Roomsen willen NRC kopen!

Het lacht de NRC wel toe te worden gekocht door het Vlaamse uitgeversbedrijf Mediahuis. Dat heeft zéér katholieke wortels. Nog niet zo heel lang geleden voerde het vlaggenschip, dagblad De Standaard, naast de titel op de voorpagina in kruisvorm de letters ‘AVV VVK’. Dat betekent: alles voor Vlaanderen, Vlaanderen voor Kristus.

De oude heer Nijgh, die in 1844 de Nieuwe Rotterdamsche Courant oprichtte om tegenwicht te bieden aan de reactionaire handelsbourgeoisie van zijn stad, zou zich in zijn graf omdraaien. Hij was de vooruitgang en de vrijheid toegedaan. Nijgh moest niets hebben van roomse geestdrijvers. In zijn lange geschiedenis toonde de NRC hoogstens een zeer lichte verwantschap met het vrijzinnig protestantisme want dat was even deftig als intellectueel. Aan elke strengere geloofsopvatting ging de redactie met opgetrokken neus voorbij. 

Ja, die redactie van de NRC… Zij was gevestigd in een oud gebouw op de Witte de Withstraat in Rotterdam, waar tegenwoordig een grand café is gevestigd. De meeste redacteuren beschikten over een eigen kamertje waar zij in alle rust het aan hen toegewezen ressort behandelden. De hoofdredacteur ging er vanuit dat zij wisten wat zij deden zodat zij binnen de algemene regels van de krant een grote vrijheid genoten. Kon je die niet aan, dan volgde ontslag. 

Zulke kranten bestaan niet meer of het moet de Neue Zürcher Zeitung zijn in Zwitserland. Dat is het lijfblad van de bankiers en het grote zakenleven. Daar willen ze graag de feiten kennen, opgeschreven en geanalyseerd door journalisten met verstand van zaken. Daarom beschikt de Neue Zürcher over een uitgebreid net van buitenlandse correspondenten, waar niet op bezuinigd wordt zoals wel het geval is bij de meeste andere kranten in Europa.  

Dit dagblad zal nooit door mediaconglomeraten worden opgeslokt want dat is verboden. Geen mens mag meer dan anderhalf procent van de aandelen in bezit hebben. Je moet bovendien affiniteit hebben met de Vrijzinnig Democratische Partij.De Liberalen, die ongeveer net zoveel (of net zo weinig) te maken heeft met liberalisme als de VVD. Dat laatste is wel een minpuntje maar de Neue Zürcher Zeitung heeft altijd een wat rechts liberaal imago gehad, wat de krant op haar manier toch ook een slijpsteen voor de geest maakt want ongeïnformeerd gebral, zoals dit in Nederland voor getalenteerd columnisme doorgaat, is op de grijze pagina’s niet te vinden. 

Naast Mediahuis heeft zich een tweede bieder op de NRC gemeld. Dat is een consortium van vermogende Nederlanders. Voor de toekomst van het blad is het natuurlijk van wezenlijke betekenis om te weten wie ze zijn en wat zij met de krant van plan zijn. Vermogende Nederlanders hoeven niet altijd even verlicht te zijn, ook als zij en groupe optreden. Het zou mooi zijn als ze na gedane zaken op grote schaal kleine aandeeltjes op de markt zouden brengen zodat allereerst de abonnees er voor de aardigheid een paar konden aanschaffen. Zodat de krant net zo onafhankelijk wordt als de Neue Zürcher Zeitung. Om affiniteit met een politieke partij moet je dan natuurlijk niet vragen.

Aan de andere kant: zo rooms is dat Mediahuis ook niet meer natuurlijk. En Egeria, de huidige eigenaresse van NRC, is een geldverdienmachine van de familie Brenninkmeijer. Dat zijn pas bigotte katholieken! Het kan er dus moeilijk erger op worden.

Toch verdient elk land een kwaliteitskrant die zich buiten de grote mediaconcerns weet te houden.  Als straks de papieren versie verdwijnt en daarmee de torenhoge kosten voor zetten drukken en distributie, zijn de kansen alleen maar groter voor zo’n medium zeker als dat werkelijk een beetje van jou en mij kan zijn.

Lees de NRC van honderd jaar geleden en let op het stuk over de dood van de paus en de ‘terugstotend’ genoemde toon van de roomse bladen. 

Beluister dit opiniestuk hier 

Volg Han ook op Twitter

Het nieuwste boek van Han is De Mooiste Jaren van Nederland (1950-2000)