Ons leger is niet louter wit, laat dat dan ook zien

Koen Verbraak, ik had je als interviewer hoog zitten en je was een voorbeeld voor mij, maar vanaf nu ben je in mijn ogen gedegradeerd naar een nukubu. Waarschijnlijk weet je inmiddels wat een nukubu is, want je hebt een aantal van mijn voormalige collega’s geïnterviewd. Althans, alleen de collega’s die op jou lijken: wit, man en hoog in rang. De mannen waar je waarschijnlijk het liefst een drankje mee drinkt in de weekenden.

Door te kiezen voor collega’s die het meest op jou lijken en te denken dat daar de meest interessante verhalen te vinden zijn, sla je de plank volledig mis en begrijp je niet waar Defensie voor staat. Het leger is een afspiegeling van de samenleving. Eén van de weinige plekken in Nederland, die openstaan om je te omarmen ongeacht kleur, afkomst of gender. Ik heb 13 jaar lang gewerkt met mannen, vrouwen, moslims, christenen en joden. Ondanks al die verschillen dienden wij één ding en dat is Nederland, ons vaderland. Tijdens het dienen zijn er mannen en vrouwen van allerlei rangen en sociaaleconomische achtergronden zonder te morren op uitzending gegaan. Daar zijn sommigen gewond geraakt of gesneuveld voor de ogen van hun kameraden, die hiermee de rest van hun leven moeten dealen.

Jij had de kans om al deze jongens en meisjes (zo jong zijn ze vaak nog) te interviewen. Over hun idealen en motivaties om het leger in te gaan. En soms met gevaar voor eigen leven een opdracht moeten volgen, want veldwerk is net even anders dan van achter je bureau opdrachten geven. Deze mannen en vrouwen hebben vaak een > teken op hun schouders, oftewel de soldaten, korporaals en onderofficieren. Door de officieren (die je hebt geïnterviewd) worden zij geprezen als de ruggengraat van Defensie.

Wat jammer dat je de ruggengraat, waar alles bij Defensie om draait, niet hebt ondervraagd. En wat vooral pijn doet, is dat je Defensie als een wit bolwerk hebt neergezet en je een goedkope smoes als “We hebben er ook naar gezocht, maar helaas niet gevonden” hebt gebruikt als men je in het AD vraagt naar het gebrek aan inclusiviteit in je programma. Dit terwijl Defensie je militairen van allerlei achtergronden en rangen heeft voorgesteld.

Met de interviews op zich was niks mis, het is een mooie inkijk in het leger. Maar wat een gemiste kans dat je het Nederlandse militaire apparaat niet in zijn geheel hebt neergezet. In al zijn verschillende rangen, standen en vooral achtergronden. Er is niks mooier om in een tijd van polarisatie, racisme, seksisme en homofobie mannen en vrouwen met verschillende afkomsten te laten zien, die vechten voor je vrijheid om een racist, seksist of homofoob te mogen zijn.

Ik geef toe dat het leger niet foutloos is, want ook in het leger zijn er veel gevallen van discriminatie, seksisme en homofobie. Dit heb ik soms ook aan den lijve ondervonden en koos om er boven te staan. Maar wat je met je keuze en interviews hebt gedaan is een reflectie van wereld waar je zelf in werkt: de media en die is nog altijd wit, elitair en mannelijk. Dit programma zegt dus meer over jou dan over Defensie.