Waarom Buma het verheerlijken van terreur strafbaar wil stellen

Mr Sybrand van Haersma Buma mag zijn achternaam dan bekort hebben tot Buma, gewóón is zijn familie niet. Zijn vader en zijn grootvader waren allebei burgemeester van het Friese stadje Workum. De Haersma Buma’s vormen dan ook een oud geslacht van patriciërs dat grote invloed heeft uitgeoefend op Zuid-West Friesland. Hoe diep geworteld de familie is, blijkt uit de loopbaan van Buma’s vader: nadat hij in Workum zijn sporen had verdiend, werd hij overgeplaatst naar Sneek, nog steeds in het gebied waar de Haersma Buma’s van oudsher niet te negeren waren.

Een politiek tehuis vonden zulke regenten vaak in de Christelijk Historische Unie, waar men over het algemeen een evenwichtig soort protestantisme bekleed dat de kerk in het midden hield. Tenminste zo lang alles bleef binnen de grenzen van het betamelijke. CHU-regenten konden hard optreden tegen wie hun grenzen overtraden, hoe ruim die ook vooral naar hun eigen opvatting bemeten waren.

Deze familietraditie verklaart wellicht de wens van Sybrand Buma om het ‘verheerlijken’ van terreur strafbaar te stellen. Donderdagavond probeerde een felle Eva Jinek hem in haar talkshow te dwingen om aan te geven wat hij daarmee bedoelde. Er vielen niet alleen oproepen tot terroristische aanslagen onder maar ook het uitsteken van de Hamasvlag, laat staan die van Isis. Buma wil zulk gedrag strafbaar stellen.

Ik dacht aan het vredig karakter van Workum of de pittoreske grachten die Sneek doorsnijden en hoe de Haersma Buma’s er altijd voor hadden proberen te zorgen dat wie die rust verstoorde zo gruisloos mogelijk opzij geschoven werd. Het was immers aan de gezeten families en hun bondgenoten, de geestelijken, de dokters, de onderwijzers op de christelijk nationale scholen om het algemeen fatsoen te handhaven en glashelder aan te geven hoe ver je kon gaan voor je buiten zicht geplaatst werd. Zo haalden zij de kleur uit de vrijheid, zo legden zij de grijsheid als norm op, de verschrikkelijke gematigdheid, de als redelijkheid vermomde maatschappelijke verlamming.

Dit alles is één verklaring voor de buitengewoon felle vormen die het Friese socialisme in zijn heroïsche jaren heeft aangenomen, dat gepapperlapap, dat om de hete brei heen draaien, dat ophangen van gordijnen om maatschappelijke woede aan het oog te onttrekken.

En nu presenteert de zelfbenoemde volksman dit oude recept van opa als probaat middel tegen de bedreiging van het moslimfundamentalisme.

Buma plaatst zich daarmee op één lijn met wie nu beweert dat het aanrichten van een bloedbad natuurlijk de weerzin van elk fatsoenlijk mens dient op te wekken maar dat aan de andere kant het afbeelden van de profeet net zo goed niet acceptabel is omdat je daarmee gelovigen nu eenmaal diep beledigt. Is dat een valse vergelijking? Dat is het niet. Zo’n karikatuur van Mohammed heeft op veel moslims ongeveer hetzelfde effect als de Hamasvlag op een aanhanger van de ChristenUnie of een ISIS-banier op een PVV-er.

Het is het soort denken waartegen veertig jaar geleden Charlie Hebdo in het leven geroepen is.

Ik wil Mohammed cartoons zien op het station. Ik ben voor Zwarte Piet. En ik vind het ergens diep in mijn hart wel mooi dat Ajax hooligans de vlag van Israël ontplooien in plaats van dat zij zich als halve neonazi’s manifesteren. Daarom mag ik ook niet klagen als iemand mij een Hamas-vlag onder mijn neus houdt of uitlegt waarom God het kalifaat heeft gewild. Zoals ik ook moet dulden dat ik op datzelfde station wordt aangesproken op mijn vloeken en de mededeling krijg dat Jezus er is voor mij. Of Mohammed. Of de Wereldgeest. Of – god betere het – de Partij van de Arbeid.

Klagen niet, tegenspreken wel. Dat is de vrijheid die we tegen het tuig verdedigen dat in ons midden is opgestaan. Dat zijn we verplicht aan de geliefden die de vermoorde tekenaars hebben nagelaten. De vrijheid is fel. De vrijheid is kleurrijk. De vrijheid omgeeft ons met beelden, vlaggen en woorden die ons niet bevallen.

Anders was het de vrijheid niet.

En het wachten is nu op zo’n grauwsluieradept die zegt dat het weer ad hominem was.

Beluister dit opiniestuk hier

Volg Han ook op Twitter

Het nieuwste boek van Han is De Mooiste Jaren van Nederland (1950-2000)