Oproep tot muzikale coup

Wat een heus volksoproer beloofde te zijn, werd gisteren op de valreep de kop ingedrukt. De intrekking van het koningslied is officieel ingetrokken, en dat is jammer. In televisieprogramma’s afgelopen vrijdag werd het lied gekraakt. Een neerlandicus vond acht fouten in één strofe. Op Twitter gniffelde men om suffe fouten zoals ‘de W van stamppot eten’. Op zaterdag ontstond er een ware mediastorm waarin zelfs de a-politieke gebruikers van Facebook hun tanden lieten zien. Niet sinds de protesten tegen kernwapens in 1983 zag men in Nederland zoveel eensgezindheid over wat goed en wat slecht is.

In de hoek gedreven besloot componist John Ewbank zijn lied terug te trekken. Waar Fred Teeven wankelde maar wel bleef zitten, kwam Ewbank met een daverende klap neer. Een klinkende overwinning voor Nederland! Geen gelobby of gepolder: het volk kwam, luisterde en overwon. Zondag voelde daarom als de prelude voor een nieuw bewustzijn. Tegen de domme verheerlijking van dijken en saaie maaltijden. Voor muziek met inhoud en kwaliteit.

Meer dan dat, was de manier waarop en de snelheid waarmee dit allemaal gebeurde van on-Hollandse proporties. Het deed denken aan revoluties zoals we ze op televisie zien. Een zelfbewust en krachtig volk dat in al zijn diversiteit een eensgezindheid ontwikkelt. Een groep mensen zonder leiders die zichzelf richting geeft, en de gewone en de sociale media als communicerende kracht. Nederland heeft nog het vermogen om te protesteren, Nederland leeft nog volop.

De muzikale coup werd deze maandag echter tegengehouden door het Comité Inhuldiging. Deze commissie is een mix van magistraten en mediamensen. Een Amsterdamse wethouder en de Rotterdamse burgemeester worden gecomplementeerd door een tv-producent en mediamagnaat Joop van den Ende. De laatste moest voor de camera’s uitleggen waarom het lied wel goed is. Hij verwees daarvoor naar een enquête die niemand kent, waaruit zou blijken dat 60% van de Nederlanders het wél een goed lied vindt. Verder legde hij uit dat het sneu zou zijn voor de schoolkinderen die het lied al ingestudeerd zouden hebben.

De poging van het Comité om de revolutie te temperen moet genegeerd worden. Nederlanders moeten zich niet laten overreden door de emotionele argumenten van het Comité, en zich niet in slaap laten sussen door de macht van het grote mediageld. Dit lied verdient het oprecht om niet gezongen te worden door onze kinderen. Laat ons streven naar de intrekking van de intrekking van de intrekking!