Het temmen van het wilde mens-beest

Er komt zeer waarschijnlijk een minister voor Landbouw en Voedselveiligheid. Laat dit ministerie echter niet in handen vallen van een CDA-minister die alleen naar het verleden kijkt en de gewelddadige uitbuiting voortzet. Er is een secularisering van het landbouwbeleid nodig. Doorbreek het monopolie van de oude politiek op Landbouw en het gebruik van dieren. Kom met het departement voor ‘’Voeding, Kwaliteit en Dierenwelzijn’’, een sociaal contract en een nationaal rapporteur.

Geen fake Christelijk beleid voor dieren De evangelisatie van de omgang met dieren heeft tot veel pijn, stress en angst geleid, waarbij het dier slechts een product is zonder ziel waar het oogsten centraal staat. Een visionaire bewindsman of vrouw – wat een verademing zou dat zijn – is noodzakelijk om de belangen van milieu, dier en mens beter af te wegen.

Nemen D66, CU en VVD hun verantwoordelijkheid? Met steun van PvdA, PVV, FvD, PvdD , GroenLinks, Denk, 50plus en de SP graag. Dierenwelzijn heeft namelijk niets met economisch links of rechts te maken, wel met innerlijke beschaving, zelfdwang, ethiek en een proces van civilisatie binnen een samenleving.

Zelfdwang en een nieuw sociaal contract De morele uitsluiting van het dier leidt tot weerzinwekkende taferelen. Dat weet iedereen nu wel. Of het nu gaat om het grootschalig houden van dieren, de transporten over lange afstanden, het noodlot en de nalatigheid bij stalbranden of dierenmishandeling in slachterijen. Het omslagpunt is geweest. De achterstelling van het dier is een vorm van discriminatie. Viel het woord speciesisme maar net zo vaak in de als racisme.

De irrationele en economische driften van mensen die geen zelfdwang kennen maken het dier machteloos. De grootse fout in ons denken is dat wij vinden dat we goed met dieren om gaan. Dat is niet zo. Het ‘gebruiks’dier is weliswaar gedomesticeerd, de mens is nog steeds een beschaafde wilde.

Het jaarlijkse cijfer van omgebrachte dieren door de mens doet je duizelen. Het gaat wereldwijd om 150 miljard dieren. Om 7 miljard mensen te dienen in het ontwerp van dienstbaarheid “draaien” we collectief – nog maar een keer – 150 miljard dieren vaak letterlijk de nek om en kijken we ook weer collectief de andere kant op. In ons land worden 500 miljoen dieren geholpen naar gene zijde te gaan, wat de maag van de mens heet.

Om niet te spreken van de 30 miljoen gezelschapsdieren in Nederland die afhankelijk zijn van het kwade of het goede baasje. Uit het zicht, in de huiskamer, tuin, schuur of waar dan ook. Als er 1 miljoen mensen, voornamelijk vrouwen, worden mishandeld en 100.000 kinderen, hoeveel huisdieren denkt u dan dat er slachtoffer zijn van geweld? Mag huiselijk geweld en dierenmishandeling gekoppeld terug op de beleidsagenda? Of zijn dieren ook in huis gewoon goederen om mee te gooien?

Om tot nieuw beleid en een nieuw sociaal contract te komen is maatschappelijke discussie meer dan wenselijk. De eigen waarde van dieren moet bepalend zijn binnen dat nieuwe sociaal contract dat mensen onderling sluiten met dieren als subjecten.

Nationaal Rapporteur Dierenwelzijn Integraal en specifiek beleid voor dieren in de veehouderij, de laboratoria, de dieren in het wild, voor vermaak en in huis. Dit nieuwe compassierijke beleid dient aangemoedigd te worden. Door de maatschappelijke discussie over aanvaardbare doelen waarvoor dieren onder welke omstandigheden mogen worden gehouden, maar ook door een te benoemen nationaal rapporteur dierenwelzijn.

Deze nationaal rapporteur is belangrijk voor de depolitisering van het gebruik van dieren. Door jaarlijkse objectieve rapportages dient het welzijn van dieren binnen alle thema’s te worden bestudeerd met onafhankelijk aanbevelingen aan het kabinet, het bedrijfsleven, de wetenschap en de burgers.

