Links en rechts bestaan niet meer

Het is alsof de wereld zich steeds duidelijker in tweeën deelt. Dit weekend demonstreerden meer dan honderdduizend Britten in London tegen de Brexit. In Turkije mag Erdogan dan wel de presidentsverkiezingen hebben gewonnen maar zijn partij is niet meer de grootste in het Turkse parlement en zelfs de Koerden hebben de kiesdrempel gehaald. Met tussentijdse verkiezingen in New Jersey en Virginia lijkt het einde van het Trump tijdperk al weer ingeluid.

Links en rechts bestaan niet meer. In mijn opinie verdeelt de wereld zich tegenwoordig in enerzijds nationalistische populisten en anderzijds moderne wereldburgers. Mensen die denken dat ze hun veiligheid en portemonnee kunnen beschermen door voor volksmenners als Erdogan, Trump en Nigel Farage te kiezen en mensen die inzien dat de enige oplossing voor een betere en mooiere wereld is: de grenzen langzaam te laten vervagen en wereldpolitiek een kans te geven.

Belangrijkste voordeel van de volksmenners is natuurlijk dat de journalistiek het steeds verder moet afleggen tegen het op grote schaal verspreide fake news. Neem de Brexit. Voorstanders als Farage beweerden tot een dag na het referendum dat het verlaten van de EU Groot Brittannië per week 350 miljoen pond opleverde, terwijl een zorgvuldige berekening van de Financial Times in januari aantoonde dat het de Britten 469 miljoen pond per week heeft gekost. Erdogan heeft enorme winst bereikt dankzij de coup die er tegen hem werd gepleegd, waarvan hij de ogenschijnlijk ongevaarlijke bejaarde en verbannen Gülen de schuld gaf. Steeds meer mensen geloven dat hij die zelf organiseerde. Trump is de onbetwiste kampioen als het gaat om fake news met de wijze waarop hij echt nieuws als fake news afschildert en het fake news dat hij zelf de wereld in stuurt en waarmee hij dankzij het belasteren van Clinton aan de macht kwam.

Een natuurlijk instrument Gelukkig dat links en rechts niet meer bestaan. En dat het politiek niet zoveel verschil meer maakt of populisten of globalisten aan de macht komen. Wat er wel of niet in de wereld gebeurt wordt bepaald door de economie. Dat was altijd al zo maar, nu door de tweedeling in het electoraat de politiek nog machtelozer wordt, tekent zich dit des te duidelijker af. Het is niet perse het bedrijfsleven dat de macht heeft, Daarvoor is het te diffuus. De tijd dat mastodonten en ondernemersfamilies direct hun macht uitoefenden is ook ergens in de vorige eeuw achter ons gebleven.

Het globale economische systeem is zo sterk dat het onze toekomst, voor een groot deel, als een natuurlijk instrument bepaalt. Het bepaalt of Groot-Brittannië echt van Europa kan scheiden zoals het eveneens bepaalt wanneer Turkije daar bij mag komen. En het bepaalt hoe onze toekomst er uit gaat zien. Zoals grote bedrijven in de VS en Europa gewoon bezig blijven met verduurzamen, voorkomen dat Londen een keiharde Brexit zal uitvoeren en Turkije uiteindelijk zullen bevrijden van de dictatuur van Erdogan.

Cc-foto: thekirbster