Raad schopt Rotterdammers in het kruis

De Rotterdamse gemeenteraad heeft blijk gegeven van een buitengewoon grote goedgelovigheid. De politieagente die een dronken Let in zijn kruis schopte, krijgt een bloemetje omdat haar tere en kwetsbare zieltje misschien is geschokt door de negatieve publiciteit. Het slachtoffer wordt opgeknapt met een boete van 480 euro wegens openbare dronkenschap, wat een absurde bestraffing is voor dit vergrijp. Een paar tientjes was normaal en beschaafd geweest.

Waarom is dat gebeurd? Burgemeester Ahmed Aboutaleb is een hartstochtelijk verdediger van politionele hardhandigheid en de volksvertegenwoordigers hechtten massaal geloof aan het verhaal van het openbaar ministerie, als zou de Let voor dat de gewraakte opnames begonnen geweld hebben gepleegd. Hij lag in een portiek te slapen, werd door de beide agenten gewekt en zou er daarna blijkbaar vanuit die liggende positie op hebben gemept. De Let had zich vrij gevochten nadat hij aan een pols was geboeid. Een stoot pepperspray baatte niet. Toen moest mevrouw wel… Bij dit verhaal is ook het getuigenis inbegrepen van een vriendin van de Let, die achteraf beweert dat haar woorden verkeerd zijn geïnterpreteerd.

Wat we ondertussen zien, is een man die volkomen groggy op zijn poten staat te wankelen en dan deskundig in elkaar wordt geschopt door de agente wier woning nu met een bloemstuk wordt opgevrolijkt. Haar collega kijkt belangstellend toe. Vreemde gang van zaken om een vrouw op zo’n levensgevaarlijke man af te sturen…

Er zijn heel veel redenen om vraagtekens te zetten bij het verhaal van het Openbaar Ministerie. Is dat dan onjuist? Er is maar één plek om uit te maken of wij hier te maken hebben met een ontsporing van geweld dan wel adequaat optreden en dat is de rechtszaal. Die Let lijkt me geen meneer die tot het gaatje gaat. Daar heeft hij het geld en de tijd niet voor. Er zal hoogstwaarschijnlijk geen proces van komen.

Terughoudendheid had de Rotterdamse gemeenteraad dan ook gepast. Maar nee, de wakkere volksvertegenwoordigers belonen een trap met een bloemstuk. Zij kiezen partij voor de feiten zijn vastgesteld en zij kiezen partij voor de handhavers van het gezag.

En dat terwijl volksvertegenwoordigers een controlerende taak hebben. Zij dienen ambtenaren juist n i e t op hun woord te geloven. Als zij zich in dit geval zo gemakkelijk laten piepelen, hoe zal het dan niet zijn met de andere beleidsterreinen in de ongelukkige havenstad? Met hoeveel kluitjes heeft men zich nog meer in het riet laten sturen?

De Raad heeft de Rotterdammers in het kruis getrapt. De burger ligt dubbelgevouwen en machteloos op de grond. Wie komt daar aan rijden op de segway? Dat is de stadswacht.