Sinterklaasfeest moet volgend jaar anders

Tekst van de speech die Kno’Ledge Cesare zaterdag hield tijdens het protest op het Beursplein in Amsterdam. Kno’Ledge Cesare werd in 2011 samen met Quinsy Gario gearresteerd bij de intocht van Sinterklaas in Dordrecht wegens het dragen van een t-shirt met de tekst ‘Zwarte Piet is Racisme’. Die actie bracht het debat op gang dat nu tot in alle uithoeken van het land, en daarbuiten, gevoerd wordt.

Beste mensen,  Ik sta hier voor u met opgeheven hoofd en rechte rug. Ik ben aan deze uitdaging begonnen toen het alles behalve populair was om te zeggen: Zwarte Piet is racisme. Nu zijn we met meer mensen, ik zou zeggen: laten wij ons blijven vermenigvuldigen en een positieve bijdrage leveren aan ons land.

Ik zet mij dag en nacht in om, zoals Rincho van ‘Zwarte Piet Niet’ het zegt, het racistische element uit het Sinterklaasfeest te knikkeren. Ik zal niet stoppen totdat het Sinterklaasfeest een feest is voor alle Nederlandse kinderen, zonder enige uitzondering. Ik doe het op mijn manier en ik doe het met liefde. Maar het belangrijkste is dat ik mijn hart volg.

Blinde vlek Ik sta hier voor u namens Nederland Wordt Beter. Wij zijn ouders, kunstenaars, dichters, leerkrachten, academici, bloggers, filmmakers en historici. Wij zijn jong en de wereld ligt aan onze voeten. Ondanks dit mooie vooruitzicht, hebben wij besloten om het slavernijverleden van Nederland niet langer te zien als iets van één groep, maar als een verleden van alle Nederlanders. We zetten ons in voor meer kennis over het slavernijverleden omdat wij zien wat het met het land doet en hoe het gezamenlijke verleden de gezamenlijke toekomst in de weg staat.

Het slavernijverleden is een blinde vlek die wij liever niet zien en waar we het liever niet over willen hebben. Wij hebben het er 150 jaar lang over gehad om het er niet over te hebben. En dan zeggen wij 150 jaar later doodleuk; laat het gaan, wij hebben het er al 150 jaar over. Ik val niet voor die ongevoelige streek. Sorry!

Wat wij in werkelijkheid hebben gedaan, is dat wij de afgelopen 150 jaar hebben zitten slapen. De vraag is nu, wanneer gaan wij volwassen worden? Wanneer gaan wij stoppen onszelf achter de kinderen te verschuilen om de harde realiteit een hoofd te bieden? Wanneer gaan wij nee zeggen tegen ongelijkheid en racisme: niet met mooie woorden maar met daden.

Kijk, als wij een land van nietsnutten waren, dan had ik gezegd tja, wat had je verwacht. Maar niets is minder waar. Ik ken Nederland als mijn broekzak, er lopen meer talenten rond dan je ooit zal beseffen. De meerderheid heeft een goed hart dat naar mij lacht en daar put ik hoop uit. Maar ik wil mijn kinderen niet groot brengen in een land waarin ze wijs gemaakt wordt dat ze Nederlanders zijn en ze vervolgens keihard laten vallen of ze zelfs wat aangedaan wordt als ze een andere mening hebben.

Praxis-land Dit is het land van onbegrensde mogelijkheden, fijne jeugdherinneringen en welvaart. Maar dit is ook het land waar mensen tegenover elkaar staan, waar politici zich racistisch uitlaten, voor hun verantwoordelijkheid weglopen als de camera draait en deze kwestie bij het volk neerleggen, waar we apartheid hebben in het onderwijs en mijn postcode beslist of mijn kinderen recht hebben op goede scholen, waar men verbaasd is dat ik Nederlands versta of überhaupt spreek en waar mijn pijn minder waard is dan wit plezier.

