Rutte wil blijven groeien

De tegenstelling tussen ‘regels of pegels’ zal waarschijnlijk de belangrijkste tegenstelling worden in Nagoya, schreef ik op JOOP bij aanvang van de milieuconferentie in Japan waar ik deze week ben.

Het gaat inderdaad die kant uit. De strijd over regels en geld loopt parallel met de strijd tussen rijk en arm. Arme landen willen zelf ook profijt hebben van hun natuurlijke rijkdommen. Maar de rijke industrielanden willen eerst via regels de toegang tot hun natuurschatten vastgelegd zien. De strijd tussen rijk en arm gaat over de woorden toegang en profijt. In het jargon heet dat Acces & Benefit Sharing, ABS. Een afkorting die me doet denken aan het remsysteem van een Amerikaanse benzineslurper.

De Amerikanen laten het in Nagoya afweten. Het buitenland lijkt voor de in zichzelf gekeerde wereldmacht alleen relevant als je er oorlog kunt voeren om je eigen energiebehoefte veilig te kunnen stellen. De VS hebben slechts een waarnemer gestuurd. De belangrijkste vertegenwoordigers van het rijke westen zijn hier het gastland Japan en natuurlijk de Europese landen, waaronder die van de EU. Net als de Amerikanen houden ook wij als EU ons bezig met navelstaren. In een persverklaring die onze delegatie van het Europees Parlement vandaag heeft verstuurd ligt bijvoorbeeld veel nadruk op het belang van interne eenheid: “de EU moet met één mond spreken”. Daar kopen arme landen niks voor. Maar dat woorden en daden verschillen blijkt uit het feit dat de Finnen, de Oostenrijkers en de Italianen uit het gareel dreigen te lopen. En ook gidsland Nederland dreigt de hand op de knip te houden, wordt mij uit diverse bronnen in Nagoya bevestigd.

Bij jullie in Nederland heeft Rutte de regeringsverklaring voorgelezen. Ik hoorde via de tamtam dat hij de uitdrukking “snoeien om te groeien” van de Belgen had geleend om zijn liberale ambities in vier woorden te kunnen samenvatten. Regelmatig snoeien kan heilzaam zijn: Japanners weten dankzij die snoeikunst de mooiste bonsaiboompjes te kweken. Het politieke venijn zich echter niet in snoeien, maar in de ongeremde jacht naar groei. Groei is niet de oplossing. Groei is het probleem. Het groeiprobleem moeten we oplossen door duurzaam te snoeien op onze mobiliteit, onze wegwerpcultuur, onze energieverspilling en ga zo maar door. Maar dit ‘meest rechtse kabinet ooit’ rijdt op de linkerstrook met 130 kilometer per uur ons milieu de vernieling in. Rutte wil groeien. Tot welke prijs Mark?

Tegen beter weten in leggen rijke landen leggen in Nagoya de nadruk op het verzekeren van toegang tot natuurlijke hulpstoffen en -bronnen. Die willen ze graag blijven importeren uit de arme landen, vaak voormalige kolonies. Hoe lang nog zullen de ontwikkelingslanden dit pikken? Ik hoop van ganser harte dat er een ABS-protocol komt zodat zij ook een aandeel krijgen in onze welvaart en dat we overeenstemming bereiken over het verkleinen van de nu ongeremde terugval in de soortenrijkdom op aarde.

Gastland Japan gaf tijdens een van de vele bijeenkomsten die ik hier bijwoonde aan, dat zij voor het behoud van biodiversiteit een grote som geld beschikbaar wil stellen. Echter, tijdens de gesprekken wisselde dit bedrag tussen 100 miljoen dollar en 2 miljard dollar en door de vertaling werd in mijn koptelefoon ook nog een keer de Japanse muntsoort yen gebruikt dus wat het nou precies is, daar zijn we nog niet helemaal achter :-). Maar dat Japan in de beurs wil tasten om deze ‘conference of parties’ tot een succes te maken is duidelijk. Mark, jongen, ik hoop dat je meeleest en op de groeirem durft te trappen.