Politici rijden auto zonder rijbewijs

Landelijke politici rijden auto zonder rijbewijs. Nemen wij dat voor kennisgeving aan omdat het nu eenmaal zo is of wordt het tijd voor een rijbewijsverplichting?

Van uw tandarts verwacht en eist u dat deze specialist de vereiste studie en papieren heeft en het vak niet op verloren zondagmiddagen al oefenend op partner en kinderen zich min of meer eigen heeft gemaakt. Waarna u aan de beurt bent.

Ook uw huisarts komt niet weg met de verzekering dat hij tenminste zeven medische enceclopieen heeft doorgeworsteld en deze redelijk heeft begrepen naar eigen zeggen. Om van chirurgen aan uw ziekenhuisbed maar te zwijgen. Zomaar enige willekeurige voorbeelden van een lange lijst.

In schril contrast vertrouwt u het besturen de controle daarop volledig toe aan gekozen volksvertegenwoordigers die geen enkele landelijk erkende en benodigde proeve van bekwaamheid hebben afgelegd. Iedere groetenboer, fietsenmaker (nobele beroepen, laat dat duidelijk zijn) of totaal ongeschoolde mag zonder rijbewijs de politieke snelweg op. Met een beetje goede wil uiteindelijk als staatssecretaris, minister of zelfs premier.

Is dit vragen om zware ongevallen op de politieke A2’s van Nederland? Zou het politieke landschap er niet veel gezonder mee af zijn als ook aan volksvertegenwoordigers afronding van een erkende scholing met goed gevolg als voorwaarde wordt gesteld? Kortom: is het bestuur van uw land niet minstens zo belangrijk als de vakmatig gewaarborgde behandeling van uw gebit of een hart-operatie?

U kunt hier tegen inbrengen dat het ontbreken van elke kennis nu juist het schoolvoorbeeld van democratie is. U kunt stellen dat het zelfreinigend vermogen van onze democratie en politieke mores groot genoeg is om het kaf van het koren te scheiden. Dat de voorwaarde “van onbesproken gedrag” als norm ruim voldoende is.

Wellicht heeft u daarmee goede punten.

Feit blijft, dat landelijke politici auto rijden zonder politiek rijbewijs. Zoals mijn opa zaliger zo’n kleine honderd jaar geleden vrijelijk de weg op mocht in zijn T-Ford en via kleine en grotere ongelukken zich het autorijden eigen maakte. Een goede chauffeur is hij overigens nooit geworden. Is ons politieke bestel wat dit betreft blijven steken in het tijdperk van mijn grootvader, of valt het allemaal wel mee?

Er is wat voor te zeggen, zo’n verplicht politiek rijbewijs…..

Dit stuk staat ook op de website Hollandsche politiek