Bepalen medisch specialisten de reikwijdte van de zorg?

De klinische afdelingen Verloskunde en Kindergeneeskunde van het Scheper Ziekenhuis in Emmen gaan dicht. De ziekenhuizen Bethesda in Hoogeveen en Refaja in Stadskanaal gaan deze zorg overnemen. Het is een wrang bericht, niet alleen voor de mensen in de regio die een beroep op deze zorg moeten doen, maar voor de gezondheidszorg in ons land in het algemeen.

Er is, zo mag als verklaring van het tekort aan specialisten op de onderhavige terreinen van zorg worden gegeven, onvoldoende belangstelling van artsen om in het ziekenhuis in Emmen aan de slag te gaan. Door het tekort aan specialistisch personeel en de daardoor ontstane werkdruk hebben de overgebleven drie afdelingsartsen zich ziek gemeld.

De gehele situatie roept op zijn minst de vraag op in hoeverre de overheid nog verantwoordelijk gesteld mag worden voor een adequate en bereikbare gezondheidszorg als artsen en specialisten zelf kunnen bepalen of een zieken wel of niet voldoende bemand wordt. Het brengt de aloude vraag weer in de actualiteit in hoeverre de overheid macht moet kunnen hebben op de noodzakelijke bezettingsgraad van een ziekenhuis. Met andere woorden; moet de overheid specialisten kunnen dwingen, al dan niet tijdelijk een positie in een ‘noodlijdend’ ziekenhuis in te nemen, zoals zij bijvoorbeeld ook in geval van onderbezetting politie-agenten kan detacheren.

Deze vraag gaat verder dan alleen de zorg. Ook ten aanzien van bijvoorbeeld het onderwijs heeft de overheid een directe verantwoordelijkheid, maar ook hier geldt dat ze niet alle gereedschappen in handen heeft om effectief sturing aan, in dit geval ook, bezettingsproblemen te kunnen geven. Ik verwijs naar dergelijke problemen in de grote steden en in de Randstad in het algemeen.

De enige manier om aan dit soort problemen het hoofd te bieden lijkt het in overheidsdienst treden van alle beroepen en functies die het algemeen belang dienen. Wat is in principe het verschil in dat belang tussen politie enerzijds en personeel in zorg en onderwijs anderzijds. Het zou in één klap ook een einde maken aan de vaak onverkwikkelijke situaties die het gevolg zijn van privatisering en ook de overheid een meer directie invloed op o.a. de zorgkosten geven.