'VVD, CDA, stel hervormingen niet langer uit!'

Daar zitten ze. Het kabinet Rutte-Verhagen. Het meest conservatieve kabinet ooit. Maar: de eerste keus van de VVD. Rechts zou er zijn vingers bij aflikken. Een kabinet voor hardrijdend en caferokend Nederland.

Het leek een vliegende start. Met conservatief strooigoed. Sinterklaas bleef tot de Provinciale verkiezingen in het land. De enige verdwaalde vreemdeling die echt welkom was.

En voorzitter, .Oh, oh kom er eens kijken. wat Robesin en Van der Staay in hun schoentje hebben gevonden. Want de Eerste Kamer moest worden gewonnen. De conservatieve broederschap. Daar zitten ze dan.

Weet u het nog? Waarom Rutte het stokje van Balkenende wilde overnemen? – 40 miljard wilde Rutte in 2008 bezuinigen. 40 miljard in een jaar! – ‘Regeer of treedt af’, zo beet deze premier zijn voorganger een jaar later toe. – ‘Geef ons afrekenbare doelen.’ En dat eisten wij jarenlang samen.

En het stokpaardje van de VVD was: niet nivelleren. Asjeblieft, niet van dat linkse nivelleren…

Weet u het nog, premier? Uw verkiezingscongres? Die act? Met de lachers op uw hand?

Hoe ging het ook weer? ‘Als het aan links ligt dan hebben we dadelijk in Nederland inkomensafhankelijke krentenbollen en die reken je af met je inkomensafhankelijke kopje koffie.”

Nou, is het lachen u al vergaan? De hardwerkende Nederlander inmiddels wel…

En vertelt u ‘m nog wel eens? Die grap over de Sahara? Dat als je links het beheer zou geven over het zand, het binnen de kortste keren op is?

Nou, het blijkt maar weer: nivelleren kun je leren!

Dat waren de grappen van VVD-leider Rutte, maar belangrijker: wat zijn z’n beloftes waard gebleken? – Belofte 1: Lastenverlichting. Maar volgend jaar al 3,5 miljard meer lasten. – Belofte 2: 400.000 extra banen. Maar de werkloosheid stijgt. – Belofte 3, nog maar twee weken geleden: “We gaan het monster van de staatsschuld killen.”

Maar de staatsschuld loopt op. Wanneer staat de VVD weer met die teller op het Plein? Die teller, die per seconde de oplopende staatsschuld aangeeft? – Maar de grootste fopspeen was de belofte van 18 miljard bezuinigen. Dat eeuwige mantra van 18 miljard. Dit kabinet bezuinigt 18 miljard. Ja, op de waarheid bezuinigt u!

Lees het CPB: het kabinet doet nog niet eens de helft. En in 2011 lopen ze al achter op schema. De gijzeling van dit kabinet door populisme is de duurste politieke gijzeling in de vaderlandse geschiedenis. Waarvan de rekening tot in de derde generatie zal worden betaald. Opgejaagd door stemmingmakerij, sneuvelt de lange termijn voor de korte klap.

Wat dacht de premier nou toen hij vorig jaar begon? Dacht hij nou echt dat de crisis voorbij was? Er werd een mooi-weer-kabinet geformeerd. Alsof er geen wolkje aan de lucht was. Alle gelegenheid voor conservatief hobbyisme. Dat wel. Veiligheid en immigratie als topprioriteit.

Hoe naief ben je dan? In Denemarken weten ze inmiddels hoe naief…

Wat is er nog over van de werkelijkheid van oktober 2010? Nog geen jaar later: geen zon, wel wolken en een grimmiger buienradar. En toen was daar die Miljoenennota. Als een donderslag bij heldere hemel. Met een analyse die uit de lucht kwam vallen.

Een analyse die overigens klopt: – een derde over het belang van Europa. – de onzekerheden goed omschreven – de noodzaak tot hervormen vlijmscherp onderbouwd. Met bijbehorende, nieuwe prioriteiten: – financiele stabiliteit, – gezonde overheidsfinancien – en het versterken van ons groei-vermogen. Veiligheid en immigratie, ze zijn zooo 2010.

