Nederland houdt zich doof en blind voor goede groene voorbeelden

Klimaatverandering zal het perspectief van deze hele eeuw bepalen en inkleuren. Mensen die over honderd jaar terugkijken op deze periode, zullen het niet hebben over de eurocrisis of pensioenstelsels. Onze nazaten gaan zich afvragen waarom Nederland lustig doorstookte onder een donderwolk van CO2 en de noodzakelijke transitie naar duurzaamheid voor zich uit schoof.

Ik verbaas me regelmatig dat hard klimaatnieuws hier zo slapjes wordt ontvangen. Klimaatverandering heeft Nederland nog niet hard geraakt. We zijn gewend geraakt aan klimaatrecords, zoals de droogste zomer, de warmste winter, het natste jaar. De Nederlander is pragmatisch, denkt aan de ijsjesomzet en het Heinekenaandeel. Onze slimme ingenieurs zullen dat varkentje wel wassen, met een nieuw Deltaplan, waterkeringen en dijkophogingen, denken we. Maar elders in de wereld ervaren miljoenen mensen de gevolgen van klimaatverandering aan den lijve. Ze slaan op de vlucht, sterven door droogtes, nieuwe ziekten, overstromingen, conflicten. We delen met hen één aarde, dus dit treft ook ons. Schaarste, conflict en gevaar zijn ons voorland en dat van onze kinderen en kleinkinderen.

Bittere noodzaak Warme Truiendag is een leuke manier om samen energiegebruik en uitstoot te minderen, maar veel Nederlanders voelen nu al elke dag de schaarste. Energiebesparing is bittere noodzaak voor hen. De gemiddelde energierekening steeg in de jaren 2006 tot 2009 met 400 euro. Nederland telt inmiddels meer energiearmen: mensen die meer dan tien procent van hun inkomen aan energie kwijt zijn. Van oude huurhuizen zal de energierekening hoger worden dan de huur.

Overal ter wereld ontstaat verzet tegen slecht klimaatbeleid en vervuilende, dure energiewinning. De paus doet het. Google doet het. Duitsland doet het. Paus Franciscus schrijft een encycliek over duurzaamheid en er liggen zonnepanelen op Vaticaanstad. Google verbijstert analisten door niet in gadgets, maar in groene energie en opslag te duiken. Duitsland zit middenin een Energiewende die zijn weerga niet kent, het bedrijfsleven floreert er. Grote multinationals vragen nu om serieuze CO2-heffingen, zodat ze voorbereid zijn op de toekomst.

Doof en blind Maar Nederland houdt zich doof en blind voor goede groene voorbeelden. Omdat we urgentie niet voelen, zijn we nog steeds niet serieus aan het omschakelen naar duurzame energie. De Nederlandse fossiele motor pruttelt, maar wordt met plakband en touw zo lang mogelijk aan de praat gehouden. Het SER-energieakkoord bijvoorbeeld heeft in 2013 wel de discussie in de goede richting gebracht, maar de ambities werden sterk afgebakend en afgeremd. SER-voorzitter Draijer die de transitie moet aanduwen beweerde deze week dat snel verduurzamen economisch ‘onverstandig’ is en niet betaalbaar. We zetten blijkbaar liever de logica op zijn kop dan dat we onze fossiele gewoontes afleren.

Duurzaamheid is betaalbaar, het is beschikbaar en eenvoudig. Hoe langer we wachten met overschakelen, hoe duurder en gevaarlijker onze toekomst wordt. Echt: als we dat nu beslissen kunnen we op het werk of thuis vandaag al beginnen, want de groenste energie is de energie die je niet gebruikt.

Op 7 februari is het Greenchoice Warme Truiendag, met bijna 200.000 deelnemers aan besparingsacties. Het Klimaatverbond organiseert de dag voor de achtste keer. Kijk voor wat jij kunt doen op  warmetruiendag.nl