Rotterdamse crisis op zijn best

Buitenstaanders zullen er wellicht wat moeite voor moeten doen, maar wie echt opzoek gaat naar kleine pareltjes in Rotterdam, zal die vrij gemakkelijk ontdekken. Jonge ondernemers grijpen de crisis en de mogelijkheden die de financieel onstabiele tijd biedt (denk aan: kantoorleegstand) met beide handen aan. Faillissement en werkloosheid is niet al wat de klok slaat in Rotterdam. Pop-up winkels als Groos en nieuwe uitgaansgelegenheden als BAR, evenals de opgeknapte Hofbogen bieden hoop. Ondanks de crisis floreert het rauwe Rotterdam. Een klein beetje dan.

Cultuurcrisis Toch werd afgelopen weekend pijnlijk duidelijk dat de economische crisis Rotterdam in het hart heeft getroffen. De dertiende editie van het Motel Mozaïque festival, dat flink gekort is op haar budget, kwam vrijdag niet helemaal van de grond. Aan de line-up lag het niet. Indieband Inc. speelde in Bird, Daughter stond op het podium in Corso en The Veils sloot de avond af in de Rotterdamse Schouwburg. Als dat geen goed recept voor een fantastische vrijdagavond is! Maar (ja, daar is dan een maar) daar waar het in eerdere jaren dringen was om de Schouwburgzaal nog in te komen, slenterden de bezoekers die last minute toch nog een kaartje hadden bemachtigd zo de zaal door naar het podium. Erg fijn voor de bezoekers die meer van de optredens mee konden krijgen, maar toch ook een domper voor de sfeer. Het werd pijnlijk duidelijk dat niet alleen de organisatie te maken had met een gat in het budget, maar ook de voorheen zo trouwe bezoeker de vinger op de knip hield.

Geen Woodkid De tweede dag van het festival beloofde een magistraal toppunt te krijgen met een optreden van Woodkid samen met The Kyteman Orchestra. Bezoekers bleven in de buurt van de Schouwburg om zeker te zijn van een plekje in de Grote Zaal. Tijdens het optreden van José James kwam echter het noodlottige bericht dat Yoann Lemoin (ofwel: Woodkid) opgenomen was in het ziekenhuis vanwege uitputting. De hoofdact kwam te vervallen. Beteuterd dropen de bezoekers, die speciaal voor de headliner een kaartje hadden gekocht, af. Zij die toch bleven hangen werden getrakteerd door Jacco Gardner, die nu op het grote podium zijn muziek ten gehore mocht brengen. Het was de eerste keer dat de 24-jarige Noord-Hollander voor zo’n grote zaal stond, maar hij stond er zeker niet misplaatst.

Het ultieme lentegevoel De afzegging van Woodkid was redelijk desastreus voor de organisatie. Een jaar lang hard werken om hem geboekt te krijgen en een mooie line-up eromheen te creëren, valt zo in het water. Als festival in crisistijd moet je er dan ook maar het beste van maken. En dat lukt de organisatoren van Motel Mozaïque gelukkig ruimschoots. Naast de reguliere programmering op de grotere podia, weet Motel Mozaïque ook altijd te verassen met programma’s in de stad. Zo konden bezoekers op twee onverwachte locaties op rooftopbars genieten van een burger en een drankje. Een laaghangende zon, de Rotterdamse skyline, een fijne dj-set et voilá, het eerste echte fijne lentemomentje van het jaar was een feit. De stad niet alleen ervaren vanuit een nieuwe invalshoek, maar ook bekijken vanaf een onconventionele plek, geeft je toch het gevoel op vakantie te zijn, weliswaar in eigen stad. En zeg nu zelf, dat is wel een heel economisch verantwoorde reis.

Het zou wel erg triest zijn als het festival het zou moeten hebben van de lekkere burger op het Holbeinhuis of de Kruispleinflat. Gelukkig waren daar ook nog de optredens overdag in de 3voor12-tent, een rondleiding langs alle bouwputten van Rotterdam – dat zijn er genoeg! – en een wandelende talkshow door de stad (door de website Vers Beton) die het bezoeken van Motel Mozaïque meer dan waard maakten.

Tip: Eén van de hoogtepunten was het optreden van The Milk Carton Kids in de Paradijskerk. Klinkt als: Simon & Garfunkel. De eerste twee albums zijn gratis te downloaden op de website, ook al zo lekker economisch verantwoord

Dit artikel staat ook op de website van Hasna El Maroudi