Met deze analyse, met deze Miljoenennota, toont de premier zich een volleerd politiek commentator¡¦ Want het blijft bij commentaar. Het lef en het leiderschap voor passende maatregelen ontbreekt. – Want Nederland kan zijn energie beter besteden dan aan een zinloos boerkaverbod. – Nederland kan z’n Europese krediet beter besteden dan in Brussel te bedelen voor aangescherpte asielwetten. – Nederland kan z’n creativiteit beter besteden dan het keer op keer morrelen aan de fundamenten van de rechtsstaat. Tot en met de griffierechten aan toe.

Dit kabinet is een dure misrekening. De reputatieschade in het buitenland onbetaalbaar. Maar als ik het kabinet moet geloven: Die gedoogconstructie. Nee echt, ze snappen het, die buitenlandse staatshoofden, die ambassadeurs. Erdogan een ‘Total freak.’ Prima uit te leggen. Of deze maand nog, een ‘Islamitische aap.’ Vinden ze hilarisch in Ankara.

Als het zo doorgaat met deze buitenlandse politiek, kan de premier een uitnodiging voor het Witte Huis voorlopig wel vergeten. En blijft ie steevast op de achterste rij, rechts achteraan, nog net half op de foto van Europese regeringsleiders. Zoals in juni bij de Europese top in Brussel. Zoals in Parijs, bij de laatste Libietop. En ontbreekt hij zelfs op de G20-familieportretten. Ik zeg u: in Brussel gaan de paperassen snel in de tas als het duo Rutte-De Jager in aantocht is. Het duo van zij een eiland, wij een eiland. Het duo van een rekenfout van 50 miljard. Van – oeps – het scenario van een Grieks failliet. Door dat geklungel loopt een grondlegger van Europa, Nederland, achteraan. Europa is niet het probleem, maar is de oplossing. We moeten weer voorop. Niet remmen, maar sturen in Europa. Noem mij een federalist. Noem mij maar Eurofiel. Maar bij vrij verkeer, bij een munt, bij een economie, hoort een politieke unie.

Ik heb het eerder gezegd: als het om de euro gaat, praat dit kabinet als een PVV’er, maar handelt als een D66’er. Bij die Januskop past een dubbele tong: – een voor binnenlandse consumptie – en een voor buitenlands gebruik.

Maar Voorzitter: – daar trappen Henk en Ingrid niet meer in. – daar trappen Angela en Nicolas zeker niet meer in. – daar trappen Moody en Fitch al helemaal niet meer in.

De premier verkoopt Europa als levertraan, als Unie-levertraan: “Het is goed voor je, maar het smaakt wel heel erg vies!” Een nederlagenstrategie, elk compromis als verlies moeten verkopen.

Heeft de premier nu eindelijk de moed mensen duidelijk te maken dat het Grieks pakket ons geld kost? Want dat doet het geheid. Maar als we niets doen, kost het veel meer.

Gedegen Europees beleid verdraagt geen opportunisme of bevlieging, maar vereist consistentie en bezieling. En dus: het eerlijke verhaal. Ook over soevereiniteit. Praat niet krom wat recht is, alleen om het taboe van eigen makelij in stand te houden. Waarom duurde het een jaar om te erkennen dat een sterker Europa goed voor Nederland is? Met Europa ‘sterker uit de crisis’ toch? Zoals in de Miljoenennota staat. Die erkenning is een compliment waard. De premier mag ‘m incasseren.

Maar dan ook vanaf nu: geen verplichte Hollandse hits meer op de radio, maar voluit op het Europese orgel! Graag een reactie op dit punt van soevereiniteit.

De schuldencrisis leert ons dat politiek leiderschap onmisbaar is. Omdat dat ontbreekt, halen Trichet en Lagarde nu de kastanjes uit het vuur. Geef Europa dat politiek leiderschap. Leiderschap dat gezag heeft.

Leiderschap met bevoegdheden. Maar wel: democratisch gecontroleerd. – Geen 2e Lady Ashton met een vliegverbod. – Geen van Rompuy met een sixpack. – Maar een commissaris als de Mededingings-Kroes. Een financieel commissaris met spierballen.

Wat houdt de premier tegen? Is het echt dat tromgeroffel van zijn gedoger? Het Orakel van Delfi. Die onheilvoorspeller. Altijd op zoek naar een zondebok. Die met het grootste gemak van Grieken de nieuwe Islamieten maakt.

Kabinet, laat je toch niet kisten. Laat je toch niet muilkorven. Waar is de premier nou helemaal bang voor? Nu Wilders meer dan 20 jaar op het Binnenhof rondloopt, kennen we hem inmiddels toch wel? Hij blaft wel, maar hij bijt niet.

