Lale Gül, de cultuur van Urk en wat Schopenhauer schreef over vrouwen

Er is geen vrouw die deugt. Dat is de titel van een boek van Arthur Schopenhauer, in Nederland uitgegeven in de serie ‘Privé-domein’. De wijze waarop Schopenhauer inferioriteit van vrouwen ten opzichte van de man omstreeks het jaar 1850 beschrijft, is misschien letterkundig zeer mooi, maar inhoudelijk lachwekkend en verkreukelbaar.

Een voorbeeld uit het essay dat over vrouwen gaat:

De 10 de regel Alleen al de aanblik van het vrouwelijk lichaam leert ons dat de vrouw niet geschikt is voor zware geestelijke of Lichamelijke arbeid. De schuld aan het leven betaalt zij niet af door daden maar door lijden: door de weeën bij de geboorte, de zorg voor de kinderen en de onderworpenheid aan de man voor wie zij een geduldige en opgewekte levensgezellin behoort te zijn.

Dit werd vooraf gegaan door quotes van Schiller en Byron. Ik vroeg me af of de vrouwen die op Forum voor Democratie stemmen wel weten tot welke resultaten het haken naar dit verleden zou kunnen leiden. Ik vergelijk Thierry Baudet vaak met de ongebreidelde Engelse romanticus en realiteit ontkenner Byron, die nogal tragisch aan z’n einde is gekomen. Ik heb een Privé-domein biografie over deze Engelse dandy kunnen redden van de vuilnis, hij lag te soppen in een doos bij het grofvuil. Dank voor deze derelictio!

De levensomstandigheden in de tweede helft van de 19 de eeuw waren zodanig dat het ene moment iemand nog in leven was en het volgende dood. En ja, vrouwen waren door de geboortes etcetera kwetsbaarder dan de mannen. Maar zij niet alleen, alle mensen in lagere standen, vooral door hygiëne en huisvesting. Of, en dat vond ik wel speciaal, voordat het Aga fornuis er was, ontploften er allerlei onveilige modellen gezellig in de Engelse keukens van herenhuizen met talloze dode bediendes tot gevolg. Ach ja, die goeie ouwe tijd Thierry!

Maar dat is niet de essentie van dit verhaal. Ik heb het interview met de schrijfster Lale Gül bij het programma Buitenhof gezien. Ik ben diep onder de indruk van haar. Wat een kracht, wat een persoonlijkheid, wat een moed. Net als Ramsey Nasr ín Buitenhof deed, neem ik m’n pet diep voor haar af. Zeer eloquent schetste zij haar situatie en ik kon alleen maar ademloos toehoren.

Uit haar opmerkingen maakte ik op dat de positie van een islamitische Turkse vrouw ongeveer net zo is als hierboven door Schopenhauer omschreven. Het lijkt me dat die positie niet door de heer is vastgelegd maar gewoon cultureel en ook door de tijd bepaald is. En dan het verstikkende groepsgevoel c.q. -dwang dat door haar werd beschreven.

Ik werd vandaag voor hedendaagse voorbeelden uit de Nederlandse cultuur op m’n wenken bediend. Onze Urker zeloten lieten zien waartoe groepsdwang kan leiden. Het molesteren van journalisten, het in de brand steken van teststraten etcetera. Ik denk en hoop dat de maat van tolerantie nu wel vol is.

Ik roep de overheid op om Urk eens aan een onderzoek te onderwerpen en het wettelijk gezag dat voor ons allen geldt daar te herstellen. Het geloof is niet alleen een morele macht maar ook een destructieve kracht, zie ook de corruptie bij het CDA in Limburg. Misschien moet er een team van belastinginspecteurs opgetuigd worden, die het fiscale reilen en zeilen van Urkervissersvloot in kaart gaat brengen. Wie weet helpt dat om de Urkers uit hun superioriteits bubbel te halen.

Het is maar dat u het weet.