Mannen, ga vooral niet op versiercursus

Zo af en toe overkomt het me dat een onbekende – die mij wel kent, uit een blad of van tv – mij mailt en een afspraakje wil maken. Meestal ga ik daar niet op in, want ik krijg nooit een verheugd ‘Ha, daar heb ik nou zin in!’-gevoel als ik zo’n mail lees.

Een paar keer heb ik het wel gedaan, uit nieuwsgierigheid, maar het beviel niet. De ene keer was het een man die zo van mij onder de indruk was dat hij aan mijn lippen hing en mij alles liet bepalen. Daar is geen lol aan, dan heb je helemaal geen weerwerk. De andere keer was het een trophee hunter : een man met zelfvertrouwen die wellicht had ingeschat dat hij goed voor de dag kan komen met een vrouw als ik aan zijn zijde. Dat type man heeft het idee dat hij alles al over mij weet wat er te weten valt (via de media), en mij alleen nog even moet vertellen hoe leuk en interessant híj is.

Die meer narcistische variant, daar is natuurlijk geen redden aan. Maar zo’n man die van zijn sokken is gegaan: zou die niet gewoon op cursus moeten bij Julien Blanc? Daar is die cursus voor, zo legde Thierry Baudet vorige week uit bij DWDD : voor mannen die vrouwen zo bewonderen dat ze onzeker worden. Vrouwen houden daar niet van, dus die mannen moeten leren de vrouw te domineren en in te pakken. Vrouwen willen bruut overmeesterd worden.

Terug naar de oerman Zowel uit de mond van Blanc als van Baudet heeft dit verhaal veel verontwaardiging opgeroepen. Hebben de mannen eindelijk wat respect voor vrouwen gekregen, krijgen ze te horen dat ze terug moeten naar de oerman in zichzelf, die een vrouw zonder pardon zijn hut in sleepte.

Nu vind ik het altijd gevaarlijk als mannen aan andere mannen gaan uitleggen wat vrouwen willen, maar toch, de heren hebben een punt: vrouwen houden niet van onzekere watjes, ze willen tegengas, ze willen tegen iemand op kunnen kijken (althans, in het begin; later, als de relatie stabiel is, dan willen ze de lakens uitdelen ).

Versiertraining is zinloos Ze willen natuurlijk wel met respect behandeld worden. Maar als het gaat om seks en liefde hebben veel vrouwen toch een zwak voor het overweldigende type. Het succes van Fifty shades of grey spreekt boekdelen.

En toch, los van de foute oneliners van Blanc waar nu wel genoeg over gezegd is, heb ik zo’n vermoeden dat zo’n versiertraining zinloos is – bij Blanc, de ‘versierkoning’, maar ook bij elke andere versiergoeroe die zijn medemannen met veel smaak vertelt hoe je de dames inpakt. Als onderzoeker op het gebied van eerste indrukken is het mij opgevallen dat de flirtgoeroes meestal bovengemiddeld aantrekkelijke, zelfverzekerde mannen zijn: type alfaman of op z’n minst bèta, de mannen die bovenaan staan op de apenrots.

Als het gaat om liefde en seks varen we op onze oerinstincten, dat ben ik met Blanc en Baudet eens. Instinctief, intuïtief, zie je aan de gezichtstrekken van een man, aan zijn lichaamsbouw en zijn lichaamstaal , hoe sociaal dominant hij is, dat wil zeggen: hoe hoog hij in de pikorde staat. Voor een belangrijk deel wordt dat beïnvloed door genetische kenmerken, bijvoorbeeld iemands testeronspiegel.

Een man met een ‘kunstje’ Zo’n flirtgoeroe straalt een hoop flair en testosteron uit, en de onzekere mannen in de zaal betalen grif, want dat willen ze ook hebben. Maar zelfs als de alfaman de perfecte trainer zou zijn – wat ie vaak niet is, want dit type man is het er toch meer om te doen zelf te schitteren – gaat dat echt niet gebeuren. Je wordt geen alfaman door op cursus te gaan. Wat wel kan gebeuren is dat de deelnemers, in hun verlangen om vrouwen te imponeren, de kunstjes van de alfaman afkijken en imiteren, en dat er dan een volstrekt lachwekkend totaalplaatje ontstaat: een man met een ‘kunstje’, een man waarvan je als vrouw intuïtief aanvoelt dat een deel van zijn gedrag niet past bij zijn werkelijke sociale dominantie. Een deel van zijn gedrag, want sowieso is niet alles beheersbaar. Een man kan bijvoorbeeld oefenen op een ferme handdruk, maar als hij klamme zweethandjes heeft zal de ander toch voelen dat er iets niet klopt. Veel beter is het dan juist om níet zo’n stoere bink te willen zijn, en gewoon eerlijk te zeggen dat je stikt van de zenuwen.

Advies Mijn advies aan de mannen is heel goedkoop: ga niet op cursus, blijf gewoon jezelf. Laat je niet gek maken en zoek een vrouw in je eigen klassement. Dan veranderen je onzekerheden vanzelf in lieve, stuntelige, ontroerende gebreken die je veel innemender maken dan zo’n blaaskaak ooit zal worden.

Roos Vonk schreef onder andere het boek Liefde Lust en ellende.

Volg Roos ook op Twitter, Facebook