Snijden in eigen vlees, dat doet een politicus niet

De kreet ‘snijden in eigen vlees’ is al een jaar populair bij de politici in het stadhuis. Om de forse gemeentebezuinigingen mogelijk te maken geven vrijwel alle politieke partijen aan dat ze eerst in hun eigen kosten willen schrappen. Een goed uitgangspunt, maar helaas blijkt de praktijk nogal anders.

In aanloop naar de gemeenteraadsverkiezingen van maart dit jaar zei VVD-leider Eric van der Burg dat zijn partij ‘de bezuinigingen voornamelijk wil bekostigen door te snijden in eigen vlees’. Bij zijn verkiezing tot fractievoorzitter van de PvdA in Amsterdam gaf ook Frank de Wolf aan dat ‘we moeten snijden in eigen vlees’. Zijn fractiegenoot Michiel Mulder zei zelfs dat de ‘PvdA ervoor kiest maximaal te snijden in eigen vlees’. En CDA-raadslid Lex van Drooge gaf onlangs aan deze mening te delen. Met deze raadsbrede wens leek het een uitgemaakte zaak dat de politici flink in hun eigen onkosten zouden schrappen.

Nu de gemeenteraad de begroting voor 2011 heeft vastgesteld, blijkt echter dat er helemaal niet op politici bezuinigd wordt. Sterker nog: er gaat in 2011 meer geld naar zowel de wethouders als naar de gemeenteraadsleden. Dit begon al onmiddellijk na de verkiezingen. Het eerste besluit van het nieuwe college betrof het aanstellen van een extra wethouder. Het SP-voorstel om die wethouderspost te bekostigen middels een verlaging van de salarissen van de andere wethouders werd door de collegepartijen PvdA, VVD en GroenLinks met steun van D66 weggestemd. Zo bedroeg de eerste kostenstijging voor politici in mei al 136.000 euro per jaar, nog zonder de kosten van de extra assistenten en andere ondersteuning.

Maar de raad wilde niet alleen meer geld voor wethouders uittrekken. Ook zelf weigerden de raadsleden te schrappen in hun vergoeding. Een gemeenteraadslid krijgt voor het raadswerk zo’n 1500 euro netto per maand, terwijl de meeste raadsleden hiernaast een reguliere baan hebben (het raadswerk kost zo’n twee dagen per week). Wettelijk mag hier 20 procent op bezuinigd worden. Dit zou deze bestuursperiode bijna een miljoen aan besparingen kunnen opleveren. Maar in plaats van echt in hun eigen vlees te snijden, wordt er in 2011 meer aan de raadsleden uitgegeven dan in 2010 doordat de fractievoorzitters sinds kort een extra vergoeding krijgen.

Met de uitspraak ‘snijden in eigen vlees’ wordt duidelijk door de meeste politieke partijen enkel gedoeld op het snijden in de gemeentelijke organisatie waardoor honderden Amsterdamse ambtenaren in grote onzekerheid zitten. Alleen op de politieke ondersteuning van wethouders en raadsleden wordt natuurlijk niet bezuinigd. Hier wordt in 2011 net als in 2010 anderhalf miljoen euro aan uitgegeven.

Mensen met een uitkering, mensen die moeten inburgeren, mensen die een huis huren, mensen die arbeidsgehandicapt zijn, mensen die zorg nodig hebben en ambtenaren worden getroffen door de bezuinigingen. Alleen de politici zitten er warmpjes bij. Zo blijkt ‘in eigen vlees snijden’ een holle frase in de Amsterdamse politiek.

Dit opinieartikel verscheen op 30 december in Het Parool