Verliefde vogels zingen mooier

Ik werd getroffen door een onderzoek naar de liedjes die zebravinken zingen. Hoe het precies mogelijk was weet ik niet, maar onderzoekers wisten kleine rugzakjes op de ruggen van de vogeltjes aan te brengen waarin apparatuur zat waarmee de hersenactiviteit precies kon worden geregistreerd.

Hoewel ze als ze jong zijn moeten leren fluiten, zijn de meeste liedjes die ze zingen wel van nature aanwezig. Maar de informatie die via de rugzakjes verkregen werd vertelt ons nog meer. Vogels moeten nieuwe geluiden steeds inpassen in hun liedjesrepertoire, en dat gebeurt in het liedjescontrolesysteem.

Boeiend Ik ben de onderzoekers dankbaar dat ik dat nu ook weet, maar wat ik nu in het bijzonder zo boeiend aan het onderzoek vond was dat als de vogels een partner hadden hun communicatie via die liedjes verliep en steeds rijker werd. Er was een partner voor nodig om het communicatiesysteem te versterken.

Het is natuurlijk gewoon dromerij, maar zouden we als wij mensen een tegenhelft vinden ook beter leren communiceren, mooiere zinnen gaan formuleren of zelfs beter leren zingen? Of is de gave van de taal en de kunst van het zingen ook eigenlijk alleen bedoeld voor de liefde en voor niets anders? Wat moeten we nog meer dan elkaar vinden, ons voortplanten, eten zoeken voor onszelf en de kleintjes?

Lelijke taal Ik typ dit stukje ergens in een restaurant waar ik wacht tot mijn kleindochters die na school wilden spelen met hun vriendinnetjes opgehaald kunnen worden en hoor de gesprekken van de beleidsmakers die het hebben over het kaderplan en dat het breed moet worden ingezet. Wat een lelijke taal. Ik zou die mensen een rugzakje om willen geven om uit te vinden wat zij hebben gedaan met hun gave tot zingen. Wat gaat er toch in hun hoofden om en zit dat er ook van nature of hebben die onzinwoorden op school moeten leren?

De helft van de vogelsoorten betreft zangvogels weet ik dankzij dit boeiende artikel. Misschien is er ook zo iets bij mensen en behoort de helft van de mensen gewoon tot de vergadervogels en moet ik me daar maar geen zorgen over maken.

Het laatste boek van Ivan Wolffers is ‘Als de tijd voor altijd stil zou staan ‘

Volg Ivan Wolffers ook op Twitter Ivan schrijft voor Joop elke dag een Gezond Weetje van de Dag:  klik hier voor een overzicht