Wat moet het CDA als ook nog Mona Keijzer opstapt?

Hoe moet het nu verder met Mona Keijzer? Staatssecretaris van Economische Zaken is ze niet meer. Dit weekend werd ze op staande voet ontslagen vanwege haar bedenkingen over de coronapas, sinds zaterdag verplicht bij het bezoek aan onder meer de horeca en het theater. Nadat ze er niet in was geslaagd in de ministerraad haar gelijk te halen, holde Keijzer naar De T. om zich uitgebreid te laten interviewen over haar anti-standpunt. Toen kon premier Mark Rutte weinig anders dan haar de laan uitsturen. Kabinetten worden nu eenmaal geacht uit één mond te spreken, ook al zijn ze al meer dan acht maanden demissionair.

Maar Mona is wel nog Kamerlid. Ze maakt deel uit van de CDA-fractie. Of ze daar nog erg welkom is na haar verzet tegen het kabinetsbeleid valt te betwijfelen. De christendemocraten hebben allemaal vóór de coronapas gestemd. Misschien niet allemaal van harte, maar de strijd tegen het virus wordt geleid door volksgezondheidsminister Hugo de Jonge, een partijgenoot. Die val je natuurlijk niet af.

Het is sowieso niet verstandig om veel vraagtekens bij het kabinetsbeleid te plaatsen, want dan loop je het risico Rutte tegen de haren in te strijken. En wat zou het CDA moeten beginnen als het ook nog ruzie krijgt met de VVD-leider? De confessionele partij heeft het toch al zo moeilijk. Bij de verkiezingen leed ze een stevig verlies en wat er daarna gebeurde was nog veel pijnlijker. Volgens Maurice de Hond heeft ze op dit moment virtueel nog maar 5 zetels over. Niet het moment om praatjes te hebben, lijkt me.

Keijzer zal dus in het CDA op weinig warme gevoelens kunnen rekenen. Ze kan uiteraard wel als enfant terrible in de fractie blijven zitten, maar erg vreugdevol ziet de toekomst er dan niet uit. Wegwezen bij deze losersclub, zou dus het devies voor haar moeten zijn. Maar waar naartoe? Dat ligt op het eerste gezicht nogal voor de hand. Pieter Omtzigt scheidde zich al eerder af van het CDA. Hij zou volgens De Hond zomaar 25 zetels kunnen halen als hij met een eigen partij aan de verkiezingen deelneemt. Bovendien heeft Omtzigt tegen de coronapas gestemd. Wat wil je nog meer? De toekomst ligt bij de Groep Omtzigt.

Maar je kunt wel ernstig in twijfel trekken of de even eigenzinnige als rechtlijnige Omtzigt zit te wachten op Mona Keijzer. Hij is tenslotte niet voor niets uit het CDA gestapt. De top van die partij liet hem – in ieder geval voor zijn eigen gevoel – volledig in de steek bij zijn gevecht in de toeslagenaffaire en wat er daarna kwam. En bij de CDA-top hoorde ook Mona Keijzer, destijds een onbetwist lid van het kabinet.

Of het CDA blij zou moeten zijn met het vertrek van Keijzer valt trouwens ook te bezien. De Kamerfractie houdt dan maar 13 zetels over van de 15 die ze bij de verkiezingen in maart wist te scoren. Vergeleken bij de zwartgallige prognoses van De Hond is dat weliswaar nog een heleboel, maar het aandeel van het CDA aan het nieuwe kabinet wordt dan weer een stukje kleiner. Iemand, misschien wel informateur Johan Remkes, zou zelfs de vraag kunnen opwerpen wat zo’n kleine en steeds instabieler wordende partij eigenlijk nog te zoeken heeft in de formatie. Ik vermoed dat ook Hugo de Jonge maar liever een enorme mantel der liefde tevoorschijn zal halen. Het zou me niets verbazen als partijleider Wopke Hoekstra Keijzer straks een appje stuurt met als tekst: ‘Lieve Mona, blijf alsjeblieft!’ Misschien heeft hij het al gedaan.