Logo Joop
De opiniesite van BNNVARA met actueel nieuws en uitgesproken meningen

Kinderen verstrikt in Mexicaans drugsgeweld

  •  
25-07-2014
  •  
leestijd 2 minuten
  •  
BNNVARA fallback image
Filmrecensie Heli: niet voor mensen met een zwakke maag
Hoe vaak lezen we niet in de krant over de vondst van tientallen lijken in Mexico? Het land is in de greep van drugsgeweld en dit wordt als gegeven geaccepteerd. Heli kijkt dit geweld recht in de ogen met een klinische, afstandelijke blik, en ook neemt de film ongewoon veel tijd om het voorspel en de nasleep te tonen. Het is geen makkelijke film om naar te kijken, en dat moet het ook niet zijn.
Heli begint met een stel gangsters die een zwaarverminkte jongeman ophangen aan een viaduct. Dan wordt er gesneden naar iets totaal anders, het gezin van de piepjonge vader Heli, die een gewoon leven probeert te leiden. De afstand kan niet groter zijn tussen de wreedheid van de openingsscène en deze onbeduidende arbeidersfamilie in de Mexicaanse provincie. Dan krijgt Heli’s twaalfjarige zusje een vriendje, die zich in de nesten werkt, en zo dringt nietsontziend maar ook vaak onbeholpen geweld de wereld van Heli’s familie binnen. Tergend langzaam wordt de connectie met de moord duidelijk.
Gemarteld Terwijl het geweld en de gevolgen van het geweld worden getoond, vallen twee dingen op. Ten eerste, hoe onverschillig iedereen er tegenover staat. In het huis waar wordt gemoord en gemarteld, zijn jongens aan gamen en moeders aan het koken. De politie is meer bezig met formulieren en procedures, dan met resultaten. En ook de levens van de slachtoffers gaan uiteindelijk gewoon verder met werk en kermistripjes.
Ten tweede trof het me hoe jong de betrokkenen zijn, vaak zijn het nog pubers. Geweld, kinderen en onverschilligheid, het is een akelige cocktail voor de Mexicaanse maatschappij, die een gefrustreerde generatie oplevert. Dit blijkt uit een onvermijdelijk slotakkoord.
Schaakbord Heli is een indrukwekkende film. Maar – en dit is een belangrijke maar – de personages blijven sjablonen, zetstukken op het schaakbord van de regisseur, die er toe dienen om zijn punt te maken. De kijker raakt nooit in hen geïnteresseerd als individuen. Je hoeft maar te denken aan de gevangenisfilm Starred Up eerder dit jaar, om het verschil te proeven.
En het moet worden gezegd dat dit ook geen film is voor mensen met een zwakke maag.
Bart Juttmann, bekend van de webserie Ideale Liefde, bespreekt op Joop wekelijks een film. Volg Bart ook op Twitter

Meer over:

opinie, lekker
Delen:

Praat mee

onze spelregels.

avatar
0/1500
Bedankt voor je reactie! De redactie controleert of je bericht voldoet aan de spelregels. Het kan even duren voordat het zichtbaar is.