Met de kennis van nu had D66 beter motie van wantrouwen kunnen steunen

Als Kaag in het Omtzigt-debat niet zo’n strategische fout had gemaakt door de breed gedragen motie van wantrouwen tegen Rutte bewust niet te steunen, dan was er nu met zekerheid meer progressie geweest in het formatieproces. De VVD zou dan gedwongen zijn geweest om een premierwaardige opvolger te kiezen voor Rutte. Met misschien wel de eerste vrouwelijke premier van Nederland. Om een lange neus te trekken naar D66, dat Rutte naar huis had gestuurd.

Genoeg vrouwelijke kandidaten in de VVD-gelederen die voor zo’n positie in aanmerking zouden zijn gekomen. Die ontwikkeling  zou voor Nederland een zegen zijn geweest, en het vertrouwen in de politiek weer enigszins hebben hersteld.

De afgelopen maanden zijn nu volledig verprutst aan onzinnige discussies over voor het landsbelang volstrekt irrelevante zaken. Ego-zaken wel te verstaan! Politiek ver plassen door ego’s van alle grote politieke partijen. Zonder dat het ook maar enig tastbaar resultaat heeft opgeleverd voor de kiezers.

Moe gestreden gaan de hoofdrolspelers op vakantie. Rutte en Kaag kunnen nadenken over een eerste aanzet van een coalitieprogramma tussen VVD en D66, waar anderen na de zomer bij kunnen aansluiten.

De economie draait op papier gelukkig goed door. Op papier want de verborgen negatieve gevolgen van de coronacrisis op onze economie zijn nog niet zichtbaar. Dat zal na de zomer wel meer naar boven komen. Misschien valt het mee. Misschien ook niet.

Door het weigeren van D66 om direct schoon schip te maken op het moment dat het kon en voor Nederland uiterst gewenst was, zijn niet alleen kostbare maanden van inhoudelijk constructief overleg tussen partijen in het formatieproces verloren gegaan. Maar Nederland weet nu ook dat ze het de komende regeerperiode met twee duidelijk gemankeerde bewindspersonen, Rutte en Kaag, zullen moeten doen. Ongeacht de verdere samenstelling van het nieuw te vormen  kabinet.

Een treurige vaststelling zo kort voor het komende zomerreces!