Dit kabinet maakt kleine thema.s groot. Maar helpt de grote thema’s niet eens een kleine stap verder. – Misplaatste nostalgie naar rook in cafes. – De symboliek van secondewinst op de Afsluitdijk. – De obsessie met de niet bestaande massa-immigratie.

De prijs van deze verkrampte agenda is een financieel ‘motorblok’, een motorblok, waar je echt geen 130 km/u mee kunt rijden. Het is ook lastig vaart maken als je zo.n remmer met een flexcontract aan je kar hebt hangen. De prijs van een bekrompen agenda is ook het sneuvelen van verkiezingsbeloftes. VVD-verkiezingsbeloftes. Stond in hun programma nog stellig: “Een nog hogere belasting is onacceptabel.” Met deze begroting blijkt alles vloeibaar. Onder premier Rutte is de belastingdruk het hoogst van de afgelopen 10 jaar. En stijgt maar door!

En het paradepaardje van de VVD, die hardwerkende Nederlander, voelt zich nu de klos. Hij gaat meer belasting betalen. Rutte, van banenkampioen tot lastenkampioen. Het kan verkeren!

Misschien gokt de VVD op de premierbonus. Maar dat is dan weer een rekenfout. De PVV belast bonussen met 100% weg!

Ik roep de minister-president op: keer terug naar uw roots, keer terug naar dat campagneverhaal: It’s the economy, stupid! Orde op zaken. Het klonk wat simpel, maar de intentie was goed. De uitvoering een stuk minder…

Die schraapbezuinigingen, die kwetsbare groepen onevenredig hard raken. – Mensen die veel zorg nodig hebben – Jongeren met een handicap – Leerlingen met een beperking

VVD, CDA, kom toch tot inkeer. Stel uzelf de vraag: Is dit niet het verkeerde kabinet voor dit moment? De overheidsfinancien op orde brengen, is niet visieloos snijden, maar slim hervormen. Al sinds mijn eerste Algemene Beschouwingen in 2007 pleit ik voor een solide hervormingsagenda. Daarmee wil D66 de schuldencrisis ontgroeien. – We hebben nu de kans om met z.n allen stap voor stap langer te gaan werken. JA, 67.

Zoals de Duitsers doen. De Britten. De Zweden. Maar het kabinet laat de AOW-leeftijd – met steun van de PvdA – tien jaar ongemoeid, met een bonusje hier en een overbruggings-regelingetje daar. Ik zeg: begin morgen geleidelijk. En bespaar tot 2020 7,7 miljard euro! 7,7 miljard, collega Cohen, – weet u hoeveel PGB’s dat zijn? – hoeveel rugzakjes? – Hoeveel stapeling we daar niet mee kunnen voorkomen? – We hebben nu de kans om mensen makkelijker van baan naar baan te helpen. Experts roepen het al jaren: moderniseer het ontslagrecht, verkort de WW. Maar dit kabinet houdt de deur naar de arbeidsmarkt potdicht. En toch verwacht ik steun voor de D66-initiatiefwet: modernisering van het ontslagrecht. – We hebben nu de kans huurders van de wachtlijst te halen en huiseigenaren van hun schuld af te helpen. 640 miljard euro hangt ons allemaal om de nek. Als een molensteen. D66 wil mensen helpen, afhelpen, van hun vooruitgeschoven schuld en van de verdrachtsbelasting af. Niet een beetje voor een jaartje, maar helemaal en voor altijd! Ook hier een initiatiefwet van ons, samen met de ChristenUnie. – We hebben nu de kans de zorg voor mensen veilig te stellen. Dit kabinet probeert van alles om de stijgende kosten te beheersen, maar sluit intussen de grenzen voor de verzorgers van de toekomst. Wees realistisch.Geef mensen meer verantwoordelijkheid, waardoor ze uiteindelijk minder gaan betalen. – We hebben nu de kans om onze energie duurzaam te maken. Groen en groei. Het kan allebei. In de VS werken meer mensen aan schone technologie dan in de oliesector. En het volgende vijfjarenplan van China heeft een groene kaft. Hier wordt alles wat groen is, weggesnoeid of afgeschaft. Het enige dat duurzaam groeit, is onze groene schuld. Daarom investeren wij extra in natuur en schone energie. – We hebben nu de kans om te investeren in onderwijs en onderzoek. Van de zorgleerling tot de promovendus. Van het VMBO tot aan het technologische lab. Onderwijs, het ingredient voor hogere groei. Voor een Nederlandse economie die ook in de toekomst kan concurreren met de ingenieurs uit China en de ICT.ers uit Silicon Valley. Daarom trekt D66 meer dan een miljard extra uit voor onderwijs in plaats van te bezuinigen, zoals het kabinet doet. – Kortom, we hebben nu de kans om slimmer te bezuinigen, de economie te hervormen en te investeren in onze verdienkracht. De kans om Nederland weer in z.n vooruit te zetten. In onze tegenbegroting laat D66, doorgerekend en wel, zien hoe dat kan! Ik verwacht van de premier een serieuze reactie op onze tegenbegroting en de onderliggende keuzes. Voorzitter, Daar zitten ze nou. Een jaar onderweg. En met kabinetten is het zo: alle begin is moeilijk. Daarna gaat het alleen maar bergafwaarts. De gedoger noemt het een huwelijk. CDA-aanvoerder Verhagen noemt het een ‘LAT-relatie’. Maar zo’n open LAT-relatie is een gewaagd experiment voor een gezinspartij. Maar het bevalt goed, daar bij het CDA? Fijn he, zo’n jaartje ‘voluit op het orgel’.

