Rutte's corona, seks en rock-'n-roll

Van Rutte III mogen wij best veel. Echt.

“Soms is 1,5 meter afstand houden niet mogelijk en dan hoeft het ook niet.” Bijvoorbeeld “ in vliegtuigen en in bepaalde situaties op luchthavens ”. Seks met vaste partner mag van Rutte III, mits beiden op “hetzelfde adres wonen en geen klachten hebben.” “Het is logisch dat u als single ook lichamelijk contact wilt hebben.”, meent Rutte III. Daarom, weet dat “seks met uzelf of met anderen op afstand wel kan (denk aan erotische verhalen vertellen, samen masturberen)”. “Is uw test negatief? Dan kunt u weer seks hebben.”

En verder.

“Ontvang maximaal een persoon per dag.” “Bezoek van werklui in huis? Dat mag.” “Hulp bij een verhuizing door bijvoorbeeld vrienden of familie mag” ook.

“Ontmoet zo min mogelijk mensen”, beveelt Rutte III. “Houd contact met anderen via telefoon of videocall.”

Van Rutte III mogen wij thuis naar wedstrijden kijken. Echt. “Valt er een doelpunt, dan kunt u bijvoorbeeld zonder te schreeuwen, opstaan uit uw stoel, dansen en springen op uw plek.”

“Amateurkunstbeoefenaren mogen niet repeteren, of optreden.” Maar: “Optreden, repeteren en opnames maken is toegestaan voor professionele gezelschappen en acteurs. Voor bijvoorbeeld televisie-uitzendingen. Hiervoor geldt geen maximum aantal personen.”

En. O, ja. “In het zwembad hoef je in het water geen masker op.”

Op de site van het Ministerie van Volksgezondheid is naast zulks, met absurde details beschreven wat we wel en niet mogen, ook een aparte pagina “ in eenvoudige taal ”.

Mijn hemel!

Ik klik, scrol en lees. Mijn ongeloof durf ik niet te geloven. Ben ik nou dom of word ik voor dom gezien en gehouden?

De kloof tussen de overheid en de burger gaapt al geruime tijd. Tijdens de pandemie werd die kloof dieper, de verhoudingen feller en primitiever. Ooit was ik een volwassen burger en de overheid betrouwbaar. De neoliberale corrosie van de afgelopen jaren heeft mijn burgerschap, mijn rechten en mijn vrijheid flink gereduceerd. De beperkingen en onzekerheden waarin wij leven werden door corona duidelijk zichtbaar, maar ook hoe onze overheid zich tot ons verhoudt, tot mij. Ik word behandeld als een kleuter.

Bijna een jaar lang worden wij al getrakteerd op tegenstrijdige oekazes van Rutte III, die sneller worden ingetrokken dan ingevoerd, wat een breed onbegrip zaait, wat ons met een gevoel van ongemak opzadelt, ook tegenover elkaar. De beledigende uitspraken uit de monden van onze bewindslieden en politici liggen al jaren voor het oprapen. Driftige populisten en nationalisten hebben ons gedrild in wantrouwen tegen onze buurman. Door al dat pingpongen en geïnjecteerde venijn hebben onze hoofden diepe krassen opgelopen. Maar dom zijn wij niet! Echt niet! Ondanks alle pogingen om ons te beroven van ons verstand!

Door structurele bezuinigingen op kunst en cultuur zijn wij in onze creativiteit aangetast. Door weinig en onverantwoord investeren in onderwijs, wordt onze ontwikkeling gesmoord. Lastenverzwaring in combinatie met sociaaleconomische verzwakking van een groot deel van ons dat niet bij de allerrijksten hoort, knaagt aan onze weerbaarheid. Er gebeurt iets onstuimigs aan de basis van onze maatschappij, namelijk het de-emanciperen van de burgers door hen klein en afhankelijk te houden en hen tegen elkaar op te hitsen.

De honende taal vertrapt echter iedereen – migranten, vluchtelingen, en ander soort buitenlanders, Moslims, “wappies”, laaggeschoolden, gehandicapten, arbeiders, uitkeringsgerechtigden, mensen met dubbele nationaliteiten, rellende jongeren, voetbalsupporters…

In het jargon van onze Premier Rutte zijn wij “achterlijke gladiolen”, “doorgesnoven hooligans”, “tuig van de richel”. Mark Rutte tekent de heldere scheidslijn tussen de “ goedwillende burger en de slechte ”. Het trieste van zijn uitspraken is dat hij een premier hoort te zijn van ons allen, ook van diegene die zich soms misdragen. Door mensen als “slecht” te bestempelen, door hen “pleur op” toe te bijten, verdeelt hij zijn eigen volk in plaatst van hen te verbinden en hen allen te verheffen.

In plaats daarvan worden wij voortdurend in waarde beledigd. En toegesproken als een kleuterklas. De pan kookt, wij allen zitten erin. De wrevel kunnen we beter uiten als bondgenoten, burgers met hetzelfde lot. De pijlen op elkaar richten verhelpt de sociaal economische tegenstellingen niet en onze eigen maatschappelijke status en perspectief al helemaal niet. Het is funest. Uitsluitend voor ons. Want kapitaalkrachtige individuen en bedrijven blijven onaangetast. Sterker nog, zij profiteren ervan. En houden ons ver weg van de onderhandelingstafel als straks de (her)verdeling van de macht en de welvaart besproken wordt.

Daarom. Aan de rock-‘n-roll weer, wij!

“Ontwaakt, verworpenen der aarde! Ontwaakt, verdoemd in hongers sfeer! Reedlijk willen stroomt over de aarde En die stroom rijst al meer en meer. Sterft, gij oude vormen en gedachten! Slaafgeboornen, ontwaakt, ontwaakt! De wereld steunt op nieuwe krachten, Begeerte heeft ons aangeraakt!”