Slakkengang

Willem II is koploper in de competitie. Niet per se omdat de club zoveel wedstrijden heeft gewonnen – integendeel, de Tilburgenaars hebben een negatief doelsaldo en wisten slechts 12 punten te pakken in 30 wedstrijden – maar omdat de regels van de competitie zijn aangepast. De laatsten zullen de eersten zijn, zo zegt Mattheus 19:30, en zo ook heeft de KNVB besloten. ‘Dat is leuk voor die jongens’, zei directeur betaald voetbal Bert van Oostveen, ‘dan kunnen ze ook eens voorin strijden voor de winst’.

Absurd? Niet volgens de organisatoren van de Marathon van Utrecht. Die vinden het vervelend dat die snelle Kenianen en Ethiopiërs telkens de wedstrijden winnen, en daarom krijgen ze een fooi van 100 euro als ze op 25 april als winnaar over de finish in Utrecht komen. De Nederlander echter die al joggend de marathon als eerste uitloopt krijgt een prijzengeld van 10.000 euro. Op deze wijze wordt de Nederlandse atletiek gestimuleerd, volgens wedstrijddirecteur Van Keulen, die ook aangeeft dat deze maatregelen echt niet discriminerend is (‘een jurist heeft ernaar gekeken’).

Juridisch mag het misschien allemaal dichtgetimmerd zijn, maar het is wel een knap staaltje onverholen onsportiviteit. Een dergelijke maatregel zou niet hebben misstaan in Asterix en de Olympische Spelen. Moeten we dan voortaan ook maar de Amerikanen weren bij het honkbal, en de Chinezen op de turnmat? Omdat onze arme eigen sporters anders niet kunnen winnen? En als de Nederlanders straks wéér winnen bij het WK Korfbal (7 van de laatste 8 keer), krijgen ze dan allemaal een pen in plaats van het prijzengeld?

Ik vind het van een onbeschrijfelijke treurigheid. Ik dacht dat alleen de PVV een hek om dit land wilde zetten, maar nu is die gedachte ook in de sport toegetreden. Daarom heb ik erg veel zin om dit plan te dwarsbomen. Bijvoorbeeld door 1000 mensen te vinden die allemaal 100 euro willen betalen aan de Keniaan die alsnog komt opdagen en die achterstevoren rennend nog kan winnen van die Nederlanders. Wie doet er mee?

Dit artikel verscheen eerder op de weblog van Evelien van Roemburg