Logo Joop
De opiniesite van BNNVARA met actueel nieuws en uitgesproken meningen

Schoonmoeders

  •  
25-12-2015
  •  
leestijd 3 minuten
  •  
599 keer bekeken
  •  
collega_s_150.jpeg
Dé eyeopener om het kerstdiner bij de koude kant door te komen
De meeste mensen kijken uit naar kerst, maar 4 op de 10 zou liever iets anders doen, bleek afgelopen week uit een enquête van RTL Nieuws. Met name de schoonfamilie is niet geliefd… Roos Vonk is hoogleraar psychologie én ervaringsdeskundige als het aankomt op schoonmoeders. Zij geeft je dé eyeopener om het kerstdiner bij de koude kant door te komen.
Als voormalig mannenverslinder kan ik bogen op een ruime ervaring met schoonmoeders. Zo verschillend als die kunnen zijn, het proces verloopt altijd ongeveer hetzelfde. De eerste kennismaking met de schoonfamilie is meestal wel een ‘ding’ in een zich ontluikende relatie: het betekent dat het menens wordt. Het volgt op het moment dat je je tampons of douchegel bij hem achterlaat en hij zijn scheerspullen bij jou; ook van die relatie-mijlpalen.
In die fase doe je nog flink je best voor elkaar en wil je ook graag in de smaak vallen bij de schoonfamilie. Schoonmoeders houding varieert dan van welwillend gedogend tot warm onthalend met open armen. Dat laatste vooral als schoonmoeder zelf altijd een dochter wilde en alleen maar zonen kreeg. Je wordt dan al gauw uitgenodigd om mee te gaan shoppen en beeldige jurkjes te passen.
Uiteindelijk willen schoonmoeders natuurlijk hun gezin bestieren en wel op hún manier. Je moet je dus aanpassen. En als je na de kennismakingsperiode meer jezelf wordt, kun je tegenstand verwachten. Ik had ooit een schoonmoeder die het maar niks vond dat ik geen vlees at, omdat ik daardoor niet ten volle kon meegenieten van haar kookkunsten. Na een tijdje kreeg ik met kerstmis dus gewoon soep met ballen en sla met spekjes voorgezet, omdat het erin hoorde en “het zijn toch maar een paar balletjes”.
Het zijn precies dat soort dingetjes waardoor schoonmoeder en -dochter de pest aan elkaar kunnen krijgen. Tussen vrouwen onderling is het vaak toch al haat en nijd. Vrouwen hebben de reputatie dat ze sociaal sterk zijn, maar ze hebben wel vaker ruzie dan mannen, ze roddelen meer over elkaar en kunnen eindeloos doordraven over een vriendin die in hun ogen iets verkeerd deed. Terwijl een man vaker z’n schouders ophaalt en denkt “ach, wat maakt het uit”. 
Toen Psychologie Magazine ooit onderzoek deed naar familieverhoudingen, bleek de relatie tussen schoonmoeder en schoondochter de moeizaamste. Vrouwen ruziën al met hun zelf gekozen vriendinnen, laat staan met onvrijwillig aangehaakte seksegenoten die ook nog beter menen te weten wat ‘hij’ vindt en voelt.
Schoonmoeder doet het tafeldekken “heel anders” (beter, bedoelt ze), ze weet een betere winkel, een betere treinaansluiting, een betere opvoeding voor haar kleinkinderen. Schoondochter sputtert tegen en kijkt voor steun naar haar vent – die maar gauw een graai in de schaal met nootjes doet en verder z’n kaken stijf op elkaar houdt alsof het hem niet aangaat. Want de meeste mannen doen er alles aan om erbuiten te blijven. Ze willen de kool en de geit sparen. “Zeg jij nou ook eens iets” zegt de vrouw dan, maar dat doet-ie mooi niet.
In haar ogen is die man een slappe zak. Maar wees eerlijk, dames, er valt ook wat voor te zeggen dat hij de dingen van twee kanten kan bekijken en ziet dat iedereen een beetje (on)gelijk heeft. Dat er niemand hoeft te winnen, te vechten of te kiezen. Boven jezelf uitstijgen en als volwassene naar de situatie kijken: dat brengt vrede op aarde, en harmonie tijdens familiediners. Als je dat kunt, zou dat niet de perfecte volgende relatiemijlpaal zijn?
Het laatste boek van Roos Vonk is Collega’s en andere ongemakken

Meer over:

opinie, leven
Delen:

Praat mee

onze spelregels.

avatar
0/1500
Bedankt voor je reactie! De redactie controleert of je bericht voldoet aan de spelregels. Het kan even duren voordat het zichtbaar is.