De dieren hebben anderen nodig die voor hun belangen opkomen. We kunnen niet verwachten dat dieren door middel van dialoog met andere zoogdieren, die mensen heten, in overleg gaan om rechten te bespreken. Al is communiceren met dieren heel goed mogelijk om te zien wat zij verwachten, hoe ze lijden en waaraan zij plezier beleven, de mens maakt de regels.

Net zomin als ongeboren baby’s, jonge kinderen, zwaar geestelijk gehandicapten en dementen een gesprekspartner kunnen zijn om sociale contracten te bespreken, is ook het dier afhankelijk van de rede en ethiek van de volwassen mens.

Niemand zal de rechten van genoemde groepen ontkennen om de eenvoudige reden dat zij tot de soort mens horen. Een insluitingsgrond om anderen uit te sluiten. Die gedachte – het alleen mens zijn geeft rechten – doet menigeen steeds meer twijfelen. Moeten we niet minder het dier gaan beteugelen en juist meer het wilde beest in de mens?

Niemand kan ontkennen dat het dier kan lijden De hindernissen in ons denken mogen verdwijnen. We kunnen niet langer iedere discussie beëindigen door te zeggen ‘’dieren zijn geen mensen’’ en ‘’bij rechten horen plichten’’. Deze cocktail zorgt alleen voor het ontkennen van de noodzaak tot hervormingen die binnen het diergebruik nodig zijn maar lost geen enkel leedprobleem op.

Omdat niemand meer redelijkerwijs kan ontkennen dat het dier kan lijden, omdat niemand meer kan zeggen dat het dier geen soort eigen gedrag heeft dat vreugde geeft, omdat niemand meer kan zeggen dat het dier alleen reageert als een machine op instincten, daarom is een maatschappelijke en politieke discussie over de plaats van het dier in de moderne samenleving noodzakelijk.

Hoewel de veehouderij gericht is op leven gaat het om het vlees na de dood, hoewel het bij experimenten gaat om genezing geeft het lijden van dieren, hoewel het om plezier van de mens gaat is vermaak met dieren vaak pijnlijk triest en hoewel het hebben van huisdieren een verrijking is geven de handel en geweld heel andere beelden dan een warme huiskamer met geluk.

Fundamentele belangen en vijf vrijheden Over de fundamentele belangen van het dier en de fundamentele belangen van de mens. Het gaat er niet om of je honden, katten, varkens,vissen, koeien of konijnen leuk en aardig vindt, het gaat erom of zij het recht hebben dat mensen met hun kwetsbaarheid zorgvuldig omgaan.

Het grondbeginsel in de omgang met elkaar ligt in de vraag welke fundamentele belangen de ander heeft. Zeker wanneer de ander zich een afhankelijke positie bevindt ten opzichte van degenen die macht hebben om de belangen te schaden.

Het streven naar emancipatie van het dier is in een nieuwe fase terechtgekomen.

Als je geen mens bent dan heb je geen rechten. Er is alle reden om deze stelling te betwisten en omver te werpen als standbeelden die eenzijdige blikken geven op de geschiedenis. Dieren hebben het fundamentele belang om niet te lijden, zeker voor doelen van mensen waar alternatieven voor zijn of wanneer het niet-fundamentele doelen van de mens betreft.

De vijf basale vrijheden zijn zo eenvoudig dat we ze vergeten lijken te zijn: dieren zijn vrij van honger en dorst, dieren zijn vrij van ongemak, dieren zijn vrij van pijn, verwonding en ziekte, dieren zijn vrij van angst en stress en dieren zijn vrij om normaal gedrag te vertonen.

De vijf vrijheden zouden voor ieder levend wezen moeten gelden dat in de beschikkingsmacht van de mens is. Laat de vijf vrijheden de basis zijn van beleid.

Laten we als mensen een nieuw sociaal contract maken met beleid van een nieuwe verlicht denkende en compassierijke minister aan het roer van verandering omdat we geen beesten meer willen zijn waarbij een nationaal rapporteur dierenwelzijn ons helpt het beter te doen dan in alle eeuwen van uitbuiting hiervoor.