Dit is het land van kennis en innovatie maar dit is ook het land waar mensen zoals Jack Spijkerman en Johan Cruijff zeggen: Ik mag racistisch zijn, want ik behoor tot de witte dominante samenleving. Het is mijn witte privilege!

En waar zijn hierin onze leiders? Verandering is om de hoek en het popelt om ons te ontmoeten. Maar we missen leiderschap. Ik heb al jaren geen leider. Mijn leider zei paar weken terug tegen mij ten overstaan van iedereen: als mensen gekwetst worden moeten wij normaal gesproken optreden, maar nu doen wij even niks en daar moet je mee leven. Mijn leider is kil, koud en ik weet niet of hij het weet. Laten wij hopen van niet!

We leven in een Praxis-land: doe het zelf Nederland! Als je verandering wilt, moet je het zelf doen. Als je verandering wilt, moet je nu beginnen. Niet morgen, niet na de afwas en niet na de herfstvakantie. Niet na ‘Goede Tijden, Slechte Tijden’ en niet na de samenvatting van de Eredivisie voetbaluitslagen. Verandering moet toch ooit beginnen? Nou wat is er mooier dan om nú te beginnen met verandering? Wat houdt ons tegen

Wij zijn in een betere positie dan onze voorouders om het slavernijverleden open en bloot te veroordelen. We zijn in een betere positie om afstand te doen van het racistische element in ons nationale feest.

Ik geef toe dat het niet makkelijk zal worden. Wij zullen soms met het schaamrood op onze kaken rondlopen en soms zullen er heftige en emotionele discussies ontstaan. Maar alleen door open en bloot het verleden te confronteren, kunnen wij het achter ons laten.

Wennen Ik heb mijn best gedaan Nederland. Ik ben de discussie aangegaan, ik heb mij ingehouden, ik heb begrip en geduld getoond. Maar het roer moet om. De burgemeester vraagt alle mensen die jaarlijks gekwetst worden om nog 5 tot 10 jaar vol te houden. Voor de mensen die het niet weten, tijdens afschaffing van de slavernij op Nederlandse grondgebieden werd men gezegd om 10 jaar lang voor slaaf door te gaan zodat de slavenhouders konden wennen aan beschaving. 150 jaar later vraagt men ons hetzelfde. Nou, dit is 2013, ik ben geen slaaf en ik heb geen 10 jaar tijd om mensen te laten wennen aan hoe het is om mij niet te kwetsen.

Morgen sta ik op de Dam met mijn rug naar de intocht, niet als een tegenstander, maar als een voorstander van verandering. Ben je ook voor verandering? Kom met zijn tweeën of maximaal drieën. Zoek een plek op de dam en als de stoet komt ga je met je rug naartoe staan. Geen lawaai, in absolute stilte. Als je slecht ter been bent, neem een stok mee. Kan je niet tegen regen neem een paraplu mee, voor de zekerheid. Het kan even duren, 20 tot 30 minuten liefst. Volg de ontwikkeling op de Facebook pagina van Nederland Wordt Beter.

Je ziet, wij hebben onze mond vol van The Civil Rights Movement. Men liep uren naar hun werk, omdat men zich verzette tegen de racistische scheiding in het openbaar vervoer in hun stad. Als resultaat konden ze na een jaar verandering verwelkomen. History made.

Ik wil volgend jaar een Sinterklaasfeest verwelkomen dat duidelijk voor alle Nederlanders is bedoeld. Ik wil verandering zien volgend jaar. En jij bent in deze strijd om erkenning en gelijkheid onmisbaar. Maar als het moet, doe ik het alleen. Want ik heb er geen 10 jaar de tijd om op verandering te gaan zitten wachten. Mijn kinderen willen hun vader terug. Ik hoop dat de burgemeester en het intochtcomité dat begrijpen. Nederland kan beter, Nederland Wordt Beter!

Volg Kno’Ledge Cesare op Twitter