Waarom debatten nu zo onaangenaam zijn

Het is immoreel om in God te geloven. De islam is een fascistische ideologie. Wie Zwarte Piet in huis haalt, geeft zich over aan een racistische praktijk. Het wordt in dit land steeds meer de gewoonte om tegenstanders niet (alleen) op argumenten te bestrijden maar ook te associëren met bepaalde vormen van het kwaad. Dit doet mij denken aan gelukkiger tijden ook al omdat het volgende zich vrijwel op de kop af twintig jaar geleden voordeed.

Martin Putman organiseerde een vergadering over het script met wat wij tegenwoordig de stakeholders noemen: vertegenwoordigers van het amateurtoneel, van de koren, van de subsidiegevers.  Dat van God kon niet, vond een tweetal aanwezigen. Een deel van de Vlaardingse bevolking was nog strenggelovig en die zouden dit zeker als blasfemie beschouwen. Dit script kon alleen maar tot problemen leiden. Ik dacht even na en zei: “Dan noemen we het toch de Géést van Vlaardingen”.

Kijk, vonden alle aanwezigen, dan was het wat anders. De voorstelling – nu geheten “De Geest van Vlaardingen” is tot stand gekomen met mijzelf in de rol van de tot geest getransformeerde God en Pepijn Gunneweg, nu van de Ashton Brothers, in zijn eerste grote rol.

Tegenwoordig zou zo’n debat heel anders gaan. “WAT?”, was er geroepen, “Blasfemie? En de scheiding van kerk en staat dan? En de Stadsgehoorzaal dan? Dat is een instelling van de gemeente. Die hoort niet te wijken voor religieuze eisen want de overheid is seculier!”

En dat had ik vast ook niet gedaan als ik ter vergadering was weggezet als iemand die om de een of andere reden niet deugt, die er alleen maar op uit is anderen te kwetsen of om de gevoelens van de gelovigen belachelijk te maken, of voor mijn part als een kind van de duivel. Je treedt niet in overleg met iemand die je integriteit in twijfel trekt. Dan ga je vol op het orgel.

Wie in verband wordt gebracht met het kwaad,  erkent de juistheid van die beschuldiging als hij ook maar enigszins meegaat, in het denken van zijn tegenstander. Daarom dragen de maatschappelijke debatten in Nederland tegenwoordig zo’n onaangenaam karakter. Daarom komen er zo weinig voor iedereen aanvaardbare oplossingen tot stand. Daarom trekken zoveel mensen zwijgend hun eigen plan. Ik weiger dat vooruitgang te noemen. 

Volg Han ook op Twitter

Het nieuwste boek van Han is De Mooiste Jaren van Nederland (1950-2000)