Maak het coronabeleid afhankelijk van vooraf bepaalde kengetallen. Maak een serieuze routekaart

Donderdagavond hebben de burgemeesters in een videovergadering met minister Yesilgöz de rijen weer gesloten. Van het weekend krijgt de geplaagde middenstand de kans een beetje stoom af te blazen. Daarna wordt weer ouderwets gehandhaafd. Dat is de vertaling in rond Nederlands van de suikerzoete woorden die vader Bruls na afloop van de bijeenkomst tot de media sprak.

We lijken al vrij precies te weten hoe de boodschap luidt van de persconferentie: de cultuur, het braafste jongetje van de klas, kan in zijn totaliteit de bout hachelen. Tot zover het eerste wapenfeit van de met zoveel gejuich binnengehaalde staatssecretaris Gunay Uslu; De sportscholen wel open, de musea niet. De minister van Economische Zaken Micky Adriaansen heeft niente nada weten te bereiken voor de horeca. De “niet essentïële winkels” – kan een van die vele spindoctors eens een minder beledigende term verzinnen? – zijn blij gemaakt met een naar adem happende mus. Bol.com, Zalando en consorten mogen tevreden zijn. Waarom zou je een afspraak maken in een winkel als je het artikel net zo makkelijk online kunt bestellen waarna het de volgende dag door een of andere uitgebuite koerier wordt bezorgd?

Het is allemaal bitter weinig.

Het bovenstaande is uiteraard niet gezien vanuit volksgezondheidsperspectief. Wie dat wel doet, krijgt het volgend beeld voor ogen: wij hebben te maken met een zich ongekend snel uitbreidende epidemie die zich op zijn best gradueel heeft laten remmen door de geldende lockdown. In omliggende landen zijn de quarantaineregels al versoepeld en is de periode dat je in isolatie moet, sterk bekort. Anders komt het functioneren van de hele maatschappij in het geding Hieruit blijkt dat men blijkbaar weinig gevaar ziet in de besmettingen zelf. Deze bekorting speelt immers het virus in de kaart. Ook in Nederland klinkt vanuit de werkgevers de roep om bekorting van de quarantaine en versoepeling van de thuisblijfregels. Conclusie: Omikron brengt slechts hoogst zelden levens in gevaar maar kan wel leiden tot maatschappelijke ontwrichting.

Inmiddels roept iedereen in Nederland om perspectief. Wellicht zou de overheid die kunnen geven door een soort kengetallen te bepalen. Het moet toch mogelijk zijn te berekenen bij welke besmettingscijfers per week maatschappelijke ontwrichting waarschijnlijk wordt. Tegen de tijd dat duidelijk is hoeveel ziekenhuisopnames de Omikron-epidemie met zich mee zal brengen, kun je ook vaststellen bij hoeveel besmettingen de situatie acuut wordt. De regering maakt deze cijfers bekend en geeft aan wat de consequenties en de maatregelen zijn als die grenzen worden gepasseerd. Iets dergelijks is in het verleden wel eens gesuggereerd maar in de praktijk is er niets van terecht gekomen.

Met zulke rode lijnen en kencijfers weten we allemaal wat er op ons afkomt. Dat zal de focus op het eerbiedigen van de basisregels bij de burgerij versterken en ondernemers meer helderheid bieden over de nabije toekomst. Het zal ook allerlei vormen van creativiteit oproepen om de besmettingscijfers zo laag mogelijk te houden.

Inderdaad, dat is de routekaart. Nou en? Het wordt tijd dit middel serieus toe te passen.

Tenslotte is het belangrijk de politiek bij de les te houden. Parlementariërs en leden van de regering zouden zelf moeten voelen wat zij in de samenleving aanrichten. Dat kan door bij lockdownmaatregelen op hen salariskortingen toe te passen. Het bespaarde geld kan naar een of ander corona-hulpfonds gaan. Financieel zet dit natuurlijk geen zoden aan de dijk. Het is meer een praktijkles. Tegelijkertijd is het een blijk van solidariteit die zeker een gunstige invloed zal hebben op het draagvlak onder de maatregelen.

Voor het overige ben ik van mening dat het toeslagenschandaal niet uit de publieke aandacht mag verdwijnen en de affaire rond het Groninger aardgas evenmin.