Waarom 'echte mannen' niet hoeven te intimideren

Ik mag graag mijn seksegenoten – in mijn geval zijn dat mannen – een beetje plagen. Probeer het als zelfspot te zien als je er niet tegen kan. Wij mannen zijn ook zulke voorspelbare wezens en alle onderzoeken die dat voorspelbare karakter bevestigen verleiden me erover te schrijven, ook al is het vaak waardeloos onderzoek. Maar dan kunnen we weer lachen om hoe vooroordelen over typisch mannelijke trekjes ook in de koppen van onderzoekers zitten.

Ik werd getriggerd door een artikel over de ‘extreme male brain theory’ (wel heel erg mannelijke hersenen). Deze theorie stelt dat de overmatig mannelijke hersenen zorgen voor een vorm van autisme en dat zou te maken hebben met onze mannelijke hormonen: testosteron. Het artikel verscheen onlangs in het wetenschappelijk tijdschrift Clinical Psychological Science. 

Autistisch Nu was het bij ons thuis niet een theorie, maar een inzicht dat mannen van vrouwen verschillen. Het gaat om dat overgeorganiseerde van mannen, dat snel opdelen, het vervolgens aflopen van een pad van redenering bij het oplossen van een probleem en dan niet open kunnen staan voor andere mogelijke oplossingen. Monomaan doorzetten en bang zijn voor de zijpaden, waardoor mannen ook nog eens gebrekkige sociale vaardigheden ontwikkelen. Mannen zijn ook meer van de getalletjes en het meten, terwijl vrouwen vaker aanvoelen in welke richting ze moeten zoeken. Maar wie weet heb ik in mijn vorige zin wel weer een enorm vooroordeel neergeschreven. Hoe dan ook, als ik het weer eens op mijn eigen manier wil doen, merkt mijn lieve vrouw wel eens op “Goh, je lijkt wel een beetje autistisch”. En in de loop van de jaren ben ik de wijsheid ervan gaan zien. Er zijn ook meer autistische mannen dan vrouwen. Dus waarom niet?

Zou het kloppen? Dat er een verband bestaat tussen het mannelijke, het testosteron-achtige en autisme? Een mogelijk antwoord op die vraag las ik in het artikel over het eerder genoemde onderzoek. We weten hoe de mannen met sterke mannelijke trekken (veel testosteron) eruit zien: brede schouders, stevige kaken, diepe stem. Zelfs ongetrainde mensen herkennen die trekken. Zulke mannen worden gezien als dominant en agressief: een beetje intimiderend dus. Maar nu is het grappige dat zulke mannen helemaal niet vaker autistisch zijn. Het zijn dus vooroordelen.

En misschien is dat gedrag autistisch noemen wel een slim gekozen strategie van mensen die er een beetje bang voor zijn: het abnormaal maken van mannen. En daarom, mijn lieve seksegenoten, heb ik besloten u vandaag niet te plagen. Ik zou zelfs willen pleiten voor de herwaardering van de mannetjesman. Hij past misschien niet helemaal meer in de 21ste eeuw, maar hij is echt normaal.