Samen eten om te herdenken en te vieren

Wat fijn om vandaag samen aan tafel te zijn, een gedenktafel aan de Rijnkade vlak bij onze John Frost brug.

Hier gebeurde 75 jaar geleden wat duizenden soldaten het leven kostte, voor 95.000 Arnhemmers het leven voorgoed veranderde en miljoenen Nederlanders een desastreus vijfde oorlogsjaar aandeed: de bloedige Slag om Arnhem die het verloop van de Tweede Wereldoorlog bepaalde.

Hier. Als ik mij dat voorstel, word ik warm en koud tegelijk. Het verdriet om de ellende die wij elkaar als mensen aandoen. En de vreugde dat wij daar een einde aan kunnen maken,  ervan kunnen leren. En dat ook doén.

Herdenken helpt. Al 75 jaar. Ik ben er al jaren bij; twintig jaar geleden beschermde ik als politieagent de kransleggingen al en daarna legde ik zelf kransen en zo zie ik elk jaar méér deelnemers die steeds jonger worden. Ook in Arnhem. Misschien wel juist in Arnhem, waar de kleinkinderen hun grootouders vragen naar hun levensverhalen.

Dit jaar doen wij dat voor het eerst aan tafels in de wijken. Maar liefst 45 Arnhemse teams gaven gehoor aan mijn uitnodiging om voor hun buurtgenoten herinneringsmaaltijden te organiseren.

Deze maaltijd hier aan de Rijnkade, dit is de start van een reeks herinneringsmaaltijden deze maand in maar liefst twintig Arnhemse wijken, met thema’s die typisch zijn voor de eigen wijk. Ik hoop dat in september alle Arnhemmers hun huis uit komen, jong en oud, van oudsher Arnhemmer of van daarna,

Kom bij elkaar aan tafel, hoor elkaars verhalen en inzichten, voer de gesprekken die goede voornemens aan het licht brengen, beloftes doen en afspraken maken.

Ze zijn hier, de initiatiefnemers.

Bij ons aan tafel, met de wethouders en de raadsleden.

Voordat stadsdichter Jesse Laport en ik zijn gedicht voorlezen, waar alle maaltijden in september mee beginnen, wil ik een groot applaus voor de 45 Arnhemse teams die de herinneringsmaaltijden gaan organiseren aan de tafels in de wijken.