Lees Kris Verburgh!

Een dikke week geleden werd het nieuwe boek van de Belgische arts Kris Verburgh in de boekenbijlage van de Volkskrant volledig afgeserveerd door een wetenschapsjournalist. Zelden krijgt een boek slechts één ster, maar hier vond men dit klaarblijkelijk gerechtvaardigd.

Vanaf dit punt zijn er twee mogelijkheden: je gelooft de journalist en je gaat dit boek nooit lezen, of je besluit eigenwijs te zijn en er zelf eens een oordeel over te vellen.

Omdat ik Kris Verburgh ken als een zeer wetenschappelijk ingestelde collega, en een onderzoeker met een visie, besloot ik tot het laatste. Mede ingegeven door de aanbevelingen van mensen van naam die ik voor in het boek zag staan. Hanno Pijl, internist en hoogleraar op het terrein van de diabetes gooit zijn naam toch niet te grabbel door een slecht boek aan te bevelen? En William Cortvriendt, de auteur van de bestseller “Hoe word je 100?” hoeft de boekverkoop van een concurrent toch ook niet te stimuleren als hij het boek inhoudelijk geen aanbeveling waard vindt?

Vier sterren Ik heb het boek met interesse en plezier gelezen, en wat mij betreft verdient het minimaal vier sterren. Waarom? Omdat dit soort boeken een belangrijke bijdrage levert aan de verspreiding van wetenschappelijke kennis, die voor iedere volwassene relevant is. Verburgh is de representant van een nieuwe en zeer gewenste stroming: wetenschappers die hun werk in begrijpelijke taal delen met een algemeen publiek. En de stroom van goedverkopende titels in dit genre bewijst dat daar een enorme behoefte aan is. 

Dat ‘Veroudering vertragen’ soms overlapt met de absolute bestseller “De voedselzandloper” zie ik, in tegenstelling tot de recensent, in het geheel niet als een probleem. Het linken van veroudering aan voeding is nog weinig geschied, en het stoort mij absoluut niet om dingen nog eens te lezen die ik misschien al eerder heb gelezen. Sterker nog: in de herhaling schuilt een belangrijk deel van de kracht van het werk van een auteur als Verburgh.

Het riekt allemaal een beetje naar kinnesinne: als je al een keer meer dan 300.000 exemplaren van een boek hebt verkocht, dan gaan we er vooral niet aan bijdragen dat ook een volgend boek een succes wordt. Je krijgt het gevoel dat men vond dat Verburgh aan een slechte recensie toe was.

Gedragsverandering Ondertussen kan ik iedereen met interesse in dit onderwerp van harte aanbevelen om dit boek te lezen. Het is meer dan het zoveelste particuliere en matig onderbouwde theorietje. Het geeft stof tot nadenken, en het zou me verbazen als niet iedereen er iets uit kan halen dat voor hem of haar nuttig en bruikbaar is. Zelf was ik diep onder de indruk van de prijs die we als aardbewoners betalen om een kilo rood vlees op ons bord te krijgen, terwijl dit niet eens gezond is. En daarom werd er de afgelopen dagen bij mij thuis in het geheel geen vlees meer genuttigd. Een boek dat er in slaagt mijn eetgewoonten te beïnvloeden kan niet anders dan de moeite waard zijn, als je weet hoe lastig gedrag te veranderen is. ‘Veroudering vertragen’ is dus een aanrader!

Noot van de redactie: Vanaf vandaag schrijft Bram Bakker weer iedere twee weken een column op Joop.

Het nieuwste boek van Bram Bakker is Geluk uit een potje. Volg Bram ook op Twitter