Politiek moet zich harder opstellen tegen Ankara

De nationalistische bijeenkomst van zondag 7 augustus in Istanbul van Erdogan, Kiliçdaroglu en Bahçeli heeft weer bevestigd dat Turkije de andere kant op gaat dan Europa had verwacht. Namelijk nog meer nationalisme, nog meer agressie, geweld en haat richting de critici van Erdogan in Turkije.

De winnaar van het hele spel is Recep Tayyip Erdogan. We kunnen alles van hem vinden, maar hij is een echte politicus. Hij weet hoe hij de nationalistische snaren van de Turken kan raken en laat hen als het nodig is de straat op gaan. Niet alleen in Turkije, maar zoals we de afgelopen weken hebben meegemaakt en gezien ook in Nederland, Duitsland en alle andere EU-landen.

Persoonlijk maak ik me zorgen over de Koerden en alle andere denkers, journalisten, schrijvers en wetenschappers die kritiek uiten op Erdogan. Toen ik de beelden in Istanbul zag, moest ik denken aan de bijeenkomst van Hitlers NSDAP in Neurenberg (1935). Bij de reacties van de aanhangers van Erdogan dacht ik aan de aanhangers van Saddam Hussein. Die gingen ook de straat op en riepen steeds ja Saddam, ja Saddam, lang leve Saddam. Ik hoef niemand te vertellen wat the end van hun film geworden is.

De angst voor Erdogan en zijn aanhangers heerst nog steeds overal en waarschijnlijk zullen we er met z’n allen nog jaren last van hebben. Ik ga het niet meer over hun praktijken op de sociale media hebben. Uitschelden, intimideren, vernederen. Mensen vragen zich terecht af hoe lang dit mag duren en of ze zomaar hun gang kunnen gaan. Mensen zijn boos en teleurgesteld in de politiek van Den Haag. Ik verwacht niet dat Den Haag Erdogan de oorlog verklaart, dat zou onrealistisch en onverstandig zijn.

Vertel de aanhangers én tegenstanders van Erdogan, dat wij in een vrij land wonen en dat we er alles aan doen om onze problemen middels dialoog op te lossen

De politieke relatie tussen Den Haag en Ankara is te vergelijken met een verkering zonder liefde. Erdogan zou er niet eens wakker van liggen, want de bijeenkomst met de rode vlaggen heeft zijn nationalistische, narcistische gevoelens voor de komende jaren voldoende gemasseerd.

Wat de politiek wel moet doen, is aan Ankara duidelijk maken dat wij niet accepteren dat ze vanuit daar mensen monitoren en hen de straat op sturen om met hun vlaggen te wapperen en toeteren in de straten van Nederland. Vertel de aanhangers én tegenstanders van Erdogan, dat wij in een vrij land wonen en dat we er alles aan doen om onze problemen middels dialoog op te lossen. We verwachten van hen dat ze loyaal zijn aan en respect hebben voor de waarden en normen van alle Nederlanders.

Geweld Er is geen ruimte voor mensen die geweld gebruiken tegen andere inwoners. Als jij moeite hebt je aan de waarden en normen van Nederland te houden, heb je toch echt niet het recht eigen rechter te spelen, mensen te bedreigen of gebouwen in de fik te steken.

Dat recht heb je niet en krijg je niet en als je het toch doet, lever dan je paspoort in en neem een enkele reis op eigen kosten of op kosten van degenen voor wie je de straat opgaat, naar de plek waar je je goed voelt en geweld mag gebruiken.