Uit de schaduw van de Berlijnse muur

Er zijn van die films waarbij je als recensent denkt, ik wóu dat ik hem beter vond. Zwei Leben is er zo een. De Duits-Noorse productie heeft een interessant thema, uitstekende acteurs en in een potentie spannend verhaal. En toch komt de film nooit echt op stoom. Zwei Leben speelt zich af de kort na de hereniging van Duitsland. De turbulente wereldpolitiek gaat voorbij aan Kartine (Juliane Köhler, eerder heel sterk als Eva Braun in Der Untergang).

Als kind van een Duitse soldaat en een Noorse vrouw is ze tijdens de Tweede Wereldoorlog opgevoed in het beruchte Lebensborn-project. Als twintiger heeft ze haar weg terug naar Noorwegen gevonden, waar ze nu een gelukkig leven leidt. Maar dan staat er een jonge advocaat voor de deur, die deze zwarte pagina’s uit geschiedenis wil oprakelen. Kartine weigert pertinent, want er is iets uit haar verleden wat ze koste wat het kost verborgen wil houden voor haar gezin.

Het klinkt goed. Thrillers geset in de respectabele middenklassen zijn het herkenbaarst en dus het spannendst, zoals Hitchcock al begreep. Ook is het een prikkelend idee dat de hoopvolle ontwikkelingen van 1989 voor sommige mensen een bedreiging waren, en levens werden vernietigd toen hun geheimen uit de schaduw van de Berlijnse Muur kwamen.

Zwei Leben is gebaseerd op een roman, en in romans is het mogelijk om complexe informatie helder uit te leggen. Bij een bioscoopfilm moet dat worden vertaald naar dramatische scènes. Bovendien is het niet mogelijk om af en toe een paar pagina’s terug te bladeren om iets over te lezen. Naarmate het mysterie in Zwei Leben werd ontrafelt, raakte ik geregeld in de war over wie op welke moment nou waar was, waarom en wat ze wisten, en op het eind twijfelde ik nog steeds over de logica. Als dit soort vragen het drama overheersen, is er iets mis met de film.

Er zijn nog meer zwakke plekken: een ongeloofwaardige moordscène en een slecht uitgewerkte romance tussen de advocaat en Kartine’s dochter. De flashbacks zijn gedraaid in grauwe, korrelige videostijl, een begrijpelijke stilistische keuze, maar die helaas vooral storend werkt. De twist op het einde zou een grote verrassing moeten zijn, maar ik zag hem aankomen.

Zwei Leben is duidelijk gemaakt door integere en intelligente mensen met goede bedoelingen, en het spijt me oprecht dat ik, met alle goede wil van de wereld, deze film niet kan aanraden.

Bart Juttmann, bekend van de webserie Ideale Liefde, bespreekt op Joop wekelijks een film. Volg Bart ook op Twitter