje, gebaseerd op onderzoeken met merkwaardige en soms ongelofelijke uitkomsten. Door de weetjes van Wolffers leer je van alles over bijvoorbeeld verschillende ziektes, medicijngebruik en gezond afvallen, maar ook over de vaak komische verschillen tussen mannen en vrouwen.

Eenzaamheid, hoe erg is dat? Veel mensen halen de schouders op en gedragen zich stoer. Maakt niets uit. Maar onderzoek laat zien dat het toch anders is. Eenzaamheid gaat gepaard met veel meer medische klachten. Eenzaamheid ondermijnt de gezondheid en dat is niet iets van inbeelding en aanstellerij. Er blijkt een verband tussen eenzaamheid, stress en een verminderd immuunapparaat te zijn. 

Mensen die eenzaam zijn hebben een verhoogd niveau aan ontstekingseiwitten – cytokines – in hun bloed en dat betekent dat er ergens een ontsteking zit. Daarvan hoef je niet te hoesten en je krijgt er geen diarree door, maar er rommelt iets in je lijf. Heel even is dat nog niet zo’n ramp, maar een chronische ontsteking maakt de kans groter op diabetes type 2, gewrichtsontstekingen, hart- en bloedvatziekten, de ziekte van Alzheimer en maakt mensen bovendien kwetsbaarder.

Mensen zijn groepsdieren en als ze buiten de groep vallen, dan gaat het niet goed met ze. Mensen hadden elkaar altijd nodig om te overleven en of ze nu als nomaden in groepen samen naar betere plekken reisden of dat ze in landbouwgemeenschappen samen de grond bewerkten en met natuurrampen omgingen, ze moesten wel samenwerken.

Veel kans om eenzaam te worden was er niet, want iedereen bemoeit zich met iedereen. In een moderne samenleving zijn er nog altijd veel plaatsen waar mensen vanzelfsprekend bij elkaar zijn en je je dus in principe niet eenzaam hoeft te voelen. Op het werk, in hun gezin of relatie, in de kerk, op de sportvereniging, in de kroeg.

Veel van die instituten staan onder de druk. De kerk is bepaald niet meer wat ze geweest is en ook de functie van het gezin is veranderd: we scheiden gemakkelijker en de relatie tussen gezinsleden is aanzienlijk losser. De aard van ons werk is ook grondig veranderd – thuiswerken bijvoorbeeld en contact via moderne technologie – en isoleert een deel van de mensen. Omdat mensen steeds ouder worden vallen hun vrienden geleidelijk weg en er zijn daardoor erg veel eenzame ouderen, die ook de vaardigheden om nieuwe vriendschappen te sluiten wat verloren hebben. Rouw maakt het allemaal nog erger.

Nou is dit wel een heel somber verhaal. Het betekent echter ook dat als je ‘onder de mensen’ blijft je afweerapparaat beter blijft functioneren, je minder medische klachten hebt, dus daardoor leuker gezelschap bent en minder last van depressie, gewrichtsklachten en weet ik wat nog allemaal meer hebt. Als je bang bent voor andere mensen en ze wantrouwt of je je er te goed voor voelt lukt het natuurlijk niet. Zoals met alles in het leven, je moet je best er een beetje voor doen.

Volg Ivan Wolffers ook op Twitter Het vorige weetje: Weer aan het werk na het overwinnen van kanker

Het nieuwe boek van Ivan Wolffers is: Het gezonde lifestyleboek