Gaat goed he? Dat leegeten van de PVV? Die gedoogconstructie, een topformule! Hillen, Bleker, Verhagen, wat een meester-strategen.

Weet u het nog, die CDA-belofte aan die 32 procent tegenstemmers? “Als Wilders iets over de islam zegt waar ik het niet mee eens ben, zal ik dat, desnoods in stevige bewoordingen, laten weten.” Nou voorzitter, belofte maakt schuld: – de eis van 50 % minder niet-westerse allochtonen? Instemmend geknik.

– Islamitisch stemvee? Geen kik van het CDA

– Haatpaleizen? Oorverdovende zomerstilte van Buma en Verhagen. Maar Verhagen zegt wel: “Ik wil kroketten, geen halalvlees.” Dat dan weer wel…

En meneer Koppejan, Was die het waard? Die Hedwigepolder? Wat kost dat nou? En dissident nummer twee, mevrouw Ferrier, bent u blij met uw amendement: 20 miljoen minder eraf voor HIV/AIDS? Weegt het een beetje op tegen 900 miljoen euro minder voor ontwikkelingssamenwerking?

Het duo ‘kleurrijk, duurzaam en sociaal.’ Het motto van deze ‘eendagsdissidenten.’

Het moet gezegd: het is wel leuk in de oppositie. Elke week zeg ik tegen mijn fractie: jullie worden verwend met dit kabinet. Deze gammele gedoogconstructie biedt een constructieve oppositie volop kansen. De heer Wilders, wilde mij uit de Treveszaal houden. Maar omdat hij zijn huwelijkse plicht verzaakt, zoekt de premier het buiten de deur.

– Overspel bij mevrouw Sap aan de keukentafel. Om de Kunduz-missie te bezegelen. – Een politieke vrijage op de kamer van Cohen over het veel te magere pensioenakkoord. – En onder invloed van D66 kiest het kabinet eindelijk voor een sterker Europa.

Resultaat: een mooie, Eurofiele Miljoenennota. Het huwelijk staat voortdurend onder spanning. Met iedere maandag: relatietherapie in het Torentje. Een kopje thee met de gedoger. Om de boel bij elkaar te houden.

De Arabische Lente verraste ons in 2011. Overvallen door de gebeurtenissen stonden we erbij en konden het nauwelijks bijbenen. Terwijl het allemaal gebeurde bij Europa op de stoep.

We staan wederom aan de vooravond van een cruciaal jaar. Ditmaal zeker ook in eigen huis.

Ons Europese huis. En als we niet oppassen overkomt ons komend jaar hetzelfde. Dan lopen we weer achteraan…

De geschiedenis leert ons: om de koers te bepalen, zijn lef en leiderschap onmisbaar.

Premier, ik hou u nog een keer uw uitspraak voor: Nederland teruggeven aan de Nederlanders. Is dat niet de essentie van uw probleem? U moet niks teruggeven. Onze goede naam, ons internationaal aanzien is u in handen gegeven om het te beheren, en uit te bouwen.

Voor dat volmondig Europees Ja, kunt u altijd bij ons langskomen. Ook op zondag.